Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xxvij. Capittel.

1. Straffe der vyanden Israels, 2. 2. troostinge Israels, ouer syner geuanckenisse, 10. oorsake der straffe Ierusalems, Afgoderije.

A.1

TE dier tijt sal de Heere te huys soecken, met synen harden grooten ende stercken sweerde, beyde den ^a Leuithan, die een slichte Slange, ende den Leuiathan, die een kromme Slanghe is, ende sal de Draken in der Zee verworghen.

a Hiob. 40.c.20. 1.Corinth. 15.c.25. Apocal. 12.a.9.

2

Te dier tijt salmen singhen, van den wijnberghe des besten wijns,

3

Ick de Heere behoede hem, ende vochte hem haest, datmen ^b† syner bladeren niet en gemisse: ick willen dach ende nacht behoeden.

b† And. daer niet in en breke, wil ic hem etc.

4

^c† God en toornet niet met my: Och dat ick mochte met den distelen ende doornen krijgen: so woude ick onder haer vallen, ende haer op eenen hoop aensteken.

c† And. By my en is geenen toorne: so hy my dannoch heggen ende doornen brochte, woude ic daer met krijge in breken, ende hem op eenen hoop aen steken: Ofte hy moeste mijn kracht grijpen, ende vrede met my maken, Ia vrede moeste hy met my maken.

5

Hy sal my behouden by myner kracht, ende sal my vrede schaffen, vrede sal hy my nochtans schaffen.

6

^d Het sal nochtans euenwel daertoe komen, dat Iacob wortelen sal, ende Israel groenen ende bloeyen sal, dat sy den Aertbodem met vruchten veruullen.

d Ierem. 33.b.14.

7

^* Hy en wort doch niet geslaghen, gelijck als hem syne vyanden slaen, ende en wort niet verworghet, ghelijck als hem syne vyanden verworghen.

* Mortificatio est, non traditio in mortem, Psalmo. 118. Castigans castigauit me Dominus, et morti non tradidit me. Castigat vt pereat fiducia sui, et crescat fides etc.

8

Maer met mate richtestuse, ende laetstse los, wanneer duse bedroeft hebst met dynen scherpen winde, namelicken, met den Oostenwinde.

9

Daerom sal daer door de sonde Iacobs ophouden, ende dat is de nutticheydt daer van, dat syne sonden wech genomen worden: in dien dat hy alle steenen ^e des Altaers maect, ghelijck als verstootte steenen tot asschen, dat daer gheen haghen noch beelden meer en ^f† blijuen.

e Dat is, alle hare Afgoderije, Deute. 7.a.5.

f† An. opkomen

B.10

Want de vaste stadt moet eensaem worden, de schoone huysen verstooten ende verlaten worden, ghelijck als een woestijne, dat aldaer kalueren hen weyden ende rusten, ende aldaer rijsers afeten.

11

Hare tacken sullen van dorheydt breken, dat de vrouwen komen, ende vyer daermede maken sullen: want het is een onuerstandich volck: daerom en sal hy hem ooc harer niet ontfermen, diese ghemaeckt heeft, ende diese geschapen heeft, en sal hen niet ghenadich zijn.

12

Te dier tijt sal de Heere ^g werpen van den Oeuer des waters, tot aen de beke Egypti: ende ghy kinderen Israels sult versamelt worden, een na den anderen.

g Gelijck als men in den dorschhuyse het koorne opwerpet.

13

Te dier tijdt salmen met eener grooter basuynen blasen: so sullen komen de verlorene in den lande Assur, ende de verstootene in den lande Egypti, ende sullen den Heere aenbidden, op den Heylighen berghe te Ierusalem.