Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xlv. Capittel.

1. Cores wort van den Heere verordent een oplosser der gheuanckenisse te Babel, 9. de onduldighe Ioden die den tijdt der verlossinghe, van God bestemt, niet onuerdrietsaemlicken verwachten, 15. noch hen tot den warachtighen God, (19. die alleen toekoemstighe dinghen voorsegghen ende te weghe brengen kan,) in vasten ghelooue houden, worden heftighen ghstraft, 22. ende aller werelt eynde tot Godsdienst gheroepen.

A.1

SO spreeckt de Heere tot synen Ghesalfden den Cores, ⁺ dien ick by syner rechter hant grijpe, dat ick de Heydenen voor hem onderwerpe, ^a ende den Koninghen het sweerdt afgorde: op dat voor hem de deuren gheopent worden, ende de poorten niet ghesloten en blijuen.

+ Cores.

a Esr. 1.a.2.

2

Ick wil voor dy henen gaen, ende de hueuelen effen maken: ick wil de metalen deuren te morsel slaen, ende ijseren grendelen in stucken breken.

3

Ick wil dy gheuen de heymelicke schatten, ende de verborghene kleynodien: op dat du bekennest, dat ick de Heere de God Israels, dy by dynen name gheroepen hebbe.

4

^b Om Iacob mijns knechts wille, ende om Israel mijns wtuerkorens wille: Ia ick riep dy by dynen name, ende noemde dy, doe du my noch niet en kendest.

b Gene. 39.a.5.

5

^c Ick ben de Heere, ende sus niemandt meer: daer en is gheen God dan alleen ick: ^d ick hebbe dy gherustet, doe du my noch niet en kendest.

c Iesai. 43.b.10.

d Ierem. 1.a.5.

6

Op datmen onderuinde beyde vanden Opganghe der Sonnen, ende van den Nedergange der Sonnen, dat behaluen my niets en zy: ick ben de Heere, ende niemant meer.

7

Ick die het licht make, ende scheppe de duysternisse: ^{+ e} Ick die vrede geue, ende scheppe het quade: ick ben de Heere, die sulcx alles doet.

+ Vanden Koninc Cores spreeckt hy, dat hy komen sal, ende helpen den volcke Israels.

e Iudic. 9.c.23.

8

^f† Druppet ghy Hemelen, van bouen af, ende de wolcken reghenen de gherechticheyt: de Aerde doe haer op, ende brenghe Heyl, ende gerechtigheydt wasse mede toe: Ick de Heere scheppe het.

f† And. dauwet ghy etce.

9

^g Wee dien, die met synen Schepper twistet, namelicken, den scherf met den Potbacker des leems: spreeckt oock de leem tot synen Potbacker: Wat makestu? du en bewijsest dyne handen niet aen dynen wercke:

g Iesaie. 29.b.16. Iere. 18.a.6 Sapient. 15.a.7. Syr. 33.b.13 Roman. 9.c.20.

B.10

Wee dien, die tot den vader seydt: Waerom hebstu my gegenereert: ende totten wijue: Waerom barestu?

11

So spreeckt de Heere de Heylighe in Israel, ende haer ^h Meester: Eyscht van my de teeckenen, wijst mynen kinderen, ende het werck myner handen ⁱ tot my.

h Dat is, diese wel weder tot eeren maken kan: gelijck als een Potbacker, die een meester ende heere des leems is, ende kan wt den leeme een vat maken, hoe hy slechs wil.

i Dat is, dat sy niet wt onuerduldicheydt andere Goden aenroepen: want ick wil hen wel voorseggen, wanneer haer ellende sal een eynde hebben: daerom beschicket, dat sy hen tot my houden: alleen ick kan ende hebbe alreede eenen verwecket, die hen helpen sal.

12

Ick hebbe de Aerde ghemaeckt, ende den mensche daer op gheschapen: ick bent, diens handen den Hemel wtghebreydet hebben, ende hebbe alle synen heyre gheboden.

13

Ick hebbe hem verwecket, in gherechticheyt, ende alle syne weghen wil ick effen maken: ^k hy sal mijn stadt bouwen, ende myne geuangenen los laten, niet om ghelt noch om gheschenken, spreeckt de Heere Zebaoth.

k Esr. 1.a.1

14

So spreeckt de Heere: Der Egyptenaers handel, ende der Mooren ^l† neeringhe, ende der langhe lieden te Seba, sullen hen dy ouergheuen, ende dijn eyghen zijn: sy sullen dy volghen: in boeyen sullen sy gaen, ende sullen voor dy neder vallen, ende dy smeecken: want by dy is God, ende daer is anders gheen God niet meer.

l† And. koopmanschap,

15

^m Voorwaer du bist een verborghen God, du God Israels de ⁿ Heylandt.

m Rom. 11.d.37.

n Of, Heylgeuer Salichmaker.

16

Daerenteghen de Afgodenmakers moeten altesamen met schande ende spot bestaen, ende met malcanderen schaemroot wech gaen.

17

Doch Israel wordt verlosset door den Heere, door een eewighe verlossinghe, ende en wordt niet te schanden noch ten spotte, altoos ende eewichlick.

18

Want so spreeckt de Heere die den Hemel geschapen heeft, de God die de Aerde bereydet heeft, ende heeftse ghemaeckt ende toegherichtet: ende en heeftse niet ghemaeckt, dat sy ledich zijn sal: maer heeftse bereydet, datmen daer op woonen soude: ick ben de Heere, ende daer en is gheen meer.

19

^o Ick en hebbe niet int ^p verborgen gesproken, in duysteren plaetse der Aerden: ick hebbe tot den zade Iacobs niet te vergheefs geseyt: Soect my: want ick ben de Heere, die van gerechticheyt spreeckt, ende verkondighe dat daer recht is.

o Exod. 20.b.18.

p Dat is, gelijck als in de locht, oft daer gheen lieden zijn, die het hooren konnen.

C.20

Laett haer versamelen, ende met malcanderen hiertoe komen, de Helden der Heydenen, die niet en weten: ende sleypen henseluen met den blocken harer Afgoden, ende smeecken den God, die niet helpen en kan.

21

Verkondighet ende maect v herwaerts, raetslaghet met malcanderen: wie heeft dit laten segghen van oudts herwaerts? ende aldaer verkondighet? en hebbe ick het niet ghedaen de Heere? ende daer en is anders gheen God, dan alleen ick: een gherecht God ende Heylandt, ende daer en is gheen dan ick.

22

Keert v tot my, so wordt ghy salich, aller werelt eynde: want ick ben God, ende niemandt meer.

23

Ick sweere by my seluen, ende een woort der gherechticheyt gaet wt mynen monde, daer salt by blijuen, namelicken: ^q My sullen hen alle knyen buyghen, ende alle tonghen sweeren,

q Roma. 14.b.11. Philip. 2.b.10.

24

Ende segghen: In den Heere hebbe ick gherechticheyt ende sterckte: sulcke sullen oock tot hem komen: doch alle die hem wederstaen, die moeten te schanden worden.

25

Want in den Heere wordt gherechtueerdicht alle het zaedt Israels, ende sullen haer syner beroemen.