Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat viij. Capittel.

1. De wijsheyt prijst haer allen menschen aen, 32. ende vertelt het gheluck dier, die hen harer beulijtighen.

A.1

ROept de Wijsheyt niet, ⁺ ende ^{a† †} het verstant laet hem hooren?

+ Een vermaninge ter wijsheyt ofte Gods woorde.

a† Prouerb. 1.c.20.

† An. De verstandenisse en verheft sy hare stemme niet?

2

Openbaer aen den weghe, ende aen der straten staet sy,

3

Aen den poorten der stadt, daermen ter poorten ingaet, schreyt sy.

4

O ghy mannen, ick schreye tot v, ende roepe den menschen kinderen.

5

Mercket ghy onbesinneden de wijsheyt, ende ghy dwasen, neemt het ter herten.

6

Hoort, want ick wil spreken wat ^b Vorstelick is, ende leeren wat recht is.

b Dat is, De Uorsten sullen eerlick ende loflick handelen, spreken. schaffen ende doen, op datmen hare exempel roemen ende volghen moghe: niet als de Tyrannen: onfleeders, Cyclopen etc.

7

^c Want mynen mondt sal de waerheyt spreken, ende myne lippen sullen haten, dat Godloos is.

c Hiob. 33.a.3.

8

Alle reden mijns mondts zijn recht, daer en is niets verkeerts noch valsch in.

9

Sy zijn altemael recht, dien, diese verstaen, ende oprecht, dien, die het aennemen willen.

B.10

^d Neemt aen myne ^e tucht lieuer dan siluer, ende de leere achtet hoogher dan kostlick goudt.

d Prouer. 16.b.16.

e Dat is, straffinghe, onderwijsinghe.

11

^f Want wijsheyt is beter dan peerlen, ende alles watmen wenschen mach, kan haer niet gelijcken.

f Psalm. 19.b.11. Prouerb. 3.b.15. Hiob. 28.b.19. Sapient. 7.a.9.

12

Ick de wijsheyt, woone by den verstande, ende ick weet goeden raedt te gheuen.

13

^g† De vreese des Heeren hatet het quade, de hooueerdicheyt, den hoochmoet, ende den boosen wech, ende ben vyandt den verkeerden monde.

g† And. [By my is] vreese des Heeren, ende hate des boosen: der etc. hooueerdicheyt etc. ben ick vyandt.

14

^h Ick kan raden ende wtuoeren: ick hebbe verstandt ende macht.

h Dat is, Myne is beyde raedt ende daedt.

15

Door my regeren de Koninghen, ende de Raetheeren setten het recht.

16

ⁱ Door my heerschen de Vorsten, ende alle ^k† Reghenten op Aerden.

i Deut. 17.b.18. Sapi. 6.a.2.b.10.

k† And. Gaefrijcken zijn Regenten etc.

17

Ick hebbe lief, die my lief hebben: ^l ende die my vroech soecken, die vinden my.

l Luc 11.a.9.

18

Rijckdom ende eere is by my, duerachtich goet ende gherechticheyt.

19

Myne vrucht is beter dan goudt ende ^m† fijn goudt, ende mijn inkomen beter, dan wtghelesen siluer.

m† And. Edel gesteente,

C.20

Ick wandele op den rechten wech, op der strate des rechts.

21

Dat ick wel berade, die my lief hebben, ende hare schatten vol make.

22

De Heere heeft my ghehadt in begintsel syner weghen, ⁺ eer hy wat maeckte, was ick daer.

+ Gods woordt is eewich, door welcker alle dinck gemaect is. Gene. 1. daer door worden wy oock tijdtlick ende eewichlick behouden.

23

ⁿ Ick ben ingesettet van eewicheyt, van aenbeginne voor der Aerden.

n Syrac. 24.b.14.

24

Doe de diepten noch niet en waren, doe was ick alreede veerdich: doe de fonteynen noch niet en spronghen met water.

25

Eer dan de berghen inghesenckt waren: voor den kleynen berghen was ick veerdich.

26

Hy hadde de Aerde noch niet ghemaeckt, ende wat daerinne is, noch de berghen des Aerdtbodems.

27

^o Doe hy de Hemelen bereydde, doe was ick aldaer: doe hy de diepten met synen percke veruaettede.

o Sapient. 9.a.9.

28

Doe hy de wolcken daerbouen beuestichde: doe hy beuestichde de fonteynen der diepten.

29

^p Doe hy de Zee het ^q† perck settede, ende den wateren, dat sy niet ouergaen zijn beueel: doe hy den grondt der Aerden leyde:

p Gene. 1.a.5. Hiob. 26.b.10.

q† An. haer ordeninghe.

D.30

Doe was ick ^r† de werckmeester by hem, ende hadde mynen lust daechlicks, ende speelde voor hem alle tijdt.

r† And. Als een voesterlinc by hem, ende maecte [hem] vreuchde daechlicks etc.

31

Ende speelde op synen Aerdtbodem: ende mynen lust is by den menschen kinderen.

32

So luystert my nu myne kinderen: wel dien, die myne weghen bewaren.

33

Hoort de tucht, ende wordet wijs, ende laetse niet varen.

34

Wel dien mensche, die my luystert, dat hy wake aen myner deure daechlicx, dat hy de wacht houde, aen de posten myner deuren.

35

Wie my vindt, die vindt het leuen, ende sal een welgheuallen bekomen van den Heere.

36

Wie daerenteghen aen my sondicht, die verquetst syne ziele: alle die my haten, hebben lief den doodt.