Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat Lxiij. Capittel.

1. Uoert Christum in, als eenen ouerwinner syner vyanden, 7. vertelt met dancke de weldaden, die de Heere altoos aen zijn volck bewesen heeft, 11. ende dewijle het hem met denseluen altoos also niet toedraecht, 15. so biddet hy, de Heere wil hem doch harer ghenadichlicken weder aennemen.

A.1

VVie is die, die van Edom koemt, met rootachtighen kleederen van ^a† Bazra: die so vercieret is in synen kleederen, ende daer henen treedt in syner grooter kracht? ick bent, die gherechticheyt leeret, ende een Meester ben te helpen.

a† And. Bozra

2

^b Waerom is dan dijn ghewaedt so rootueerwich, ende dijn kleet als eens wijnperssentreders?

b Apocal. 19.b.13.

3

Ick trede de wijnpersse alleen, ende daer en is niemandt van den volcken met my: ick hebbese ghepersset in mynen toorne, ende vertreden in myner grimmicheydt: daer van is haer ^c vermoghen op myne kleederen ghesprenghet, ende ick hebbe alle mijn ghewaet besoedelt.

c Dat is: Ic hebbe onder hen getreden, dat alle dat ghene, daer sy my te voren mede ouermochten, versmettert ende verplettert is: gelijc als oock nu, het Euangelium onder het Pausdom springet ende treet, dat syne ouermacht versmettert, ende ons boose klicken aenhanghet. Wy moeten Ketters, Oproerers, duyuelsche Scholiers heeten, ende allerley klicken aen ons hebben.

4

^d Want ick hebbe eenen dach der wraecke my voorghenomen, het Iaer de mynen te verlossen, is ghekomen.

d Iesai. 34.a.8.

5

Want ick sach omme my, ende daer en was gheen helper, ende ick was in verschrickinghe, ende niemandt onderhieldt my: maer mynen arm moeste my helpen, ende mynen toorne onderhieldt my.

6

Daerom hebbe ick de volcken vertreden in mynen toorne, ende hebbese droncken gemaect, in myner grimmicheydt, ende haer vermoghen ter Aerden ghestooten.

7

^* Ick wil der goedicheydt des Heeren ghedencken, ende des lofs des Heeren, in allen dat ons de Heere ghedaen heeft: ende des grooten goets aen den huyse Israels, ^e dat hy hen ghedaen heeft, door zijn barmherticheyt, ende groote goedicheyt.

* Cap. Lxiiij. Luth.

e Roma. 10.c.21.

8

Want hy sprac: Sy zijn ymmers mijn volck, kinderen die niet valsch en zijn, daerom was hy haer ^f Heylandt.

f Of, Helper.

9

Wiese ^† beangstet, die beangstet hem oock, ^g ende de Enghel die voor hem is, halp hen: hy verlostese, daerom dat hyse lief hadde, ende harer verschoonde: hy namse op, ende droechse alle tijt van oudts ^h† her.

† Of, benaut,

g Exod. 13.c.21. ende 14.d.30. ende 23.c.20. Syrach. 2.a.8.

h† And. tijden.

B.10

Doch sy verbitterden ende vertoornden synen heylighen Gheest, daerom werdt hij haer vyandt, ende streedt teghen haer.

11

Ende ^i† hy dachte weder aen de vorighe tijdt, aen den Mose, die onder synen volcke was: ^k waer is dan nu, diese wt der Zee leydde, met

i† And. Israel

k Exod. 14.d.30.

[fol. 19v]

tsamen den Herder syner kudde? waer is dy synen heylighen Gheest onder haer gaf?

12

Die Mosen by der rechter hant leydde, door synen heerlicken arm: ^l die de wateren van malcanderen deylde voor hen henen, op dat hy hem eenen eewighen Name makede.

l Exod. 14.c.21.

13

Diese leydde door de diepte, als de peerden in der woestijne, die niet en struyckelen.

14

Als het vee dat henen af int veldt gaet, welcke den adem des Heeren drijft: also hebstu oock dijn volck gheleydt, op dat du dy eenen heerlicken Name makedest.

15

^m So siet nu van den Hemel, ende siet af van dyner heylighen heerlicken Wooninghe: waer is nu dynen ijuer, dyne macht? dyne groote heerlicke barmherticheydt, houdt haer hardt, teghen my.

m Deut. 26.b.15. Baruc. 2.b.16.

16

Du bist doch onse Vader: want Abraham en weet van ons niet, ende Israel en kent ons niet: ⁿ daerenteghen du Heere bist onse Vader ende onse Verlosser, van oudts ^o† her is dat dynen Name.

n Matth. 6.a.9. ende. 23.a.9. Malach. 1.a.6.

o† And. tijden

17

^p Waerom laetstu ons Heere dwalen van dynen weghen, ende onse herte verstocken, dat wy dy niet en vreesen? Keert weder, om dyner knechten wille, om der stamme wille dynes erues.

p Psal. 119.b.10.

18

Sy besitten dijn Heylighe volck schier gantsch: ^q dyne wederpartijders vertreden dijn Heylichdom.

q Psalm. 79.

19

Wy zijn gelijck als te voren, doe du niet ouer ons en heerschedest, ende wy niet na dynen Name ghenoemt en waren.