Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat v. Capittel.

A.1

ICk kome, mijn suster, lieue Bruyt, in mynen hof: ick hebbe mijn Myrrhe met tsamen mynen kruyden afghebroken, ick hebbe mijns zeems met mynen honich ghegheten, ick hebbe mijns wijns met mijn melck ghedronken: etet myne lieuen, ende drincket myne vrienden, ende wordet droncken.

2

Ick slape, doch mijn herte waeckt: daer is de stemme mijns vrients, die aenkloppet, Doet my op, lieue vriendinne, mijn suster, mijn duyue, mijn vrome: want mijn hooft is vol daus, ende myne hayren vol nachts druppelen.

3

Ick hebbe mynen rock wtghetoghen, hoe sal ick hem weder aentrecken? ick hebbe myne voeten ghewasschen, hoe sal ickse weder besudelen?

4

Doch mijn vriendt, steeckt syne hant door een hol, ende mijn lijf beeft daervoor.

5

Doe stonde ick op, dat ick mynen vriende op dede: myne handen druppen met Myrrhen, ende Myrrhen liepen ouer myne vingheren, aenden grendel aenden slote.

6

Ende doe ick mynen vrient opghedaen hadde, was hy wech ende henen gegaen: doe ginck mijn ziele daerwt na syuen woorde: ^a ick sochte hem, doch ick en vandt hem niet: ick riep, doch hy en antwoordde my niet.

a Cant. 3.a.1.

7

Het vonden my de wachters, die inder stadt omgaen, die sloeghen my wonden: de wachters op de mueren, namen my mynen sluyer.

8

^b Ick besweere v, ghy dochteren Ierusalems, vindet ghy mynen vrient, so segghet hem, dat ick van liefde kranck ligghe.

b Cant. 2.a.7. ende 3.a.5.

9

Wat is dijn vrient voor anderen vrienden, O du schoonste onder den wijuen? wat is dijn vrient voor anderen vrienden, dat du ons so besworen hebst?

B.10

Mijn vrient is wit ende root, ^c† wtghekoren onder vele duysent.

c† And. een vaendragher.

11

Sijn hooft is het fijnste gout, syne hayren zijn kroes, swart als een raue.

12

Syne ^* ooghen zijn als duyuenooghen, aen de waterbeken, ^d† met melck gewasschen, ende staen in de ^e volheyt.

* Cant. 1.b.15.

d† And. die haer met melck wasschen, ende sitten by de volle vaten, of woonen aen een ghenoechtighe plaetse.

e Uollige aengesicht ende ooghen meynt hy, ende die niet veruallen oft rumpelick zijn.

13

Syne kinnebacken zijn als de wassende kruythofkens der Apotekers: syne lippen zijn als Roosen, die met vlietender Myrrhen druppen.

14

Syne handen zijn als gulden ringhen vol Turkoysen: zijn lijf is als reyn elpenbeen: met Saphyren ^f vercieret.

f Of, gherustet

15

Syne ^g beenen zijn als Marmerkalomnen, ghegrondet op gulden voeten: zijn ghestalte is als Libanon, wtuerkoren als Cederen.

g Syrac. 26.d.34

16

Sijn kele is soet, ende gantsch lieffelick, een sulcken, is mijn vriendt, mijn vrient is een sulcken, ghy dochteren ^h† Ierusalems.

h† And. Ierusalem 17. Waer is dijn etc. soecken. Ca. vj. Mijn vrient etc.