Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Bescheldet heftighen de valsche verghiftighinghe Leeraers, die hen des Heeren beklaghen, 9. belijdt de oorsaecke alles quaets ende onghelucks, zy de sonde, 16. ende dat de Heere deselue grousamelicken wil straffen, 20. het zy dan dat sy hen daer van keeren, ende also Gods ghenade ende hulde verkrijghen. | |
A.1SIet, Ga naar margenoota des Heeren handt en is niet te kort, dat hy niet helpen en konne, ende syne ooren en zijn niet dicke gheworden, dat hy niet en hoore. | |
2Ga naar margenoot* Maer uwe ondeuchden scheyden v ende uwen God, van malcanderen, Ga naar margenootb ende uwe sonden verberghen het aengesichte van v, dat ghy niet gehoort en wort. | |
3Want uwe handen zijn met bloede beuleckt, ende uwe vingheren met ondeucht: uwe lippen spreken valscheydt, uwe tonghe dichtet dat onrecht is. | |
4Daer en is niemandt, die van gherechticheyt predicke, of trouwelicken Ga naar margenootc richte: men vertrouwet op ijdelheyt, ende en spreeckt niets, dat wat deucht: Ga naar margenootd met onghelucke zijn sy Ga naar margenoot* swanger, ende baren moeyte. | |
5Sy broeden Basiliskes eyers wt, ende wercken Spinnewebben, eetmen van haren eyeren, so moetmen steruen: vertreedtmen het daerenteghen, so vaert daer een Ader wt. | |
6Haer spinnewebbe en deucht niet tot kleederen, ende dat sy ghewracht hebben, en deucht niet te decken: want haer werck is moeyte, ende in haren handen is Ga naar margenoote wreuel. | |
7Ga naar margenootf Haere voeten loopen ten boosen, ende zijn snel onschuldich bloedt te verghieten: hare ghedachten zijn moeyte, haren wech is enckel verderuen ende schade. | |
8Sy en kennen den wech des vreets niet, ende daer en is gheen recht in haren ganghen: sy zijn verkeert op haren straten: wie daer op gaet, die en heeft nemmermeer vrede. | |
9Daerom is het recht verre van ons, ende wy en krijghen de gherechticheyt niet: Ga naar margenootg wy wachten op het licht, siet, so wordt het duyster: op den schijn, siet, so wandelen wy in donckeren. | |
B.10Ga naar margenooth Wy tasten na der wandt, als de blinden, ende tasten, als die gheene ooghen en hebben: wy stooten ons in den middach, als in der schemeringhe: wy zijn in duysteren, als de dooden: | |
11Wy brommen alle als de Beyren, ende pijpen als de Duyuen: want wy wachten op het recht, so en isset daer niet: op het Heyl, so isset verre van ons. | |
12Want onser ouertredinge voor dy, is te vele, ende onse sonden antwoorden tegen ons: want onse ouertredinghen zijn by ons, ende wy gheuoelen onse sonde, | |
13Met ouertredinge, ende lieghen teghen den Heere, ende te rugge keeren van onsen God, ende met boosen onbillicken spreken ende ongehoorsaemheyt, verdencken ende dichten valsche woorden wt der herten, | |
14Daerom is oock het recht te rugghe gheweken, ende gerechticheit verre afgetreden: Ga naar margenooti want de waerheydt valt op der straten, ende het recht Ga naar margenoot† en kan niet daer her gaen. | |
15Ende de waerheyt is wech, ende Ga naar margenootk wie van den boosen wijckt, die moet allemans roof zijn: sulcx siet de Heere, ende het beualt hem qualick, dat daer gheen recht en is. | |
16Ende hy siet, dat daer niemant en is, ende verwondert hem, dat niemant voor haer treedt: daerom helpet hy hemseluen met synen arme, ende syne gherechticheyt ondersteunt hem. | |
[Folio 18v]
| |
pantzier, ende sette eenen helm des Heyls op zijn hooft: ende treckt hem aen ter wrake, ende kleedet hem met ijuer, als met eenen rock. | |
18Als die synen wederpartijders vergelden, ende synen vyanden betalen wil met grimmicheydt: Ia den Eylanden wil hy betalen. | |
19Dat den Ga naar margenootm Name des Heeren geureest worde vanden Nedergange, ende syne heerlicheyt van den Opgange der Sonnen, wanneer hy komen sal, gelijck als een opghehouden stroom, dien de windt des Heeren drijft. | |
C.20Ga naar margenootn Want dien te Zion sal een Verlosser komen, ende dien die hen bekeeren vanden sonden in Iacob, spreeckt de Heere. | |
21Ende ick make sodanich Verbondt met hen, spreeckt de Heere: Mynen Gheest, die by dy is, Ga naar margenooto ende myne woorden, die ick in dynen mondt gheleyt hebbe, en sullen van dynen monde niet wijcken, noch van den monde dijns zaedts, ende kindts kindt, spreeckt de Heere, van nu aen tot in eewicheydt. |
|