Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat vj. Capittel.

1. Der ghierighen Rijcken quale ende plaghe.

A.1

DAer is een ongheluck, dat ick sach onder der Sonnen, ende is ghemeyn by den menschen.

2

^a Een dien God rijckdom, goederen ende eere ghegeuen heeft, ende hem niets ontbreeckt, dat zijn herte begheert: ende God hem doch gheen macht gheeft des seluen te ghenieten, maer een ander verteert het: dat is ijdelheyt ende een boose plaghe.

a Dani. 5.a.1.

3

Wanneer hy alreede hondert kinderen genereert, ende hadde sulck een lanck leuen, dat hy vele Iaren ouerleefde: ende zijn ziele versadichde haer doch des goedts niet, ende bleue ^b sonder graf: van dien spreke ick, dat een ontijdighe gheboorte beter zy, dan hy.

b Dat is, Dies men gheerne los is, ende syne begrauenisse niet eerlick en maect.

4

Want in ijdelheyt koemt hy, ende vaert inder duysternisse henen, ende synen name blijft in der duysternisse bedeckt.

5

^c† Hy en wordt der Sonnen niet vrolick, ende weet gheen ruste, noch hier noch daer.

c† And. Sy heeft de Sonne noyt ghesien, ende en weet niets: noch heeft sy meer ruste, dan de ghene.

6

Wanneer hy oock twee duysent Iaer leefde, so heeft hy doch nemmermeer eenen goeden moet: koemt niet alle dinck aen een plaetse?

7

Eenen yeghelicken mensche is arbeydt opgeleydt, na ^d† syner mate, doch het herte kan niet daer by blijuen.

d† An. synen monde, oft van wegen zijns mondts.

8

^e Want wat richtet een wijs man meer wt, dan een sot? wat onderstaet hem de arme, dat hy onder den ^f leuendighen wil zijn?

e Dat is, Sy zijn beyde sotten, de wijse ende de sotte: de wijse wil het met sorghen wtrichten: so meynet de arme, O ware ick in dien ofte desen stande, hoe fijn soude het toe gaen: Ia achterwaerts.

f Dat is, Die wel leuen ende teeren

9

Het is beter het teghenwoordige goet ^g† ghebruycken, als na anderen ghedencken: dat is ooc ijdelheyt ende iammer.

g† An. aenschouwen.

B.10

Wat is het, wanneer eener schoon hooch beroemt is? so weetmen doch, dat hy een mensche is: ende kan niet twisten met dien, dat hem te machtich is.

11

Want des ijdelen dincks is te vele: wat heeft een mensche meer daer van?

12

^* Want wie weet, wat den mensche nut is in den leuen, so langhe als hy leeft in syner ijdelheyt, welcke wech vaert als een schaduwe? oft wie wil den mensche segghen, wat ^h na hem komen sal, onder der Sonnen?

* Ca. vij. Luth.

h Dat is, Hoe zijn doen ghelucken ende een eynde nemen sal.