Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xlvj. Capittel.

1. Onderganck der Babylonischer Afgoden, 3. den Iodischen volcke houdt de Heere syne weldaden, 5. met tsamen der Afgoden ijdelheydt voor, 8. op dat sy hen tot sulcken eenen wonderbaren ende dadigen God alle tijt houden, 12. Gods ghenade wort oock den verachters aengheprediket.

A.1

DEn Bel is afghebuyghet, den Nebo is gheuallen: hare Afgoden zijn den ghedierten ende den vee, ten deele gheworden, dat sy hen moede draghen aen uwen last.

2

Ia sy vallen ende buygen hen altemale, ende en konnen den last niet wech brenghen, maer hare zielen moeten in de gheuanckenisse gaen.

3

^* Hoort my toe, ghy van den huyse Iacobs, ende alle ouergebleuene van den huyse Israels, ghy die van my inden lijue ghedraghen wordt, ende ^a† my in der ^b moeder ligghet.

* Ca. xlvi. Lut.

a† An. onderhouden van der moeder

b Roma. 4.b.19.

4

Ia ick wil v draghen tot int ouderdom, ende tot dat ghy grau wort: ick wilt doen: ick wil heffen ende draghen, ende verlossen.

5

^c Na wien beeldet ghy, ende wien verghelijct ghy my dan? teghen wien meet ghy my, dien ick ghelijck zijn soude?

c Iesai. 40.b.18. ende 41.a.6. ende. 44.a.9. Baruc. 6.c.22.

6

Sy schudden het ghelt wt den buydel, ende wegen daer het siluer met der waghe, ende loo-

[fol. 15r]

nen den Goutsmidt, dat hy eenen God daeruan make, voor dien sy knielen ende aenbidden.

7

^d Sy nemen hem op de schouderen, ende draghen hem, ende setten hem op zijn stede: daer staet hy, ende en koemt van syner stede niet: roept eener tot hem, so en antwoordet hy niet, ende en helpet hem niet wt syner noot.

d Baruc. 6.c.25.

8

Aen sulcx denckt doch, ende weest vaste, ghy Ouertreders gaet in uwe herten.

9

Denct des voorledenen van oudts herwaerts: want ick ben God, ende niemandt meer: Een God, dies ghelijcken nerghens en is.

B.10

Die ick te voren verkondige, wat hier na komen sal, ende van te voren, eer dan het geschiet, ende segge: Mynen ^e aenslach bestaet, ende ick doe, alles wat my behaecht.

e And. raedt sal blijuen,

11

Ick roepe eenen ^f voghel van den Oosten, ende ^g† eenen man, die mynen aenslach doe, wt eenen verren lande: wat ick segge, dat late ick komen: wat ick dencke, dat doe ick oock.

f Den Koninck Cores die snelle koemt, als vloghe hy.

g† And. den man mijns raedts van verre landen etc.

12

^* Hoort my toe, ^h ghy van stouten herten, ghy die verre zijt van der gherechticheyt.

* Ca. xlvij. Lut.

h Dat zijn de Babyloniers.

13

Ick hebbe myne gherechticheyt na by ghebracht, ⁺ sy en is niet verre, ende mijn Heyl en versuymt niet: want ick wil te Zion het Heyl gheuen, ende in Ierusalem myne heerlicheyt.

+ Babel.