Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Christi beroepinghe ende ampt, 14. Troostinghe der Kercken in haren kommer, 24. ende ouer der Tyrannen, diese alle tijt benouwen, grouwelick ghewelt. | |
A.1HOort my ghy Eylanden, ende ghy volcken, ghy die verre zijt, mercket op: de Heere heeft my gheroepen, van moeders lijue aen, hy heeft mijns naems ghedacht, doe ick noch in moeders lijue was. | |
2Ga naar margenoota Ende heeft mynen mondt ghemaeckt, als een scherp sweert, met der schaduwe syner hant heeft hy my bedect: hy heeft my tot eenen Ga naar margenootb reynen pijle ghemaeckt, ende my in synen koker ghesteken. | |
3Ende seyt tot my: Du bist mijn knecht Israel, Ga naar margenootc door welcken ick wil ghepresen worden. | |
4Doch ick dachte: Ick arbeydde te vergheefs, ende brachte mijn kracht te vergheefs ende onnuttelick toe: hoewel mijn sake des Heeren, ende mijn ampt mijns Gods is. | |
5Ende nu spreect de Heere, die my van moeders lijue aen, tot synen knechte bereydet heeft, Dat ick Iacob sal tot hem bekeeren, op dat Israel niet wech gherapet en worde: daerom ben ick voor den Heere heerlick, ende mijn God is mijn stercte. | |
6Ende spreeckt: Het is een Ga naar margenootd slecht dinck, dat du mijn knecht bist, de gheslachten Iacobs op te richten, ende het verroeckeloosde in Israel, weder te brengen: maer ick hebbe dy oock ten lichte der Heydenen ghemaeckt, dat du zijst mijn Heyl, tot aen der werelt eynde. | |
7So spreeckt de Heere, Ga naar margenoot+ de Verlosser Israels, zijn Heylighe, tot der verachtede zielen, tot den volcke, daermen eenen grouwel voor heeft, tot den knechte, die onder den Tyrannen is: Koninghen sullen sien ende opstaen, ende Vorsten sullen aenbidden, om des Heeren wille, die getrouwe is, om des Heylighen in Israels wille, die dy verkoren heeft. | |
8So spreect de Heere: Ga naar margenoote Ick hebbe dy verhoort ter genadighen tijt, ende hebbe dy aen den dage des Heyls gheholpen: ende hebbe dy behoedt, Ga naar margenootf ende ten Verbonde onder het volck ghesettet: dat du het landt oprichtest, ende der verstoorenden erue innemest. | |
9Te segghen den gheuanghenen: Gaet wt: ende tot dien in der duysternisse: Koemt voorwaerts: dat sy hen aen den weghe weyden, ende op allen hueuelen hare weyde hebben. | |
B.10Ga naar margenootg Sy sullen noch hongeren noch dorsten, oock salse gheen hitte noch Sonne steken: want harer Ontfermer salse leyden, ende salse aen de waterfonteynen leyden. | |
11Ick wil alle myne berghen ten wege maken, ende myne paden sullen ghebaent zijn. | |
12Siet, dese sullen van verre komen, ende siet, ghene vant Noorden, ende dese van der Zee, ende ghene van den lande Ga naar margenooth Simim. | |
13Ga naar margenooti Iuychet ghy Hemelen, verheucht dy Aerde, loeft ghy berghen met iuychen: want de Heere heeft zijn volck getroostet, ende ontfermet hem syner ellendighen. | |
15Ga naar margenootl Kan oock een vrouwe haers kindts vergheten, dat sy haer niet ontferme ouer den sone haers buycx? ende so sy desseluen vergheet, so wil ick doch dyner niet vergheten. | |
16Siet, in de handen hebbe ick dy gheteeckent, dyne mueren zijn Ga naar margenootm doorgaens voor my. | |
17Dyne Boumeesters sullen snel toegaen: daerenteghen dyne Brekers ende Verstoorders, sullen hen daer van maken. | |
18Ga naar margenootn Heft dyne ooghen op rontom, ende siet: alle dese komen versamelt tot dy: so warachtich als ick leue, spreect de Heere, du salt met alle desen, ghelijck als met eenen cieraedt bekleedt worden, ende saltse om dy nemen, als een Bruyt. | |
19Want dijn woest, verstoort ende ghebroken lant, sal dy dan te enghe worden daer in te woonen, wanneer dyne Verderuers verre van dy komen. | |
C.20Ga naar margenoot† Dat de kinderen dyner onuruchtbaerheyt sullen voorder seggen voor dynen ooren: Het ruym is my te enghe: Ga naar margenooto† ruckt het henen, dat ick by dy woonen mach. | |
21Ende du salt segghen in dyner herte: Wie heeft my dese geboren? ick ben onuruchtbaer, alleene, verdreuen ende verstooten: wie heeft my dese op geuoedt? siet, ick was eensaem ghelaten, Ga naar margenootp† waer waren dan dese? | |
22So spreect de Heere Heere: Siet, ick wil mijn handt opheffen tot den Heydenen, ende tot den volcken mijn Baniere opwerpen: so sullen sy dyne sonen in den armen hiertoe brenghen, ende dyne dochteren op den schouderen draghen. | |
23Ende de Ga naar margenoot* Koninghen sullen Ga naar margenootq dyne Voesterheeren, ende hare Ga naar margenootr† Vorsten dyne Soochuoesteren zijn: Ga naar margenoots sy sullen voor dy neder vallen ter Aerden op het aenghesichte, ende dyner voeten stof lecken: so saltu onderuinden, dat ick de Heere ben, Ga naar margenoott aen welcken niet te schanden worden, die op my wachten. | |
24Kanmen oock eenen Reuse den roof nemen? of kanmen den Ga naar margenootu Rechtueerdighen syne geuan- | |
[Folio 16r]
| |
ghenen los maken? | |
25Want so spreect de Heere: Ga naar margenootu Nu sullen de geuanghenen den Reuse ghenomen worden Ga naar margenootx ende den roof des Stercken los worden: ende ick wil met dynen Ga naar margenooty† Twistigers twistighen, ende dynen kinderen helpen. | |
26Ende ick wil dyne Ga naar margenootz Schenders spijsen met haren eygen vleesche, ende sullen van haren eygen bloede, gelijck als van sueten wijne, droncken worden: ende alle het vleesch sal beuinden, dat ick ben de Heere dijn Ga naar margenoota Heylandt, ende dijn Verlosser, de Machtighe in Iacob. |
|