Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat vi. Capittel.

1. Hoe de Propheet beroepen ende ghesonden wert, 9. den verstockeden ende wederspannighen volcke zijn toekoemstige straffe, 13. (dier dannoch het heylige zaet ontkomen sal,) te verkondighen.

A.1

DIes Iaers ^a doe de Koninck Vsia sterf, sach ick den Heere sitten, ^b op eenen hooghen ende verheuen Stoel, ende synen soom veruulde den Tempel.

a 2 Reg. 15.a.7.

b Iesai. 66.a.1. 1.Reg. 22 b.19. 2.Para. 6.b.18.

2

Seraphim stonden bouen hem, een yegelick hadde ses vleughelen, met tween bedeckten sy hare aensichten, met tween bedecten sy hare voeten, ende met tween vloghen sy.

3

Ende deen riep tot den anderen, ende sprack: ^c Heylich, heylich, heylich is de Heere ^d† Zebaoth: alle landen zijn syner eere vol.

c Apoc. 4.a.8.

d† And. der Heyrscharen:

4

So dat de bouenste posten beefden, van der stemme haers roepens, ende het huys wert vol roocks.

5

Doe sprack ick: Wee my, ick ben verdoruen: want ick ben van onreynen lippen, ende woone onder een volck van onreynen lippen: want ick hebbe den Koninck den Heere Zebaoth gesien met mynen ooghen.

6

Doe vlooch der Seraphim een tot my, ende hadde een gloeyende kole in der handt, die hy met der tanghen van den Altare nam,

7

Ende roerde mynen mondt aen, ende sprack: Siet, hier zijn dyne lippen mede aengheroert, dat dyne misdaet van dy genomen worde, ende dyne sonde versoent zy.

8

Ende ick hoorde de stemme des Heeren, dat hy sprack: Wien sal ick henen senden? wie wil onse bode zijn? doch ick sprac: hier ben ick, sendt my henen.

9

Ende hy sprack: Gaet henen, ende spreect tot desen volcke: ^e Hoort het, ende en verstaet het niet: siet het, ende en bekendt het niet.

e Iesai. 29.b.11.

B.10

^f Verstocket het herte deses volcks, ende laet hare ooren dicke zijn, ende verblendt hare ooghen: dat sy niet en sien met haren ooghen, ende hooren met haren ooren, noch en verstaen met haren herte, ende hen bekeeren ende ghenesen.

f Matth. 13.b.14. Marc. 4.b.12. Luc 8.b.10. Actu. 28.c.26. Roman. 11.a.8.

11

Doch ick sprack: Heere, hoe langhe? hy sprac, tot dat de steden woest worden sonder inwoonders, ende de huysen sonder lieden, ende het veldt gantsch woest ligghe.

12

Want de Heere sal de lieden verre wech doen, dat het lant seer verlaten wordt.

13

Doch sal noch het thiende deel daer in blijuen, want het sal wech gheuoert ende verheert worden: ghelijck als een eycke ende linde, welcker den stam noch hebben, hoewel hare bladeren afghestooten worden: een heylich zaet, sal sodanighen stamme zijn.