Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermdA.1EEn Ga naar margenoota arm man, die in syner vromicheyt wandelt, is beter dan een verkeert man met syner lippen, die doch een dwaes is. | |
2Waermen Ga naar margenootb niet met vernuft Ga naar margenootc† handelt, daer gaet het niet wel toe: ende wie snel is met den voeten, die doet schade. | |
3De dwaesheyt eens menschen verleydet synen wech, dat zijn herte teghen den Heere woedet. | |
4Ga naar margenootd Goet maeckt vele vrienden: daerenteghen de arme wordt van synen vrienden verlaten: | |
5Ga naar margenoote Een valsch ghetuyge blijft niet onghestraft: ende wie vrij leughenen spreeckt, die en sal niet ontkomen. | |
6Vele Ga naar margenootf Ga naar margenoot† wachten op den persoon des Vorsten, ende zijn altemael vrienden, diens, die daer gheschencken gheeft. | |
7Den armen haten alle syne broeders: Ia oock syne vrienden maken hen verre van hem: ende wie hem op woorden verlaet, dien en wordt niets. | |
8Wie kloeck is, die Ga naar margenooth heeft lief zijn leuen: ende de verstandighe vindt wat goedts. | |
9Een valsch ghetuyghe blijft niet ongestraft: ende wie vrij leugenen spreeckt, die sal omkomen. | |
B.10Den dwase staet het niet wel, goede daghen hebben: veel weynigher eenen knecht, te heerschen ouer Vorsten. | |
11Wie verduldich is, die is een kloec mensche: Ga naar margenooti ende het is hem eerlick, dat hy ondeuchde verhooren kan. | |
12Ga naar margenootk De ongenade des Konincks is, als het brullen eens ionghen Leeuwen: daerenteghen syne ghenade is, als dauwe op het gras. | |
13Ga naar margenootl Een dwaesachtich sone is zijns vaders hertenleedt, Ga naar margenootm ende eene twistische vrouwe, is een ghestadich druppen. | |
14Huys ende goedt eruen de ouders: Ga naar margenootn daerenteghen eene vernuftighe vrouwe, koemt van den Heere. | |
15Luyheyt brenghet slaep: ende een ledichgaende ziele, sal hongher lijden. | |
16Wie het ghebodt bewaert, die bewaert zijn leuen: wie daerenteghen synen wech verachtet, Ga naar margenooto die sal steruen. | |
17Ga naar margenootp Wie hem der Armen ontfermt, die leent den Heere: Ga naar margenootq die sal hem het goede weder vergelden. | |
18Ga naar margenootr Tuchticht dynen sone, dewijl dat daer hope voorhanden is: Ga naar margenoots† doch laet dyne ziele niet bewoghen worden, hem te dooden. | |
19Want groote grimmicheyt brenghet schade: daerom laet hem los, so kanstu hem meer tuchtigen. | |
21Ga naar margenootu Daer zijn vele aenslagen in eens mans herte: doch den raedt des Heeren blijft bestaende. | |
22Eenen mensche Ga naar margenootx† vercieret syne weldaet: ende een arm man is beter, dan een leughenaer. | |
23De vreese des Heeren vordert ten leuen: ende sal satt blijuen, dat hem geen quaet te huys soecken en sal. | |
24Ga naar margenooty† De luye verbercht syne hant in den boesem, ende kanse niet weder Ga naar margenootz ten monde brenghen. | |
25Ga naar margenoota Slaetmen den bespotter, so wordt de onbesinnede voorsichtich: straftmen eenen verstandighen, so wordt hy vernuftich. | |
26Wie den Vader verstoort, ende de moeder veriaecht, die is een schendich ende veruloeckt kindt. | |
27Laet af mijn sone, te hooren de Ga naar margenoot* tucht, die daer afuoert van vernuftigher leere. | |
28Een valsch ghetuyghe bespottet het gherichte: ende der Godloosen mondt verslindet het onrecht. | |
|