Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xiiij. Capittel.

1. De Heere troostet de gheuanghenen te Babel, ende seyt hen toe, dat sy noch sullen harer vyanden ongeual belachen, 22. den Babylonischen, 24. Assyrisschen, 28. ende Philisteen wert een grouwelicke straffe ghedreycht.

A.1

VVant de Heere sal hem ouer Iacob ontfermen, ende Israel noch voortaen verkiesen, ende hen in haer lant setten: ende vreemdelingen sullen hen tot hen maken, ende den huyse Iacobs aenhanghen.

2

Ende de volcken sullense aennemen, ende brengen aen haer plaetse, dat sy het huys Israels besitten sal, in den lande des Heeren, tot knechten ende maechden: ende sullen gheuancklick houden de ghene, van welcke sy geuangen waren, ende sullen heerschen ouer hare drijuers.

3

^* Ende te dier tijdt, ⁺ wanneer dy de Heere ruste geuen sal, van dynen iammer ende onruste, ende van den harden dienste, daer du inne gheweest bist,

* Cap. xiiij. Luth.

+ Babel.

4

So saltu sulck een spreeckwoort gebruycken teghen den Koninck te Babel, ende segghen, hoe isset met den drijuer so gantschelick wt? ende ^a† de chijns heeft een eynde?

a† an. die het gout begheert, etc.

5

De Heere heeft de roede der Godloosen gebroken, ende de roede des ^b Heerschers.

b Of. Heerschappers,

6

Die de volcken sloech in grimmicheyt sonder ophouden, ende met woeden ^c heerschede ouer de Heydenen, ende veruolchde sonder barmherticheyt.

c Of, heerschapte

7

Nu rustet doch de gantsche werelt ende is stille, ende iuychet vrolicken.

8

Oock verheughen hen de dennen ouer dy, ende de Cederen op den Libanon, [ende segghen:] Dewijle dat du ligst, so en koemt niemandt hier op, die ons ^d† afhouwe.

d† And. wtroept.

9

De Helle daer onder beefde voor dy, doe du haer tegen quamest: sy ^e† verwecket dy de ^f† dooden, alle ^g bocken der werelt, ende heet alle Koningen der Heydenen, van haren Stoelen opstaen.

e† An. verschricket

f† And. Reusen ende alle Uorsten

g Dat is, de groote heeren.

B.10

Dat deselue alle een na den anderen spreken, ende tot dy segghen: Du bist oock gheslaghen, ghelijck als wy, ende het gaet dy, ghelijck als ons.

11

Dyne heerlicheyt is onderwaerts in de Helle gheuaren, met tsamen den gheklanghe dyner ^h harpen: motten sullen dijn bedde zijn, ende wormen dijn decksel.

h Dat is, beyde de gewelt ende vreuchde is wt.

12

ⁱ Hoe bistu van den Hemel geuallen, du schoone ^k† Morgensterre? Hoe bistu ter Aerden ^l† geuelt, du die de Heydenen krenckedeste?

i Luc. 10.b.18. Apoca. 12.a.9.

k† An. O Lucifer du kindt des Morgenstondesroot, of dagheraet

l† And. gepletst

13

Du dachtest in dyner herten: Ick wil in den Hemel opklimmen, ende mynen Stoel bouen de sterren Gods verhooghen: Ick wil my setten op den berch des ^m† Bescheyts, aen der zijden teghent Noorden.

m† And. Stifts

14

Ick wil ouer de hooghe wolcken varen, ende ghelijck zijn den Allerhoochsten.

15

Ia ⁿ ter Hellen vaertstu, ter zijden der kuylen.

n Hesek. 31.b.16. ende 32.b.18.

16

Wie dy siet, die sal dy beschouwen ende aensien: [ende segghen:] Is dat de man, die de werelt verschricte, ende de Koninckrijcken beuende maeckte?

17

Die den Aertbodem ter woestijne maeckte, ende de steden daer inne brack, ende gaf syne gheuanghene niet los?

18

Het is waer, alle Koninghen der Heydenen te samen, ligghen doch met eeren, een yeghelick in synen huyse.

19

Doch du bist verworpen van dynen graue, ghelijck als een verachtede spruyte, ghelijck als een kleedt der verslagenen, die met de sweerde doorsteken zijn, die onderwaerts varen tot den ^o steenhoopen der Hellen, ghelijck als een vertreden lijf.

o Dat is, in het steenige aertrijck in de graue: ofte op de schendtkuylen.

C.20

Du en salt niet als dieseluen begrauen worden: want du hebst dijn lant verdoruen, ende dijn volck verslaghen, wantmen en sal des zaets der boosachtighen nemmermeer ghedencken.

21

Richtet toe, datmen syne kinderen slachte, om harer vaderen misdaedt wille: dat sy niet opkomen, noch het lant eruen, noch den Aertbodem vol ^p† steden maken.

p† And. vyanden

22

Ende ick wil ouer hen komen, spreect de Heere Zebaoth, ende te Babel wtroeyen hare ghedachtenissen, haer ouerbleuene, gheslachte ende nakomelinghen, spreeckt de Heere.

23

Ende wilse maken ten erue der Swijneghelen, ende ter waterzee: ende wilse met eenen bessem des verderuens vaghen, spreect de Heere Zebaoth.

24

De Heere Zebaoth heeft gesworen ende geseyt: Wat gheldt het, Het sal also gheschieden, als ick dencke, ende sal blijuen, ghelijck als ick in den sinne hebbe.

[fol. 6r]

25

^q Dat Assur ^r verslaghen worde in mynen lande, ende ick hem vertrede op myne berghen: op dat zijn iock van hen genomen worde, ende zijn ^s borde van haren halse kome.

q Iesai. 37.d.36.

r And. ontwee gheslaghen

s Of, pack, last

26

Dat is den aenslach, dien hy heeft ouer alle landen, ende dat is de wtgestrecte hant ouer alle Heydenen.

27

Want de Heere Zebaoth heeft het besloten, wie wilt weeren? ende zijn hant is wtgestreckt, wie wilse keeren?

28

In den Iare doe de Koninc Ahas sterf, wert desen last ghesien.

29

^t Verheucht dy niet, ⁺ du gantsche Philisteen landt, dat de roede die du sloegh, gebroken is: ^u want wt de wortel der Slanghen sal een Basiliscus komen, ende haer vrucht sal eenen vyerighen vlieghenden Drake zijn.

t 1 Ierem. 47.a.1. Hesek. 15.b.15. Sepha. 2.a.4.

+ Cap. xv. Luth. Philisteenlant,

u 1.Reg. 12.b.14.

D.30

Want de eerstelinghen der nootdruftighen sullen hen weyden, ende armen seker rusten: ^x daerenteghen dijn wortel wil ick met hongher dooden, ende dyne ouerbleuenen sal hy ^y verworghen.

x 1.Reg. 18.a.8.

y Of, dooden,

31

Huylt du Poorte, schreyt du stadt, gansch Philisteen landt is veych: want vant Noorden koemt eenen ^z roock, ende ^a† daer en is gheen eensame in syne tenten.

z Dat is, een groot heyr, ende en treckt niet lancsaem, maer met grooten hoopen.

a† An. daer en sal hem geener afsonderen, als het onder hen bestemt is.

32

Ende wat sullen de boden der Heydenen hier ende daer segghen? namelicken: Zion heeft de Heere ghefundeert, ende aldaer sullen de ellendighen zijns volcx ^b† toeuerlaet hebben.

b† And hope etc.