Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xxvj. Capittel.

A.1

GHelijck als de snee in den Somer, ende de regen in den Oogste: also en rijmt oock den sotten de ^a eere niet.

a Eere, is goedt, rijckdom, ende alle dat ghene daermen eere van heeft

2

Ghelijck als een voghel wechuaert, ⁺ende een swaluwe daer van vliecht: ^b also en treft eenen onuerdienden vloeck niet.

+ De sotten en sullen niet kloec zijn, ende willen doch altoos kloeckelen, dat is, De wijste zijn.

b Sy vloecken, God seghenet. Psalm. 109.c.28.

3

^c Den peerde een gheessel, ende den esel eenen toom, ende den sotten een roede op den rugghe.

c Psalm. 32.a.9.

4

Antwoordt den dwase niet na syner dwaesheyt, dat du hem oock niet ghelijck en wordest.

5

Antwoort dannoch den dwase na syner dwaesheyt, dat hy hem niet wijs late duncken.

6

Wie zijn sake door eenen dwaesachtighen bode wtrichtet, die is ghelijck als een, die ^d† daer lam is aen de voeten, ende neemt schade.

d† An. [synen bode] de voeten afhouwet.

7

Gelijck als eenen kreupelen het dantzen: also staet den sotten, van wijsheyt spreken.

8

Wie eenen sotten eere aenlecht, dat is ghelijck als wanneer eener eenen ^e† edelen steen, op den galghenberch wurpe.

e† And. steen in een slingher bonde.

9

^f Een spreucke in eens sotten mont, is ghelijc als eenen doornstruyck, die in eens dronckenen handt steeckt.

f Dat is, Wanneer een dronckenboute eenen dornebosch in der hant draecht, ende phantaseert daermede, so kratzt hy meer daermede, als dat hy de roosen te riecken gheue: also doet een sotte met der Schrift, of recht spreucken, dickwils meer schaden dan vromen.

B.10

^g† Een goedt meester maeckt een dinck recht: daerenteghen wie eenen ^h humpelaer dinget, dien wordt het verdoruen.

g† And. De meester die alle dinghen ghemaeckt heeft, die beloonet beyde den sot ende ouertreder.

h Of, brodder

11

ⁱ Ghelijck als een hondt weder eett wat hy ghespouwen heeft: also is de dwaes, die syne dwaesheyt weder bedrijft.

i 2.Pet. 2.c.22.

12

Wanneer du eenen siest, die hem wijs duncken laet, so is aen eenen sotte meer hopens, dan aen hem.

[fol. 210r]

13

^k De luye spreeckt, Daer is een ionck Leeuwe op den weghe, ende een Leeuwe op der straten.

k Prouer. 22.b.13.

14

^l Een luyaert wendet hem int bedde, ghelijck als de deure in der herren.

l Prouer. 19.b.15.

15

^m De luye steeckt syne handt in den boesem, ende het wordt hem suer, dat hyse weder ten monde heft.

m Prou. 19.c.24.

16

Een luyaert laet hem ⁿ wijser duncken, dan seuen, die daer goede seden leeren.

n Dat zijn de gene, die andere lieden willen leeren ende richten, ende en konnent doch selfs niet beter maken noch doen: dat is een verdrietlick boose volck.

17

Wie toegaet ende menghet hem in vreemden twist, die is gelijck als een die den hondt by den ooren treckt.

18

Gelijck als die schadelick is, ^o die heymelick met gheschutte ende pijlen, schiett ende doodet:

o Psalm. 11.a.3.

19

Also doet een valsch mensche met synen naesten, ende spreect daerna, ^p Ick schimpte slechs.

p Dat is, Feylet hem zijn boose aenslach, so heeft hy gheschimpet, ende weet hem fijn te ontschuldighen: het ware hem doch lieuer, dat hy niet gefeylet en hadde. Psalm. 11.a.3.

C.20

^q Wanneer daer gheen houdt meer en is, so gaet het vyer wt: ende wanneer de achterklapper wech is, so houdet de twist op.

q Syr. 28.b.12.

21

^r Gelijck als de kolen eenen gloet, ende hout een vyer, so richtet een twistich man, ghekijf aen.

r Syr. 28.b.12.

22

^s De woorden des achterklappers zijn gelijck als slaghen, ende gaen door het herte.

s Prouer. 18.a.8.

23

Eenen verghiftighen mondt, ende een boos herte, is ghelijck als een potscherf, met siluer schuym ouertoghen.

24

De vyandt wordt bekendt by syner redene, hoe wel dat hy int herte valsch is.

25

Wanneer hy zijn stemme vriendelick maect, so en ghelooft hem niet: want seuen grouwelen zijn in syner herten.

26

Wie den haet verberghet, dat hy schade doet, dies boosheydt sal voor der Ghemeynte openbaer worden.

27

^t Wie eenen kuyl maeckt, die sal daer in vallen: ende wie eenen steen wentelt, op dien sal hy komen.

t Dat is, Die na eens anderen schaden pooghet etc. Psalm. 7.b.16. ende 9.b.16. Eccle. 10.a.8. Hest. 6.b.10. Susan. 1.g.62. Dani. 6.c.24. Syr. 27.c.29.

28

Een valsche tonge hatet die ^u† hem straffet, ende eenen huychelschen mont, richtet verderf aen.

u† And. bekommert is.