Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Uermaninge, datmen Christum, 3. die door zijn toekoemst, alle onderscheyt der persoonen wech neemt, met Godsalighen wandel ende leuen aennemen, 9. straffe valscher Leeraers. | |
[Folio 17v]
| |
A.1SO spreeckt de Heere: Ga naar margenoota Houdet het recht, ende doet gherechticheyt: want mijn Heyl is na by, dat het kome, ende myne gerechticheyt, dat sy gheopenbaert worde. | |
2Wel dien mensche, die sulcks doet, ende dies menschen kindt, die het vast houdt: dat hy den Ga naar margenootb Sabbath houde, ende niet ontheylighe, ende houde zijn handt, dat hy niet quaets en doe. | |
3Ende de vreemde, die hem tot den Heere gegheuen heeft, en sal niet segghen: Ga naar margenootc De Heere sal my scheyden van synen volcke: ende de ghesnedene, en sal niet seggen: Siet, ick ben een dorre boom. | |
4Want so spreeckt de Heere tot den ghesnedenen, Ga naar margenootd† die myne Sabbathen houden, ende verkiesen wat my wel behaecht, ende mijn Verbondt vast vaten, | |
5Ick wil hen in mynen huyse ende in mynen mueren, een plaetse gheuen, ende eenen beteren name, dan den sonen ende dochteren: Ga naar margenoote enen eewighen name wil ick hen gheuen, die niet vergaen en sal. | |
6Ga naar margenootf Ende der vreemden kinderen, die hen tot den Heere ghegheuen hebben, dat sy hem dienen, ende synen Name lief hebben, op dat sy syne Knechten zijn: een yeghelick die den Sabbath houdt, dat hy hem niet en onwijde, ende mijn Verbondt vast houdt: | |
7Deselue wil ick tot mynen Heylighen berch brenghen, ende wilse verheugen in mynen Bedehuyse: ende haren offer ende brandtoffer, sullen my aenghename zijn op mynen Altaer: Ga naar margenootg want mijn huys heet een Bedehuys allen volcken. | |
8De Heere Heere, die de verstooten wt Israel vergadert, spreeckt: Ick wil noch meer tot den hoope, die vergadert zijn, vergaderen. | |
9Alle ghedierte op den velde, koemst ende verslint, Ia alle ghedierte in den woude. | |
B.10Ga naar margenooth Alle hare Wachters zijn blindt, sy en weten alle niets; stomme honden zijn sy, die niet straffen en konnen, zijn luye, ligghen ende slapen gheerne. | |
11Het zijn dannoch stercke honden van lijue, die nemmermeer satt worden en konnen: sy de Herderen en weten gheen Ga naar margenooti verstandt, Ga naar margenootk een yegelick siet op synen wech, een yeghelick ghieret voor hemseluen in synen Ga naar margenootl† stande. | |
12Ga naar margenootm Koemt herwaerts, latet ons wijn halen, ende ons vol suypen: ende hetsal morghen zijn, als heden, ende noch vele meer. |
|