Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Omkomen der Babyloniers, 6. met oorsake derseluen, 12. daerse gheen Meester noch Toouenaers wt verlossen en konnen. | |
A.1HIer onder Ga naar margenoota Ionckvrouwe du dochter Babel, settet dy in den stof, sette dy op de Aerde: want de dochter der Chaldeen, heeft gheenen stoel meer: men sal dy niet meer noemen: Du teerdere ende lustighe. | |
2Neemt de Meulen ende malet meel: vlecht dijn vlechtsnoer wt, ontbloot den voet, ontdeckt de beenen, Ga naar margenootb† waedt door het water. | |
3Ga naar margenootc Dat dyne schamelheyt ondecket, ende dyne schande ghesien worde: ick wil my wreken, ende gheen mensche en sal my afbidden. | |
4[Sulcx doet] onse Verlosser, welcke heet de Heere Zebaoth, de Heylighe in Israel. | |
5Settet dy in het Ga naar margenootd stille, gaet in de duysternisse, du dochter der Chaldeen: want du en salt niet meer heeten: Een Vrouwe ouer Koninckrijcken. | |
6Want doe ick op mijn volck toornich was, ende ontwijdde mijn erue, ouergaf ickse in dyne handt: Ga naar margenoote doch du en beweest hen gheen barmherticheyt, oock ouer de Ouden maecktestu dijn iock al te swaer, | |
7Ende dachtest: Ick ben een Koninghinne eewichlick: du hebst sulcx sus langhe noch niet ter herten ghenomen, noch daer aen ghedacht, hoe het met hen hiernamaels worden soude. | |
8So hoort nu dit, du die in wellust leefst, ende so seker sittest, ende sprekest in dyner herten: Ga naar margenootf Ick bent, ende gheen meer: ick en sal gheen weduwe worden, noch onuruchtbaer zijn. | |
9Ga naar margenootg Doch sulcx sal dy alle beyde haestighen komen, op eenen dach, Ga naar margenooth dat du weduwe ende onuruchtbaer zijst: Ia volkomelicken sullen sy ouer dy komen: om der veelheyt wille dyner Toouenaers, ende om dyner Besweerders wille, dier een groot hoop by dy is. | |
B.10Want du hebst dy op dyne boosheydt verlaten, doe du dachtest: Ga naar margenooti Men en siet my niet: dyne wijsheyt ende konst, heeft dy Ga naar margenootk† ghestortet, ende sprekest in dyner herten: Ick bent, ende anders gheene. | |
11Daerom sal ouer dy een ongheluck komen, dat du niet en wetest, wanneer het opgaet, ende een ongheual sal op dy vallen, dwelck du niet versoenen en kanst: want daer sal haestelicken een rumoer ouer dy komen, dwelck du dy niet en versiest. | |
12So treedt nu hier voor met dynen Besweerders, ende met de hoopen dyner Toouenaers, onder welcke du dy van dyner Ieucht op bemoeyet hebst: of du dy kondest Ga naar margenootl raden, of du dy mochtest stercken. | |
13Want du bist Ga naar margenootm moede, van veelheydt dyner aenslaghen: laett herwaerts treden ende dy helpen, de Meesters des loops des Hemels, ende de Sterrenkijckers, die na den Ga naar margenootn† Maenden rekenen, wat ouer dy komen sal. | |
14Siet, sy zijn alle stoppelen, die het vyer verbrandt: sy en konnen haer leuen niet verlossen voor der vlammen: want het en sal niet zijn een gloedt, daermen hem by warme: of een vyer, daer men rontom sitten moghe. | |
15Also zijn sy, onder welcke du dy bemoeyet hebst, dyne handtteerders van dyner Ieughet op, een yegelick sal zijns weechs hier ende daer henen gaen, ende Ga naar margenooto† en hebst gheenen Hulper. |
|