Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xxxvj. Capittel.

1. Dewijle de Propheet dickmael van der Ierusalemscher verlossinghe ghesproken heeft, so achteruolcht hy hier derseluen Historie, op dat also syner prophecije waerheyt bewesen worde. Ende beschrijft hier het belech Ierusalems, 4. met den lasterlicken smaedtredenen des Assyrischen Hooftmans, die hy tegen God ende den Koninck Hiskia gheuoert heeft.

A.1

ENde het gheschiedde in den veerthienden Iare des Konincx Hiskia, dat de Koninc te Assyrien ^a Sanherib optooch teghen alle vaste steden Iuda, ⁺ ende wanse.

a 2.Reg 18.b.13. 2.Para. 32.a.1. Iesa. 7.b.17 ende. 8.a.7. ende. 10.a.5. ende 17.b.12. ende. 33.a.1.

+ Sanherib.

2

Ende de Koninck te Assyrien, sandt den ^b Rabsake van Lachis, na Ierusalem, tot den Koninc Hiskia, met grooter macht: ende hy tradt aen den waterloop des ouersten ^c† dijcks, aen den wege by den acker des ^d† Verwers.

b Rabsake heet op Duytsch een Ertzschencker.

c† And. pissine,

d† And. Uollers.

3

Ende Eliakim de sone Hilkia de Hofmeester, ende ^e Sebena de Kantzelier, ende Ioah de sone Assaph de Schrijuer, ginghen tot hem wt.

e Iesai. 22.b.15.

4

Ende Rabsake sprack tot hen: Segghet doch den Hiskia: So spreeckt de groote Koninck, de Koninc te Assyrien: Wat is dat voor een ^f trotz, daer du dy op verlaetst?

f Oft, verwaentheit met woorden wijs maken.

5

Ick houde, du ^g† laetst dy ouerreden, dat du noch raedt ende kracht wetest om te strijden: op wien verlatestu dy dan, dat du my bist afuallich gheworden?

g† An. [verlatest dy] dat du wel beredet bist: maer sal men krijghen, so moet raedt ende macht daer zijn.

6

^h Verlatestu dy op den ghebrokenen rietstaf Egypten? welcken, so hem yemandt daer op lenet, gaet hy hem in de handt, ende doorboortse: also doet Pharao de Koninck te Egypten, allen die hen op hem verlaten.

h 2.Reg. 18.c.21. Hesek. 29.a.6.

7

Wiltu my hierteghen segghen: Wy verlaten ons op den Heere onsen God: isset dan niet die, welckers hoochten ende Altaren, de Hiskia heeft afghebroken? ende tot Iuda ende Ierusalem geseyt: Voor desen Altare sult ghy aenbidden?

8

Welaen, so ^i† neemt het aen, met mynen heere den Koninc te Assyrien: ick wil dy twee duysent peerden gheuen, laett sien, of du by dy konnest wtbrenghen, die daer op rijden.

i† And. geeft borghen mynen etc.

9

Hoe wiltu dan blijuen voor eenen Hooftmanne, der ^k slechtsten dienaer een mijns heeren? ende du verlaetst dy op Egypten om der wagen ende ruyters wille.

k Of, ongheachtesten, geringsten

B.10

Daertoe meynstu dat ick sonder den Heere ben herwaerts opghetoghen in dit lant, om datselue te verderuen? Ia de Heere sprack tot my: Treeckt henen op in dit lant, ende verderft het.

11

Doch Eliakim, ende Sebena, ende Ioah spraken tot Rabsake: Lieuer, spreect met dynen knechten op Syrisch, want wy verstaent wel, ende en spreect niet met ons op Iodisch, voor den ooren des volcx, dat op der mueren is.

12

Doe sprack Rabsake: Meynstu dat my mijn heere, tot dynen heere, oft tot dy gesonden hebbe, sulcke woorden te spreken, ende niet veel meer tot den mannen, die op der mueren sitten, dat sy met v haren eyghen dreck eten, ende haer eygen ^l water suypen?

l Of, pisse

[fol. 11v]

13

Ende Rabsake stondt, ende riep luyde op Iodisch, ende sprack: Hoort de woorden des grooten Konincx, des Konincx te Assyrien.

14

So spreect de Koninck: Latet v [van] Hiskia niet bedriegen: want hy en kan v niet ^m verlossen.

m Dat is, helpen te schudden.

15

Ende latet v [van] Hiskia niet vertroosten op den Heere, dat hy seyt: De Heere sal ons verlossen: ende dese stadt en sal niet in de handt des Konincx te Assyrien ghegheuen worden.

16

Hooret Hiskia niet: want so spreeckt de Koninck te Assyrien: Doet het my te dancke, ende gaet tot my wt, so sullet ghy een yeghelick van synen wijnstocke, ende van synen vijchboom eten, ende wt synen bornputte drincken.

17

Tot dat ick kome, ende hale v in een lant, gelijck als uwe landt is: een landt daer koorn ende most in is, een landt, daer broot ende wijnberghen in zijn.

18

Latet v [van] Hiskia niet ⁿ ouerreden, dat hy seyt: De Heere sal ons verlossen: ^o hebben oock der Heydenen Goden, een yeghelick zijn landt ^p† verlosset van der hant des Konincx te Assyrien?

n Of, met woorden wijs maken,

o Iesai. 10.b.10.

p† And. gereddet, dat is, gheholpen, beschudt

17

Waer zijn de Goden te Hamath ende Arpad? waer zijn de Goden Sepharuaim? hebben sy oock Samaria van myner hant verlosset?

C.20

Welcker van allen Goden deser landen heeft zijn landt verlosset van myner handt? dat de Heere soude Ierusalem verlossen, van myner handt?

21

Maer sy swegen stille, ende en antwoordden hem niets: want de Koninck hadde gheboden, ende gheseyt: Antwoordet hem niets.

22

Doe quamen Eliakim de sone Hilkia de Hofmeester, ende Sebena de Kantzelier, ende Ioah de sone Assaph de Schrijuer, met verscheurde kleederen, ende vertelden hem de woorden des Ertzschenckers.