Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xj. Capittel.

1. Sijn hier oock vele wijse spreucken ende nutte leeren.

A.1

LAtet ^a dijn broot ouer het ^b† water ^c varen, so saltu het vinden op langhe tijt.

a Luc. 14.b.12.

b† And. Waterighe aengesichte

c Dat is, Gheeft vrij wech yeghelicken, wat du vermachst, want den tijt mochte komen du dedest het geerne, ende salt het niet doen konnen.

2

^d Deylt wt onder seuen ende onder achte: want du weetst niet wat voor ongheluck op Aerden komen sal.

d Tob. 14.a.5.

3

Wanneer de wolcken vol zijn, so gheuen sy reghen op de Aerde: ende wanneer den boom valt, hy valle tegent Suyden ofte tegent Noorden, na welcker plaetse hy valt, daer sal hy ligghen.

4

Wie op den windt achtet, die en saeyt niet: ende wie op de wolcken siet, die ^e† maeyet niet.

e† And. arnet

5

^f Ghelijck als du niet en wetest den wech des wints, ende hoe de beenen in moeders lijue bereydt worden: also en kanstu oock Gods werck niet ^g weten, dat hy doet oueral.

f Ioan. 3.a.8.

g Want toekomende dingen zijn ons alle verborghen, daerom moet het alles ghewaecht zijn in desen lijflicken leuen.

6

Vroech saeyet dijn zaet, ende dyne handt late des auonts niet af: want du en weetst niet, ^h† oft dit, ofte dat wel gheraken sal: ende oft het alle beyde wel gheraeckte, so ware het dies te beter.

h† An. welck bet gheraken sal, dit of dat: ofte, of het allebeyde euen wel ghraeckte.

7

Het licht is soete, ende den ooghen lieffelick, de Sonne te sien.

8

Wanneer een mensche langhen tijt ^i† leefde, ende is vrolick in allen dingen, ^k so ghedencket hy doch slechs der boosen daghen, dat harer so vele is: want alles wat hem gheschiet is, dat is ijdelheyt.

i† And. leefde, ende in dien allen vrolic ware, gedachte doch aen de duystere daghen, dier so vele is, so sal alles wat hem wederuaren oft ontmoet is, ijdel zijn.

k Syra. 21.b.19.

9

^* So verheucht dy Ionghelinck, in dyner ieucht: ende laet dijn herte ^l goeder dingen zijn, in dyner ieucht: doet wat dyner herten lustet, ende dynen ooghen behaget: ende wetet dat dy God om dit alles, sal voor het Gherichte voeren.

* Cap. xij. Luth.

l Dat is, goets moets,vrolick.

10

^m Latet ⁿ de treuricheyt wt dyner herten, ende neemt het quaet van dynen lijue: want de kintsheyt ende ieucht is ijdelheyt.

m Cap. xij. Pagn. Muns.

n Syrac. 30.c.22.