Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xxx. Capittel.

A.1

Dit zijn de woorden Agur, ⁺ des soons Iake, leere ende redenen des mans Leithiel, Leithiel ende Vehal.

+ Dit schijnt als zy het een toesettinghe eens wijsen mans, tot den Spreucken Salomonis.

2

VVant ick ben de alder ^a dwaesachste, ende menschen verstandt en is niet by my.

a Wijse lieden bekennen, dat hare wijsheydt niets en zy: maer de sotten weten alle dinck, ende en konnen niet dwalen.

3

Ick en hebbe gheen wijsheyt gheleert, ende wat Heylich zy en weet ick niet.

4

Wie vaert henen op na den Hemel ende daer af? wie vatet den wint in syne handen? wie bindet de wateren in een kleedt? wie heeft alle de eynden der werelt gheset? hoe heet hy? ende hoe heet zijn sone? weetstu dat?

5

^b Alle woorden Gods zijn doorloutert, ende zijn eenen schildt dien, die op hem betrouwen.

b Psalm. 7.b.12. ende 11.a.7. ende 18.d.31. ende 119.p.140.

6

^c Doet niets tot synen woorden, dat hy dy niet straffe, ende wordest leughenachtich geuonden.

c Deut. 4.a.2. ende 11.d.32. ende 12.d.32.

[fol. 211r]

7

Tweederley bidde ick van dy, ⁺ die woudestu my doch niet weygheren, eer dan ick sterue.

+ Een ghebedt tot God.

8

^d Afgoderie ende leughenen, laet verre van my zijn: armoede ^e ende rijckdom geeft my niet: laet my dannoch mijn bescheyden deel spijse wech nemen.

d Een schoon gebedt is dit: hy begheert Gods woordt ende zijn daechlicke broot, op dat hy hier ende daer leuen moghe.

e Syrach. 27.a.4. Prouer. 20.c.21. ende 23.a.4. ende 28.c.20. Ierem. 17.b.11. 1.Tim. 6.a.9.

9

^f Ick mochte dy anders, wanneer ick te satt worde, versaken, ende seggen, Wie is de Heere? ^g oft wanneer ick te arm worde, mochte ick stelen, ende my aen den Name mijns Gods vergrijpen.

f Deut. 8.b.12. ende 31.c.20.

g Syr. 27.a.1.

B.10

Verradet den knecht niet teghen synen heere: hy mochte dy vloecken, ende du moestest de schult draghen.

11

^h Daer is eenen aerdt, die haren vader vloect, ende hare moeder niet en seghent.

h Exod. 21.b.17. Deut. 27.b.16. Matth. 15.a.4.

12

Eenen aerdt, die haer reyne duncken laet, ende is doch van haren dreck niet ghewasschen.

13

Eenen aerdt, ⁱ die hare oogen hooch draecht, ende hare ooghen leden hooch verheffet.

i Psalm. 18.c.28. Prouer. 6.b.17.

14

Eenen aerdt, die sweerden voor tanden heeft: die met haren backtanden verslint, ^k ende verteeret de ellendighen in den lande, ende den armen onder den lieden.

k Psalm. 10.a.8. Iesai. 3.b.14.

15

Den Egel heeft twee dochteren, Brengt herwaerts: Brengt herwaerts: dry dingen zijn niet te versadighen, ende het vierde spreect niet, Het is ghenoech.

16

^l De Helle, der vrouwen toegesloten moeder: de Aerde en wordt des waters niet satt, ende het vyer spreeckt niet, Het is ghenoech.

l Prouer. 27.c.20.

17

^m Een ooghe die den vader bespottet, ende verachtet de moeder, haer te luysteren, die moeten de Rauen aen de beke wtpicken, ende de ionghen Aernen verslinden.

m Exod. 21.b.17. Deut. 27.b.16.

18

Dry dinghen zijn my te wonderlick, ende het vierde weet ick niet.

19

ⁿ Des Arndts wech in den Hemel, der Slangen wech op eenen rotzsteen, des scheeps wech midden in de Zee, ende eens mans wech tot eener ^o maghet.

n Sapient. 5.b.11.

o Dat is, De liefde en is niet wt te dencken noch te spreken.

C.20

Also is oock den wech der eebrekerschen, die verslindet ende wisschet haren mont, ende spreect, Ick hebbe niets quaets ghedaen.

21

Een Landt wordt door dryerley onrustich, ende het vierde en kant niet verdraghen.

22

^p Een knecht wanneer die Koninck wort, een sot wanneer die broodts te sat wordt.

p 1.Reg. 11.b.11.

23

Een boose vrouwen persoone, wanneer die ter echt ghenomen wordt, ende eene maghet, wanneer die harer vrouwen erue wordt.

24

Vier dinghen zijn kleyn op Aerden, ende kloecker dan de Wijsen.

25

^q De Mieren een swack volck, dannoch beschicken sy in den Somer haer spijse.

q Prouer. 6.a.7. Syr. 10.d.38.

26

De Konijnkens een swack volck, dannoch leyt het zijn huys in de rotzsteenen.

27

De Sprinckhanen hebben gheenen Koninck, dannoch trecken sy wt met gantschen hoopen.

28

De Spinne werckt met haren handen, ende is in der Koninghen Palleysen.

29

Dryerley hebben eenen fijnen ganck, ende het vierde gaet gantsch wel.

D.30

De Leeuwe machtich onder den dieren, ende en keeret niet om voor yemanden.

31

Eenen Windt van goeden lendenen, ende eenen Ram, ende de Koninck, teghen welcke hem niemandt legghen derf.

32

Hebstu ^r ghenarret, ende hooch henen gheuaren, ende wat quaets voor ghehadt, so legget de handt op den mondt.

r Dat is, Schaemt dy niet, wanneer du erghens waer in ghefeylt hebst, ende en verdediget het niet: want feylen is menschelick, maer verdedigen syne dwalinghen, is Duyuelsch.

33

Wanneermen melck stoot, so maectmen daer boter wt: ende wie de neuse harde snut, die dwinget het bloet daerwt: ende wie den toorne ^s† verweckt, die dwinghet daer twist wt.

s† And. inhoudt,