Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Besluyt der predikinghe int xl. Cap. aengheuanghen, daer hy der Ioden huychelsch wesen, 3. vertwijuelde ontrouwe ende verstoctheyt, in bestraft, 9. Gods lanckmoedicheyt verwachtet der lieden boete, op dat hy ouer harer onderhoudinge, gheeeret worde, 16. klaechreden tot den gheuanghenen ouer harer gheuanckenisse, 20. met eener voorsegginghe, dat sy noch tot den prijse des Heeren, daer van komen sullen. | |
A.1HOort dat, ghy van den huyse Ga naar margenoota† Israels, Ga naar margenootb die ghy heetet by den name Israel, ende wt den water Iuda gheuloten zijt: die ghy sweert by den Name des Heeren, ende denct des Gods in Israel, doch niet in der waerheyt noch gherechticheyt. | |
2Want sy noemen hen wt der Heyligen stadt, ende pocchen op den God Israels, Ga naar margenootc die daer heet de Heere Ga naar margenootd† Zebaoth. | |
3Ick hebbe te voren verkondighet dit toekomende: wt mynen monde isset ghekomen, ende ick hebbet laten segghen: ick make oock snellicken dat het koemt. | |
4Want ick weet, dat du hardt bist, ende dynen necke is een ijseren ader, ende dijn voorhooft is koperen. | |
5Ick hebbet dy te voren verkondighet, ende hebbet dy laten segghen, eer dan het ghekomen is: op dat du niet segghen en konnest: Mynen Afgod doet het, ende mijn beeldt ende Afgod, heeft het beuolen. | |
6Sulcx alles hoorestu, ende siest het, ende en hebst het doch niet verkondighet: want ick hebbe dy te voren wat nieus seggen laten, ende wat verborghens, dat du niet en wistet. | |
7Ga naar margenoote Nu daerenteghen isset geschapen, ende niet op dat mael, ende en hebst niet eenen dach te voren daer van ghehoort: op dat du niet seggen en konnest: Siet, dat wiste ick wel. | |
8Want du en hoordest het niet, ende en wistest het oock niet, ende dijn oore en was op dat mael niet gheopent: doch ick wiste wel, dat du verachten soudest, Ga naar margenootf† ende van moeders lijue aen, een Ouertreder ghenoemet bist. | |
9Daerom ben ick om mijns Naems wille lanckmoedich, ende om mijns Roems wille, wil ick my, dy te goede, onthouden, dat du niet wtgheroeyt en wordest. | |
B.10Siet, ick wil dy louteren, doch niet als siluer, Ga naar margenootg maer ick wil dy wtuerkoren maken, inden ouen der ellenden. | |
11Ga naar margenoot* Om mynent wille, Ia om mynent wille, wil ick het doen, dat ick niet ghelastert en | |
[Folio 15v]
| |
worde: Ga naar margenooth want ick wil myne eere, gheenen anderen laten. | |
12Hoort my toe Iacob, ende du Israel mijn geroepene: Ga naar margenooti ick bent, ick ben de eerste, daertoe ooc de laetste. | |
13Mijn handt heeft den Aerdtboden ghefondeert, ende mijn rechter handt heeft den Hemel omspannen: wat ick roepe, dat staet alles daer. | |
14Vergadert v alle, ende hoort: wie is daer onder desen, die sulcks verkondighen kan? de Heere heeft Ga naar margenootk hem lief, daerom sal hy synen wille aen Babel, ende synen arm aen den Chaldeen bewijsen. | |
15Ick, Ia ick hebbe het gheseyt: ick hebbe hem gheroepen, ick wil hem oock laten komen, ende synen wech sal hem wel Ga naar margenootl ghelucken. | |
16Tredet herwaerts tot my, ende hoort dit: ick hebbet niet int verborghen te voren gesproken: van dier tijdt aen, doe het ghesproken wert, ben ick daer: ende nu sendt my de Heere Heere ende synen Gheest. | |
17So spreeckt de Heere dijn Verlosser, de Heylighe in Israel, Ga naar margenootm Ick ben de Heere dijn God, die dy leeret wat nut is, ende leyde dy op den weghe, dien du gaest. | |
18Ga naar margenootn O dat du op myne gheboden merckedest, so soude dynen vrede zijn als eenen waterstroom, ende dyne gherechticheyt als Ga naar margenooto goluen der Zee. | |
19Ende dijn zaedt soude zijn als zandt, ende de vrucht dijns lijfs, als desseluen steenkens, diens name niet en soude worden wtgheroeyt, noch verdelghet voor my. | |
C.20Ga naar margenootp Gaet wt van Babel, vliedet van den Chaldeen met vrolicken gheschalle: verkondighet ende laet sulcx hooren, brengt het wt tot aen der werelt eynde: segget: De Heere heeft synen knecht Iacob verlosset. | |
21Sy en hadden gheenen dorst, doe hyse leydde in der woestijne: Ga naar margenootq hy liet hen water wt den rotzsteenen vlieten: hy verreet den rotzsteen, dat daer water wt liep. | |
|