Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xij. Capittel.

1. Een dancksegginghe voor de wonderbare weldaden Gods.

A.1

TE dier seluer tijdt saltu segghen: Ick dancke dy Heere, dat du toornich op my gheweest bist, ende dynen toorne hem ghewendt heeft, ende troostest my.

2

Siet, God is mijn ^a† Heyl, ick ben seker, ende en vreese my niet: ^b want God de Heere is mijn Stercte, ende mynen Psalm, ende is mijn Heyl gheworden.

a† An. Salicheit,

b Exod. 15.a.2. Psalm. 118.b.14.

3

Ghy sult met vreuchden ^c water scheppen, wt der ^d† Heylfonteyne.

c Ioan. 7.d.38.

d† An. Fonteyne der salicheyt.

4

Ende sult segghen te dier seluer tijt: ^e Dancket den Heere, prediket synen Name, maket kondt onder den volcken zijn doen, verkondiget hoe synen Name so hooch zy.

e 1.Paral. 16.a.8. Psalm. 105.a.1.

5

Lofsinghet den Heere, want hy heeft heerlicken ghehandelt: sulcks zy kondt in allen landen.

6

Iuycht ende roemet du Inwoondersche te Zion: want de Heylige Israels is groot by dy.