Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Uertrouwen op God, brengt den Gheloouighen troost ende behoudinghe in allen haren iammer, 19. Item, van der verrijsenisse der dooden. | |
A.1TE dier tijdt salmen sulck een Liedt singhen in den lande Iuda: Ga naar margenoot+ Ga naar margenoota Wy hebben een stercke stadt, de mueren ende gheweeren zijn Ga naar margenootb Heyl. | |
2Ga naar margenootc Doet de poorten open, dat daer in gae het rechtueerdich volck, dat het gelooue bewaert. | |
3Du onderhoudest alwech vrede, na gewisser toesegginghe: wantmen verlaet hem op dy. | |
4Daerom verlatet v op den Heere eewichlick, want God de Heere is een rotssteen eewichlic. | |
5Ga naar margenootd Ende hy buyget de ghene die in der hoochte woonen, de hooghe stadt vernedert hy, Ia hy stootse ter Aerden, dat sy in den stof leyt. | |
6Dat sy met voeten vertreden wordt, Ia met voeten der armen, met den [voet] treden der Ga naar margenoote slechten. | |
[Folio 8v]
| |
7Ga naar margenootf Doch der rechtueerdigen wech is slicht: den padt der rechtueerdighen makestu richtich. | |
8Want wy wachten op den Heere, in den wech dijns rechts, des herten lust staet tot dynen Name ende dyner Ga naar margenootg ghedachtenisse. | |
9Van herten begeere ick dyner des nachts, daer toe met mynen gheeste in my, wake ick vroech tot dy: Ga naar margenooth† want waer dijn Recht in den lande gaet, so leeren de inwoonders des Aertrijcx gerechticheyt. | |
B.10Doch wanneer den Godloosen alreede ghenade aengheboden wordt, so en leeren sy doch gheene gherechticheydt: maer doen slechs quaet in oprechtighen lande: want sy en sien des Heeren heerlicheyt niet. | |
11Heere, dijn hant is verhooghet, dat en sien sy niet: wanneer sy het doch sien sullen, so sullen sy te schanden worden, in de ijuer ouer de Heydenen: daertoe saltuse met vyere, daer du dyne vyanden mede verteerest, verteeren. | |
12Doch ons Heere, saltu vrede schaffen: want alles wat wy Ga naar margenooti† hebben, dat hebstu ons gegeuen. | |
13Heere onse God, daer heerschen wel andere heeren ouer ons dan du, nochtans wy dencken doch alleen dyner, ende dijns Naems. | |
14De dooden en blijuen niet leuendich, de ghestoruene en staen niet op: want du hebtse te huys ghesocht ende verdelcht, ende te niete ghemaect alle hare ghedachtenisse. | |
15Doch du Heere varest voort onder de Heydenen, du varest altoos voort onder den Heydenen: bewijsest dyne heerlicheyt, ende koemst verre tot aen der werelt eynde. | |
16Ga naar margenootk Heere, wanneer droeffenisse voorhanden is, so soectmen dy: wanneer du Ga naar margenoot* tuchtighest, so roepen sy angstlicken. | |
17Ga naar margenootl Ghelijck als een swangher vrouwe, wanneer sy schier baren sal, so is haer bange, schreyt in haren smerten: so gaet het ons oock Heere, voor dynen aenghesichte. | |
18So zijn wy oock swangher, ende ons is banghe, dat wy kuym adem halen: noch en konnen wy den lande niet helpen, ende de inwoonders op den Aertbodem, en willen niet vallen. | |
19Ga naar margenootm Doch dyne dooden sullen leuen, ende met den lichame opstaen: waket op ende roemet, ghy die ligget onder der Aerden: want dynen dauw is eenen dauw des groenen veldts: doch het lant Ga naar margenootn† der dooden saltu neder werpen. | |
C.20Ga naar margenooto Gaet henen mijn volck, in de kamer, ende sluyt de deure na dy toe: verbercht dy eenen kleynen ooghenblick, tot dat den toorne voor by gae. | |
21Ga naar margenootp Want siet, de Heere sal wtgaen van syner plaetse te huys te soecken de boosheydt der inwoonders des landts ouer haer: dat het landt sal openbaren haer bloet, ende niet langher verhelen, die daer in Ga naar margenootq verworcht zijn. |
|