Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xj. Capittel.

1. Christi gheboorte ende ampt, 10. beroepinghe der Heydenen door de predicatie der Apostelen.

A.1

ENde ^a daer sal een roede opgaen van den stamme Isai, ende een scheute wt synen wortelen vrucht brenghen.

a Mat. 1.a.6.b.16 Actu. 13.c.22.23.

2

^b Op welcker sal rusten de Gheest des Heeren, ^c de Gheest der waerheyt ende des verstants, de Gheest des raedts ende der sterckte, de Gheest der kennisse ende der vreese des Heeren.

b Esaie. 61.a.1.

c Roma. 15.a.8.

3

Ende zijn ^d riecken sal zijn in der vreese des Heeren: hy en sal niet richten, na dien dat syne ooghen sien, noch straffen, na tghene dat syne ooren hooren.

d Sijn offer dat voor God wel riecket, ende zijn reuckwerc, en sal niet zijn als des ouden Priesterdoms der Wet in den wtwendigen reucwercke, maer in den vreese Gods. Dat is, zijn ghebet sal in den Geeste gheschieden. Ioan. 4. want roocken heet bidden. Riecken heet verhoren.

4

Maer sal met gerechticheyt de armen richten, ende met ^e gherichte straffen de ellendighen in den lande: ende sal met de staf zijns mondts de Aerde slaen, ^f ende met den adem syner lippen, den Godloosen dooden.

e Hy salse door genade rechtueerdich maken, ende door het cruyce laten straffen den ouerghebleuen ouden Adam, in den vleesche: ende dat heet met gerichte straffen, Dat is, niet in grimmicheyt ende toorne, maer met vernuft ende haren eygen nutte.

f 2.Thessal. 2.a.8.

5

^g Gherechticheydt sal het gordel syner lendenen zijn, ende het ghelooue het gordel syner nieren.

g Ephes. 6.b.14.

6

^h De woluen sullen by den lammeren woonen, ende de luypaert by den bocken liggen: een kleyn ioncxken sal kalueren ende ionghe leeuwen, ende mest vee te samen drijuen.

h Esaie. 65.c.25.

7

Koeyen ende Beyren sullen aen der weyden gaen, dat hare ionghen by malcanderen liggen: ende Leeuwen sullen stroo eten, ghelijck als de ossen.

8

Ende een soochkindt sal synen lust hebben, aen den hole der Aderen, ende een ghespeent kindt, sal zijn handt steken in de kuylen des basilisken.

9

^i† Men sal nerghens verserigen noch verderuen, op mynen heylighen Berghe: ^k want het landt is vol kennisse des Heeren, ghelijck als met water des Zees bedecket.

i† And. Niemant en sal den anderen quaet doen, niemant den anderen verderuen aen den gantschen berch mijns Heylichdoms.

k Habac. 2.b.14.

B.10

^l Ende het sal gheschieden te dier tijdt, dat de wortel Isai, die daer staet tot eener baniere den volcken, na dien sullen de Heydenen vraghen: ende zijn ruste sal ^m† eere zijn.

l Rom. 15.b.12.

m† And. heerlick

11

ⁿ Ende de Heere sal te dier tijdt ten anderen mael zijn hant wtstrecken, dat hy het ouerblijfsel zijns volcks weder krijghe, dat ouerghebleuen is, van den Assyrien, Egyptenaren, Pathros, Moorlandt, Elamiten, Sinear, Hamath, ende van den Eylanden der Zee.

n Esaie. 10.c.22.

12

^o Ende sal een Baniere onder den Heydenen opwerpen, ende te samen brengen de veriaechde Israels, ende de verstroyde uw Iuda ^p† te hoope voeren, van de vier hoecken des Aertrijcks.

o Luc. 2.d.32.

p† An. tsamen versamelen.

13

Ende den nijdt tegen Ephraim sal ophouden, ende de vyanden Iuda sullen wtgheroeyt worden: ^q dat Ephraim den Iuda niet en benijde, ende Iuda niet en zy teghen Ephraim.

q †An. Ephraim en sal Iuda niet benijden, ende Iuda Ephraim niet vyandt zijn, maer sy sullen met malcanderen tegen den Westen, den Philistijnen op de schouderen vlieghen, ende etc.

14

Sy sullen doch den Philisteen op den halse zijn teghen den Westen, ende beroouen alle de ghene, die tegent Oosten woonen: Edom ende Moab sullen hare handt tegen hen vouwen, de kinderen Ammon sullen ghehoorsaem zijn.

15

Ende de Heere sal ^r† verbannen, den stroom der Zee in Egypten, ende sal zijn handt laten gaen ouer het water, met synen stercken winde: ende de seuen stroomen slaen, datmen met schoenen daer door gaen mach.

r† And. slijpen de tonghe des etc.

16

Ende sal een Bane zijn den ouerghebleuen zijns volcks, dat ouerghebleuen is van den Assyrien: ghelijck als Israel gheschiedde, ^s te dier tijdt, doe sy wt Egypten lande tooghen.

s Exod. 14.c.29.