Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat iij. Capittel.

1. Alle verstandt in den lande wech ghenomen, 4. wijfsche Uorsten ende Regenten met noch andere ellendicheden worden daer henen gheschicket, 8. om der sonden wille, des volcks, 14. der ghiericheyt der Regenten, 16. ende der pracht of prael der vrouwen.

A.1

VVant, siet, de Heere, ^a Heere Zebaoth sal van Ierusalem ende Iuda nemen allerley ^b voorraet des broots, ende allen voorraet des waters.

a †And. God der Heyrscharen

b Dat is, al datmen voor toe komenden noot byleyt of opleyt.

2

Stercken ende Krijchslieden, Richters, Propheten, Waerseggers ende Oudtsten, Hooftlieden ouer vijftich, ende eerlicke lieden, Raetgheuers ende wijse wercklieden, ende kloecke ^c Taelmannen.

c Oft, Uoorsprekers.

3

^d Ende wil hen iongelinghen tot Vorsten gheuen, ende kindische sullen ouer hen heerschen.

d Prouer. 28.b.16.

4

Ende het volck sal schenderije drijuen, een ouer den anderen, ende een yeghelick ouer synen naesten: ende de ionghe sal stout zijn teghen den ouden, ende een ^e loos man teghen den eerlicken.

e Of, onnut, verachtlick

5

Dan sal eener, synen broeder wt zijns vaders huyse aengrijpen, ende segghen: Du hebst kleederen, weest onse Vorst: helpt du desen ongeualle.

6

Doch hy sal te dier tijt sweeren, ende seggen: Ick en ben gheen ^f Medecijn: daer is noch broot noch kleedt in mynen huyse, en sett my niet ten Vorste in den volcke.

f Heylmeester.

7

Want Ierusalem valt daer henen, ende Iuda leyt daer neder, dewijle dat hare tonghe ende haer doen tegen den Heere is, dat sy den ooghen syner Maiesteyt ^g† wederstaen.

g† And. wederstreuen. and. terghen.

8

Sy ghebruycken haer wesen openbaer, ende roemen hare sonde, ghelijck als die te Sodom, ende en ^h verberghense niet: wee harer zielen, want daer mede brenghen sy henseluen in alle ongheluck.

h Sy willent voor deucht openbaer gheloeft hebben, dies sy hen doch billicker schamen souden, namelicken, harer Afgorije: so roemen sy: Het zy God ghedient: dat heet, eenen roem, die wel swijghens weert ware.

9

Prediket van den rechtueerdighen, dat sy het goet hebben: want sy sullen de vrucht harer wercken eten.

B.10

Wee daerenteghen den Godloosen, want sy zijn boos: ende het sal hen vergolden, worden, ghelijck als sy het verdienen.

11

Kinderen zijn drijuers mijns volcx, ende wijuen heerschen ouer hen: ⁱ mijn volck, dyne Troosters verleyden dy, ende verstooren den wech, daer du gaen salt.

i Iesai. 28.a.7.

12

^k Doch de Heere staet ter rechter handt, ende is opghetreden, de volcken te richten.

k Iude. b.14. Apoca. 1.a.7.

13

Ende de Heere koemt ten gherichte, met den Oudtsten zijns volcks, ende met syne Vorsten: want ghy hebt den ^l wijnberch verwoestet, ende den roof van den armen, is in uwen huyse.

l Dat is, het volc Gods, Iesai. 5.a.1.

14

Waerom ^m† vertredet ghy mijn volck, ende verstaet de persoonen der ellendighen, spreect de Heere Heere Zebaoth.

m† An. vertredet of, tredet ontwee etce. ende verslaet, of, versmettert.

15

Ende de Heere spreeckt: Daerom dat de dochteren Zion stout zijn, ende gaen met opgherichteden halse, met ⁿ ghesmuckten aenghesichten, treden henen, ende ^o triepelen, ende hebben kostelicke schoenen aen haren voeten.

n Of, schamperlic gheblacketteden,

o Luth. Weyderleren, and. swentzen, ende maken hare treden klinghen.

16

So sal de Heere den schedel der dochter Zion kael maken, ende de Heere sal haer ^p† gesmijde wech nemen.

p† And. schaemte ontblooten.

17

Te dier tijt sal de Heere het cieraet aen den kostelicken schoenen wech nemen, de hechtselen ende de spangen,

18

De keten, de armspangen, de huyuen.

19

De ^q flitteren, de ^r breydel, de snoeren, de mosscheliaetknoppen, de oorenspanselen,

q Oft, het hooftgheschmuck, and. templetten,

r Of, beenverciersel.

C.20

De ringhen, ^s† de hayrbanden.

s† And. neuse cieraedt

21

De vierkleederen, de huycken, de sluyers, de buydelen,

22

De spiegelende schorteldoecken, ^t† de boorden ende de kedelen.

t† An. hulledoecken

23

Ende daer sal stanck voor goeden reuck zijn, ende eenen lossen bandt voor eenen gordel: ende eenen kalen kop voor ghekroest hayr, ende voor een wijde huycke, eenen enghen sack: ^u† sulcks alles in de stede dyner schoonheyt.

u† An. voor sijne schoonte, brandt.

24

Dyne mannen sullen door het sweert vallen, ende dyne krijghers in den strijde.

25

Ende hare poorten sullen treuren ende leedt

[fol. 3r]

draghen, ende sy sal iammerlicken op der Aerden sitten.