Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. De Heere troostet zijn volck, 5. beloeft hen, (8. bouen alle verstandt der Heydenen ende Afgoden, 10. ende als warachtich God,) hy wilse allewegen onderhouden, 14. ende wt Babel voeren, 21. niet om eenighe hare. 24. maer alleen Christi verdiensten wille. | |
A.1ENde nu spreeckt de Heere, die dy geschapen heeft Iacob, ende die dy ghemaeckt heeft Israel: Ga naar margenoota Vreest dy niet, want ick hebbe dy verlosset: Ga naar margenootb ick hebbe dy by dynen name gheroepen: Du bist myne. | |
2Ga naar margenootc Want so du door water gaest, so wil ick by dy zijn, dat dy de stroomen niet en sullen versmooren: Ga naar margenootd ende so du int vyer gaest, en saltu niet branden, ende de vlamme en sal dy niet aensteecken. | |
3Want ick ben de Heere dijn God, de Heylige in Israel, dijn Ga naar margenoote Heylandt: ick hebbe Egypten, Moorenlant ende Ga naar margenootf Seba, in dijn stede ter versoeninghe ghegheuen. | |
4Dewijle du so weert gheachtet bist voor mynen ooghen, so moestu oock heerlick zijn: ende ick hebbe dy lief: daerom gheue ick menschen in dyne stede, ende volcken Ga naar margenootg voor dyne ziele. | |
5So vreese dy nu niet, want ick ben by dy: Ga naar margenooth ick wil vanden Oosten dijn zaet herwaerts brengen, ende wil dy van den Westen versamelen. | |
6Ende wil segghen tegent Noorden: Gheeft herwaerts: ende tegent Suyden: En weert niet: Ga naar margenooti brengt myne sonen van verre herwaerts, ende myne dochteren van der werelt eynde. | |
7Alle die met mynen Name ghenoemt zijn, namelicken, die ick gheschapen hebbe, tot myner heerlicheydt, ende haer bereydet ende ghemaeckt. | |
8Ga naar margenootk Laet hier voor treden het blinde volck, welcke doch ooghen heeft, ende de doouen, die doch ooren hebben. | |
9Ga naar margenootl Latet alle Heydenen te samen komen, op eenen hoop, ende hen de volcken vergaderen: wie is onder hen, die sulcx verkondighen konne, ende ons hooren late te voren, wat gheschieden sal? laetse hare ghetuygen voort brenghen, ende het bewijsen, so salmen het hooren ende segghen: Het is de waerheyt. | |
B.10Doch ghy zijt mijn getuyge, spreect de Heere, ende mijn knecht, dien ick Ga naar margenootm† verkoren hebbe: op dat ghy wetet ende my geloouet, Ga naar margenootn ende verstaet, dat ick het ben: voor my en is gheen God ghemaeckt, so en sal oock na my gheen zijn. | |
11Ga naar margenooto Ick, ick ben de Heere, ende daer en is gheen Ga naar margenootp Heylandt dan alleen ick. | |
12Ick hebbe het verkondicht, ende hebbe oock gheholpen, ende hebbe het v laten seggen, ende daer en is gheen vreemdt [God] onder v: ghy zijt mijn ghetuyghe, spreeckt de Heere: so ben ick God. | |
13Oock ben ick eer dan eenich dach was, ende daer en is niemant, die wt myner hant verlossen kan: ick wercke, wie wil het afwenden? | |
14So spreeckt de Heere uwe Verlosser, de Heylighe in Israel: Ga naar margenootq Om uwent wille hebbe ick na Babel gesonden, ende hebbe de Ga naar margenootr grendelen alle onderwaerts gestooten, ende de klagende Chaldeen in de schepen gheiaecht. | |
15Ick ben de Heere uwe Heylige, ick die Israel gheschapen hebbe, uwe Koninck. | |
16So spreeckt de Heere, Ga naar margenoots die in de Zee wegen, Ga naar margenoott ende in stercken wateren banen maeckt. | |
17Ga naar margenootu Die daer wt brenget wagen ende peerden, heyr ende macht, dat sy daer op eenen hoop ligghen, ende niet opstaen: dat sy wtblusschen, gelijck als een Ga naar margenootx† wiecke wtblusschet. | |
18En dencket niet aen het oude, ende en achtet niet op het voorledene. | |
19Ga naar margenooty Want siet, ick wil wat nieus maken: als nu salt opgaen, dat ghy onderuinden sult, Ga naar margenootz dat ick weghen in der woestijne make, ende waterstroomen in der wildernisse. | |
C.20Dat my het ghedierte op den velde prijse, de Draken ende Struyssen: want ick wil water in | |
[Folio 14r]
| |
der woestijne, ende stroomen in der wildernisse gheuen, te drincken mijn volck, myne wtuerkorenen. | |
22Niet dat du My haddest geroepen Iacob, oft dat du om My ghearbeydet haddest Israel. | |
23My en hebstu het is waer niet ghebracht, de schapen dijns brandoffers, noch My gheeert met dynen offeren: Ga naar margenootb My en heeft dijns dienst niet ghelustet in spijsoffer, en hebbe oock gheenen lust aen dynen arbeyde in wieroocken. | |
24My en hebstu voor gheen gelt Kalmes gekocht: My en hebstu met den vette dyner offeren niet gheuullet: Ia du hebst My arbeyt ghemaect in dynen sonden, ende hebst My moeyte ghemaeckt in dynen misdaden. | |
25Ick, ick Ga naar margenootc doe wt dyne ouertredinge, Ga naar margenootd om Mynent wille, ende en gedencke dyner sonden niet. | |
26Vermaent my: laett ons met malcanderen rechten: segghet op, hoe du rechtueerdich zijn wilt. | |
27Ga naar margenoote Dyne vaders hebben ghesondicht, Ga naar margenootf ende dyne leeraers hebben teghen my mishandelt. | |
28Daerom hebbe ick de Vorsten des Heylichdoms ontheylighet, ende hebbe Iacob ten Banne ghemaeckt, ende Israel ten spotte. |
|