Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat x. Capittel.

1. Menigherley wijse spreucken, ende profijtelicke leeringhen.

A.1

ALso ^a† verderuen de schadelicke vliegen, goede salue: daeromme is onderwijlen dwaesheydt beter, dan wijsheydt ende eere.

a† And. Doode vliegen maken een welrieckende salue verdroesen ende stinckende: so doet oock een kleyne dwaesheyt dien, die anders om syner wijsheyt ende heerlicheyt wille hooch gheroemt wert.

2

Want des Wijsen herte is te syner rechter zijden: daerenteghen des sotten herte, is te syner slincker zijden.

3

Oock hoewel dat de dwaes selue dwaesachtich is, in synen doen, noch houdt hy alleman voor eenen dwase.

4

^b Daerom wanneer eens gheweldigen ^c trotzen teghen dynen wille voort gaet, so en laet dy niet vertoornen: want toegheuen ^d stillet groot ongheluck.

b Roma. 12.b.19.

c Of, stouteren,

d Dat is, verhooren en gaen laten, dat het hemseluen stillet, is groote konst ende deucht.

5

^* Daer is een ongeluck dat ick sach onder der Sonnen: namelicken, onuerstant, dat ^e† onder den gheweldighen ghemeyn is.

* Cap. x. Luth.

e† And. vanden, etc herkoemt.

6

Dat een dwaes sitt in grooter weerdicheyt, ende de Rijcken hierbeneden sitten.

7

^f Ick sach knechten op peerden, ende Vorsten te voete gaen, als knechten.

f Prouerb. 17.a.2.

8

^g Doch wie eenen kuyle maeckt, die sal daer selue in vallen: ende wie den tuyn verscheurt, dien sal een slanghe steken.

g Psalm. 7.b.16. ende 9.b.16. ende 35.a.8. Prouer. 26.c.27. ende 28.a.2. Syrach. 27.c.29. ende 28.a.2. Susan. g.62. Dan. 6.c.24. 1.Hest. 7.b.10.

9

Wie steenen wech ^h wentelt, die sal daer moeyte mede hebben, ende wie hout klieft, die sal daer van verseericht worden.

h Dat is, Nieuwe regiment maken, sterckt ten laetsten gantsch seer: want den ghemeynen hoop Heer Omnes, is ongebandich ende onbestandich.

B.10

Wanneer een ijser stomp wort, ende aen der snede ongheslepen blijft, so moetmen het met macht weder scherpen: also ^i† volghet oock wijsheyt den vlijte.

i† And. salmen yet wel ende schickelick wtrichten, dat is in wijsheyt gheleghen.

11

Een ^* wasscher is niet beter dan een slanghe, die onbesworen steeckt.

* Dat is, onnut schampschietende klappaert.

12

De woorden wt den monde eens Wijsen, zijn lieffelick: daerenteghen des dwasen lippen verslinden hemseluen.

13

Het beghinsel syner woorden is dwaesheyt, ende het eynde is schadelicke dwaesheyt.

14

Een dwaes maeckt vele woorden: want de mensche en weet ^k niet wat geweest is: ende wie wil hem segghen, wat na hem worden sal?

k Dat is, hy en gedenct niet hoe het te voren anderen gegaen is: hy vaert altoos voort, ende en weet doch niet wat het voor eenen wtganc hebben sal.

15

Den arbeydt der dwasen wort hen suer: dewijle men niet en weet in de stadt te gaen.

16

^l Wee dy lant, diens Koninck een kint is, ende diens Vorsten vroech eten.

l Iesa 3.a.4.

17

^m Wel dy landt, diens Koninck edel is, ende dienst Vorsten ter rechter tijt eten, ter sterckte, ende niet ter lust.

m Prouer. 18.b.12

18

(Want door luyheyt sincken de balcken, ende door traghe handen wort het huys lekende.)

19

Dat maeckt het, sy maken broodt ten lachen, ende ⁿ den wijn moet de ^o leuendighe verheughen, ende het ghelt moet hen alle dinck te weghe brenghen.

n Psal. 104.b.15. Syrach. 32.a.7.

o Dat zijn, die in suysen leuen, ende met vreuchden teeren.

[fol. 214r]

20

Vloeckt den Koninck niet in dyner herten, ende vloeckt den Rijcken niet in dyner slaepkamer: want de voghelen des Hemels voeren de stemme wech, ende die daer vederen hebben, segghent na.