Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat Lx. Capittel.

1. Der Kercke wordt toegheseyt, sy sal op de koemst Messie, wt allerley volcken op Aerden erbouwet worden, 15. ende voor haer verlatentheydt ende iammer, oueruloedelicke vreuchde, rijckdom ende allerley welstandt hebben.

A.1

MAeckt dy op, wordt licht: want ^a dijn Licht koemt, ende de heerlicheydt des Heeren, gaet op ouer dy.

a Actu. 26.b.18. Ephes. 5.b.14.

2

^b Want siet, duysternisse bedeckt het Aerdtrijck, ende donckerheyt de volcken: doch ouer dy gaet op de Heere, ende syne heerlicheyt verschijnt ouer dy.

b 4.Esd. 14.c.20.

3

^c Ende de Heydenen sullen in dynen lichte wandelen, ende de Koninghen inden ^d glantze, die ouer dy opgaet.

c Apocal. 21.c.24. Iesai. 19.c.23.

d Of, straellichte, glinsterschijn,

4

^e Heft dyne ooghen op, ende siet rontom, dese alle versamelt komen tot dy: dyne sonen sullen van verre komen, ende dyne dochteren ter zijden ^f opgheuoedt worden.

e Gene. 15.a.5. Iesai. 49.b.18. Matth. 8.b.11.

f Of, opgetoghen

5

Dan saltu dynen lust sien, ende wtbreken, ende dijn herte sal hem verwonderen, ende ^g wtbreyden, wanneer haer de veelheydt aen der Zee tot dy bekeert, ende de macht der Heydenen tot dy koemt.

g Ghelijck als de wateruloeden loopen ende hen wtbreyden.

6

Want de veelheydt der Hemelen sal dy bedecken, de loopers wt Midian ende Epha: ^h sy sullen wt Saba alle komen, gout ende wieroock brenghen, ende des Heeren lof verkondighen.

h Psalm. 72.b.10. Matth. 2.b.11.

7

Alle kudden in Kedar, sullen tot dy versamelt worden, ende de bocken Nebaioth sullen dy dienen: sy sullen op mynen ⁱ aenghenamen Altaer gheoffert worden: want ick wil het huys myner heerlicheyt vercieren.

i 1.Hebr. 13.b.15. Iesai. 56.a.7.

8

Wie zijn die, die daer vlieghen als de wolcken, ende als de duyuen tot haren vensteren?

9

De Eylanden wachten op my, ende de schepen aen der ^k† Zee, van langher tijt herwaerts: dat sy dyne kinderen van verre hier toe brengen, met haren goude ende siluer, den Name des Heeren dijns Gods, ende den Heylighen in Israel, die dy heerlick ghemaeckt heeft.

k† An. Tharsis,

B.10

^l Vreemde sullen dyne mueren bouwen, ende hare Koninghen sullen dy dienen: want in mynen toorne hebbe ick dy geslaghen, ende in myner ghenade ontferme ick my ouer dy.

l Iesai. 54.b.11.

11

^m Ende dyne poorten sullen ⁿ doorgaens open staen, noch dach noch nacht toeghesloten worden: dat der Heydenen macht tot dy ghebracht, ende hare Koninghen hier toe gheleydt worden.

m Apocal. 21.c.25.

n Of, allewech

12

^o Want welcke Heydenen ofte Koninckrijcke, dy niet dienen en willen, die sullen omkomen, ende de Heydenen verwoestet worden.

o Psalm. 21.a.9.

13

^p De heerlicheydt Libanon sal aen dy komen, ^q† Dennen, Bueken ende Busboom met malcanderen, te vercieren de plaetsen mijns Heylichdoms: want ick wil de steden myner voeten heerlick maken.

p Iesai. 35.b.10.

q† An. Cypresse, Bucxen ende Cederen etce. te vercieren etc.

14

Oock sullen ghebuycht tot dy komen, die dy onderghedruckt hebben, ende alle die dy ghelastert hebben, sullen neder vallen te dynen voeten: ^r ende sullen dy noemen: Een Stadt des Heeren: Een Zion des Heylighen in Israel.

r Actu. 16.c.29. Apocal. 3.a.9.

15

Want daerom dat du bist de verlatene ende ghehatede gheweest, daer niemandt en ghinck, wil ick dy ten ^s prale eewichlick maken, ende ter vreuchde voort ende voort,

s Of, pracht

16

^t Dat du salt melck van den Heydenen suyghen, ende der Koninghen borsten sullen dy sooghen: op dat du onderuindest, dat ick de Heere ben, dijn ^u Heylandt, ende ick de Machtighe in Iacob, ben dijn Verlosser.

t Iesai. 40.c.29. ende 61.a.6.

u Of, Heylgeuer, Behouder,

17

Ick wil gout in de stede des ^x metaels, ende siluer in de stede des ijsers brenghen, ende metael in de stede des houts, ende ijser in de stede der steenen: ^y ende wil maken dat ^z† dyne Voorstanders vrede leeren sullen, ende dyne Plegers gherechticheyt predicken.

x Of, kooperen, eerin, an. ijsers etc.

y Iesai, 51.a.7. Tit. 1.a.6.

z† And. dy vrede ten Uoochde zy, ende gherechticheyt ten Schoutheeten.

18

Men en sal gheenen ^a wreuel meer hooren in dynen lande, noch schade of verderuen in dynen ^b lantpalen: maer dyne mueren sullen Heyl, ende dyne poorten Lof heeten.

a Of, moetwillighe onbillicheyt, ouerlast.

b Of, landbegrijp:

19

^c De ^d Sonne en sal dy des daechs niet meer schijnen, ende de glantz des Maens en sal dy niet lichten: ^e maer de Heere sal dijn eeuwighe licht, ende dijn God sal dynen prijs zijn.

c Apoca. 22.a.5. Sacha. 14.a.7.

d Apoca. 21.c.23.

e Apoca. 22.a.5.

C.20

Dyne Sonne en sal niet meer ondergaen, noch dijn Maen den schijn verliesen: want dijn Heere sal dijn eewighe licht zijn, ende de dagen dijns leedts sullen een eynde hebben.

21

Ende dijn volck sullen enckel rechueerdighe zijn, ^f ende sullen het Aerdtrijck eewichlick besitten: als die de spruyte myner plantinghe, ende een werck myner handen zijn, tot mynen prijse.

f Psalm. 37.b.11. Matt. 5.a.5. 2.Pet. 3.b.13.

22

Wt den kleynsten sullen duysendt worden, ende wt den ^g slechtsten, een machtich volck: ick de Heere, wil sulcks te syner tijdt snellick wtrichten.

g Of, verachtesten,