Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xviij. Capittel.

A.1

VVie hem afsondert, die soect ^a wat hem ghelustet, ende ^b† settet hem teghen alles wat goedt is.

a Dat is, Niet de waerheyt, maer hem ende het syne

b† And. menghet hem in een yeghelicke sake in.

2

Een dwaes heeft gheenen lust aen verstandt, maer tot dien, wat in zijn herte steeckt.

3

Waer de Godloose henen koemt, daer koemt oock verachtinghe, ende smaetheyt met hoone.

4

De woorden in eenes mondt, zijn als diepe wateren: ende de fonteyne der wijsheyt is eenen vollen stroom.

5

^c Het en is niet goet, de persoon des Godloosen achten, te buyghen den rechtueerdighen int gherichte.

c Deut. 3.b.17. Prouer. 24.c.23. Deut. 1.b.17. Iacob. 2.a.9.

6

De lippen des sotten brenghen in twist, ende synen mondt ^d† pooghet na slaghen.

d† And. tercht tot kampen.

7

De mondt des sotten schadet hem seluen, ende syne lipen vanghen zijn eyghen ziele.

8

^e De woorden des achterklappers zijn slagen, ende gaen eenen door het herte.

e Leuit. 19.b.16. Prouer. 16.c.22.

9

Wie traech is in synen arbeydt, die is een broeder diens, die het syne ombrenghet.

B.10

^f De Name des Heeren is eene vaste borcht: de rechtueerdighe loopt daer henen, ende wordt beschermt.

f Psalm. 32.a.6. Iesa. 26.a.1.

11

^g Het goet des rijcken is hem eene vaste stadt, ende als eenen hoogen muer rontom hem henen. ⁺

g Prouer. 10.b.15

+ Dat is, Eenen goeden moedt maeckt alle quaet lichter. Gheldt brenghet voor heeren.

12

^h Wanneer eener te gronde gaen sal, so wordt zijn herte te voren stout: ⁱ ende eermen ter eeren koemt, moetmen te voren lijden.

h Prouer. 16.b.18.

i 1.Pet. 1.a.6. Prouer. 15.d.33. Luc. 24.c.26.

13

^k Wie antwoordet eer hy hooret, dien is het dwaesheyt ende schande.

k Syrac. 12.a.8

14

Wie een vrolick herte heeft, die weet hem in zijn lijden te houden: wanneer daerenteghen de moedt neder leyt, wie kan het verdraghen?

15

Een verstandich herte weet hem vernuftichlick te houden, ende de wijsen hooren gheerne, datmen vernuftichlick handelt.

16

^l Het gheschencke des menschen, maeckt hem ruymte, ende brenghet hem voor de groote heeren.

l Prouer. 17.a.8.

17

De rechtueerdighe is syner sake te voren ghewisse: koemt zijn naeste, so vindt hy hem also.

18

Het lott stillet den twist, ende scheydet tusschen den ^m† machtighen.

m† An. hardtneckighen.

19

Een broeder, die ⁿ vertoornt is, houdt harder als eene vaste stadt, ende twist houdt harder, als een grendel aen der borcht.

n Dat is, Wanneer een broeder van den anderen met onrechte vertoornet is, so is het lichter eene vaste stadt te ghewinnen, dan hem te versoenen. Hoe naeder ende lieuer vriendt, hoe bitterer ende heftigher toorne: als tusschen man ende wijf, tusschen broeder ende suster.

20

Eenen manne wordt vergouden, daerna als

[fol. 202[208]r]

synen mondt ghesproken heeft, ende wort ghesadicht van der vrucht syner lippen.

22[21]

De doodt ende het leuen staen in der ghewelt der tonghen: wiese lief heeft, die sal van harer vrucht eten.

23[22]

^o Wie eene echte vrouwe vindet, die vindet wat goedts, ende kan wel ^{p †} goeder dinghe zijn in den Heere.

o Prouer. 14.b.14 ende 31.b.10

p Dat is, Want schoon onderwijlen gantsch ongelijc toe gaet, so weet hi doch, dat zijn echte standt Gode behaghelick is, als zijn schepsel ende ordeninghe: ende wat hy daerin lijt ofte doet, dat heet door God wel gedaen ende gheleden,

† And. ende heeft gonst van den Heere.

24[23]

Een arm man spreeckt met bidden: een rijck man antwoordet stoutelick.

25[24]

^q Een ghetrouwe vriendt heeft eenen lieuer, ende staet vaster by eenen, dan een broeder.

q Dat is, De vreemden doen meer goedes, dan de eyghenen vrienden.