Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Toekoemst Christi ende zijn Rijck, 7 omkomen der thien geslachten om haers wederspannicheyts ende moedtwillens wille, teghen God ende den naesten. | |
A.1HEt volck dat in duysternisse wandelt, siet een groot licht, Ga naar margenoota ouer die, die daer woonen in Ga naar margenootb† duysteren lande schijnt het Ga naar margenoot* heller. | |
2Du makest der Heydenen vele, daer mede en maeckstu der vreuchden niet vele: Ga naar margenootc voor dy salmen Ia hem verheughen, ghelijck alsmen hem verheucht in den Oogst, ghelijck alsmen vrolick is, wanneermen de buete wtdeylt. | |
3Ga naar margenootd Want du hebst het iock harer last, ende de roede harer schouderen, ende den stock haers drijuers gebroken, Ga naar margenoote gelijck als ter tijt Midian. | |
4Ga naar margenootf† Want alle krijch met rumoer, ende een bloedich kleedt, sal verbrandt ende met vyere verteert worden. | |
5Ga naar margenootg Want ons is een kindt gheboren, een Sone is ons ghegheuen, welckers heerschappije is op syner schouder, ende hy heet, Wonderlic, Raet, Ga naar margenooth† Kracht, Heldt, Eeuwighe Vader, Vredevorst. | |
6Ga naar margenooti Op dat syne heerschappie groot worde, ende des vreets gheen eynde: op den Stoel Dauids, ende synen Konincrijcke: dat hy het bereide ende stercke, met gherichte ende gherechticheyt, van nu aen tot in eewicheyt: sulcks sal doen de ijuer des Heeren Ga naar margenootk† Zebaoth. | |
7De Heere heeft een woort ghesonden in Iacob, ende het is in Israel gheuallen. | |
8Dat het sullen onderuinden alle het volck Ephraim, ende de burgheren te Samaria, | |
9Die daer segghen in hoochmoet ende stouten | |
[Folio 4v]
| |
sinne: Tichelsteenen zijn gheuallen, doch wy willent met Ga naar margenootl† werckstucken weder bouwen: men heeft Ga naar margenootm† moerbesienboomen afghehouwen, so willen wy Cederen aen die stede setten. | |
B.10Ga naar margenootn Want de Heere sal des Rezins krijchsvolck teghen hen verhooghen, ende hare vyanden te hoope rotten. | |
11De Syriers van voren toe, ende de Philisteen van achter toe, dat sy Israel verslinden met vollen monde: Ga naar margenooto in alle dien en laet synen toorne noch niet af, zijn handt is nog wtghestreckt. | |
12Ooc en keert hem het volck niet tot dien, die het slaet, ende en vragen niets na den Heere Zebaoth. | |
13Daerom sal de Heere afhouwen van Israel, beyde den kop ende den steert, beyde den stronc ende tack op eenen dach. | |
14De oude eerlicke lieden, zijn den kop: doch de Propheten die daer valsch leeren, zijn den steert. | |
15Ga naar margenootp Want de Leyders des volcx zijn verleyders, ende die haer verleyden laten, zijn verloren. | |
16Daerom en kan hem de Heere ouer haer ionghe Ga naar margenootq† mannenvolck niet verheughen, noch harer weduwen ende weesen ontfermen: want sy zijn altemael Ga naar margenootr huychelaers ende boos, ende aller mondt spreeckt dwaesheydt: Ga naar margenoots in alle dien en laet synen toorne niet af, zijn handt is noch wtghestreckt. | |
17Want het Godloose wesen is aengegaen als vyer, ende verteert doornen ende Ga naar margenoott† distelen, ende brandt als in dicken woude, ende gheeft hooghen roock. | |
18Want in toorne des Heeren Zebaoth, is het landt verduystert, dat het volck is ghelijck als spijse des vyers: niemant en verschoont des anderen. | |
19Roouen sy ter rechter zijden, so lijden sy hongher: eten sy ter slincker zijden, so en worden sy niet satt: een yeghelick verslint het vleesch zijns arms. | |
20Manasse den Ephraim, Ephraim den Manasse, ende sy alle beyde te samen teghen Iuda: in alle dien en laet synen toorne niet af, zijn hant is noch wtghestreckt. |
|