Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xxi. Capittel.

1. Straffe Babels, 11. Dume, 13. ende Arabie.

A.1

DIt is den last ouer de woestijne aen de Zee: ^{+ +} Gelijck als een onweder van den Suyden koemt, dat alle dinck omkeeret: so koemt het wt der woestijne, wt eenen grouwelicken lande.

+ Babel.

+ Dat gaet tegen de Babyloniers, Habac. 3.a.2

2

Want my is een swaer ghesichte ghewesen: ^a deen verachter koemt tegen den anderen, ende deen verstoorder tegen den anderen; trect op Elam, belecht Madai; ick wil alle zijns ^b suchtens een eynde maken.

a Danie. 6.a.1.

b Dat hy aenrichtet, daermede, dat hy vele lieden plaghet, sonderlicken het volck Gods.

3

Derhaluen zijn myne lendenen vol smerte, ende angst heeft my gegrepen, als een die daer baert: ick krumme my, wanneer ick het hoore, ende verschricke, wanneer ick het aensie.

4

Mijn herte beeft, grouwelen heeft my verschrickt: ick en hebbe in den lieuen nacht gheen ruste daer van.

5

Ia, richte eenen disch toe, laett waken op der Hoede: etet, drincket: maeckt v op ghy Vorsten, smeeret den schildt.

6

Want de Heere seyt also tot my: Gaet henen, sett eenen wachter, die daer toesie, ende het aenseggghe.

7

Hy siet Ia ruyters rijden ende varen, op peerden, ezelen ende kemelen, ende heeft met grooten vlijte achtinghe daer op.

8

^c† Ende eenen Leeuwe riep: ^d Heere, ick stae op der hoede den geheelen dach door, ende sette my op mijn wacht, alle nacht.

c† And. Ende riep, Een Leeuwe:

d Habac. 2.a.1.

9

Ende siet, daer koemt een, die vaert op eenen waghen, die antwoordt en spreect: ^e Babel is gheuallen: sy is gheuallen, ende alle beelden harer Goden zijn ter Aerden gheslaghen. ⁺

e Ierem. 51.a.8. Apoca. 14.a.8. ende. 18.a.2.

+ Babel is Gods dorschuloer: want hy woudese dorschen ende verslaen,

B.10

Mynen Lieuen dorschuloer, daer ick op dorsche; wat ick ghehoort hebbe, van den Heere Zebaoth den God Israels, dat verkondighe ick v.

11

^f Dit is den last ouer Duma: ⁺ Men roept tot my wt Seir: Wachter, is den nacht schier wech? wachter, is den nacht schier wech?

f Ierem. 49.a.7.

+ Duma.

12

De wachter daerenteghen sprack: Wanneer den morgen alreede koemt, so sal het doch ^g nacht zijn: wanneer ghy alreede vraecht, so sullet ghy doch weder komen, ende weder vraghen.

g Dat is, duyster ende bedroefden tijt, van ongelucx haluen.

13

Dit is den last ouer Arabia: Ghy sullet in den woude in Arabia woonen, op den wege na Dedanim,

14

^h Brenget den dorstighen water teghen, ⁺ ghy die woont in den lande Thema: biedet broodt den vluchtighen.

h Iesai. 16.a.1.

+ Arabia.

15

Want sy vlieden voor den sweerde, Ia voor den blooten sweerde, voor den ghespannen boghe, voor den grooten strijdt.

16

Want also spreeckt de Heere tot my: ⁱ Noch in eenen Iare, ghelijck als des dachlooners Iaren zijn, sal alle heerlicheydt Kedar onder gaen.

i Ierem. 49.c.28.

17

Ende de ouerighe schutters de Helden te Kedar, sal weynigher worden: want de Heere de God Israels heeft het ghesproken.