Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xij. Capittel.

A.1

VVie hem gheerne laet straffen, die sal verstandich worden: wie daerenteghen onghestraft wil zijn, die blijft een dwaes.

2

Wie vroom is, die ^a verwerft troost van den Heere: daerenteghen wie moetwillich is, die verdoemt hemseluen.

a Of, behalet, Gene. 4.a.4.

3

^b Een Godloos wesen en vordert den mensche niet: daerenteghen de wortel der rechtueerdighen sal blijuen.

b Prouer. 14.b.11.

4

Een ^c† vlijtighe vrouwe is een kroone haers mans: daerenteghen een ^d onulijtige vrouwe is etter in synen beenderen.

c† And. huyslicke vrouwe

d onhuyslicke vrouwe, die haer gheens dincx aen neemt, als ware sy slechs een gast in den huyse.

5

Wat de rechtueerdighen raden, dat is ghewisse dinck: daerentegen wat de Godloosen raden, dat bedriecht.

6

^e De woorden der Godloosen, richten bloetuergieten aen: daerentegen der oprechter mont verlossetse.

e Susa. c.28.d.34.

7

^f De Godloosen sullen omgestortet worden, ende niet meer zijn: daerentegen het huys der rechtueerdighen, ⁺ blijft staende.

f Psal. 37.a.9.c.20

+ Waerheydt ouerwindt.

8

Eens wijsen mans raet wort geloeft: daerenteghen de ^g† tucken worden tot schanden.

g† And. nucken

9

^h Wie niet groot geachtet is ende ^† neemt ware des synen, die is beter, dan een die groot zijn wilt, dien broots ontbreeckt.

h Syrac. 10.c.27.d.30.

† And. dienet [oft arbeydet] hem selfs

B.10

De rechtueerdighe ontfermt hem zijns vees: daerenteghen het herte der Godloosen, is onbarmhertich.

11

ⁱ Wie synen acker bouwercket, die sal broots de volheyt hebben: wie daerenteghen onnoodighen saken nagaet, die is een sot.

i Dat is, Wie des synen waerneemt in synen beroep ofte standt: anders heet het, Ueertien handtwercken, vijftien onghelucken. Syrac. 20.d.30. Prouer. 28.b.19.

12

Des Godloosen lust is schade te doen: daerentegen de wortel der rechtueerdigen, sal vrucht brenghen.

13

^k De boose wordt gheuanghen in synen eyghenen valschen woorden: daerentegen de rechtueerdighe ontgaet den angste.

k Prouer. 13.a.2.

14

Veel goedts koemt eenen door de vrucht des mondts: ende den mensche ^l wort vergolden, na dien syne handen verdient hebben.

l Psalm. 62.b.13. Hiob. 34.b.11. Iere. 17.b.10. Rom. 2.a.6. Apoc. 2.c.23.

15

Den sotte behaecht syne wijse wel: daerenteghen wie na goeden raedt luystert, die is wijs. ⁺

+ Alsmen doet so gaet het, God is Richter in den lande.

16

Een sott laet synen toorne in korten sien: ^m daerenteghen wie de smaetheyt verbercht, die is voorsichtich.

m 1.Sam. 10.c.28 2.Sam. 16.b.10.

17

Wie warachtich is, die seyt vrij wat recht is: daerenteghen een valsch ghetuyghe, bedriecht.

18

ⁿ Wie onuoorsichtich wt vaert, die steckt als een sweerdt: daerenteghen de tonghe der wijsen is heylsaem.

n Dat is, Wie niet acht en hebben op hare woorden, oft wien sy treffen: welcker geschiet, beyde in predicken, in gherichten, ende anders in versamelinghen.

19

Eenen warachtighen mondt bestaet eewichlick: daerenteghen de valsche tonghe bestaet niet langhe.

C.20

Die wat quaets raden, bedrieghen: daerenteghen die ten vrede raden, die maken vreuchde.

21

Den rechtueerdighen sal gheen leedt geschieden: daerenteghen de Godloosen sullen vol onghelucks zijn.

22

^o Valsche monden zijn den Heere eenen grouwel: die daerenteghen trouwelicken handelen, die gheuallen hem wel.

o Prouer. 6.b.17.

23

Een voorsichtich man verberghet de kloeckheyt: daerenteghen het herte der dwasen, roept syne dwaesheyt wt.

24

^p De vlijtighe handt sal heerschen: die daerenteghen traech is, die sal chijns moeten gheuen.

p Prouer. 10.a.4.

25

^q Sorghe int herte krencket: daerentegen een vriendelick woordt, verheucht.

q Prouer. 14.d.30 ende 15.b.13. ende 17.c.22. Syrac. 30.c.21.

26

De rechtueerdighe heeft het ^r beter, dan zijn naeste: daerenteghen der Godloosen wech, veruoertse.

r Dat is, Hoe wel hy veel lijden moet ende den Godloosen wel gaet.

27

^s† Eenen versuymlicken gheluckt synen handel niet: ^t daerenteghen een vlijtich mensche wordt rijcke.

s† And. Een valsche sal zijn gheuanghen wildtbraedt niet braden.

t 1.Tim. 6.a.6.

28

Op den wech der gherechtichtyt is het leuen, ende ^u† op den ghebaenden ^x padt, en is gheen doodt.

u† And. ende die selue wech leydet niet tot der doot.

x Dat is, De lantstrate is seker, maer de houdtwech is vaerlick. Gods woordt leydet ten leuen: maer eyghen goet duncken tot der doodt.