Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat vij. Capittel.

1. Een vermaninge tot wijsheyt, 5. met eener waerschouwinghe voor hoererie ende Ouerspel.

A.1

MIin kint, bewaert myne reden, ende verbercht mijn ghebot by dy.

2

^a Bewaert mijn ghebot, so saltu leuen, ende myne Wet, als dynen oochappel.

a Deuter. 11.b.18. Nume. 15.d.38.

3

Bindtse aen dyne vingheren: ^b schrijftse in de tafelen dijns herten.

b Prouerb. 3.a.3.

4

Spreect tot der wijsheyt: Du bist mijn suster, ende heet de kloeckheyt dyne vriendinne.

5

^c Dat du behoedt wordest, voor der vreemder vrouwe, voor eener anderen, die glatte woorden gheeft.

c Prouer. 2.b.16. ende 5.a.3. ende 6.c.24.

6

Want voor der venster in mynen huyse keeck ick door de ^d tralien,

d Of horden,

7

Ende sach onder den onbesinneden, ende wert ghewaer onder den kinderen, eenes dwaesachtighen ionghelincx.

8

Die ghinck op der strate aen eenen hoeck, ende ghinck henen op den weghe aen haren huyse,

9

Inder schemeringe, aenden auont des daechs, doe het nacht wert, ende doncker was.

B.10

Ende ^e siet, doe ontmoettede hem een vrouwe in hare ^f cieragie, ^g† listich,

e Prouer. 9.b.13.

f Of, opmutzinge

g† And. met bewaerder herten.

11

Wilt ende onghebandich, dat hare voeten in haren huyse niet blijuen konnen.

12

Nu is sy buyten, nu op der straten, ende loert aen allen hoecken.

13

Ende greep hem, ende kussede hem onbeschaemt, ende sprack tot hem:

14

Ick hebbe danckoffer ^h† heden voor my betaelt, voor mijn ghelofte.

h† An. vleesch by my: heden hebbe ick myne ghelofte betaelt.

15

Daerom ben ick wt ghegaen, dy te ontmoeten, dijn aenghesichte vroech te soecken, ende hebbe dy gheuonden.

16

Ick hebbe mijn bedde gheciert met ^i† ghesmucke, met bonten tapijten wt Egypten.

i† And. decken, met doecken ende vendelen wt. etc.

17

Ick hebbe mynen legher met myrrhen, aloes ende kaneel besprenghet.

[fol. 205r]

18

Koemt, laett ons genoech boelen, tot aen den morghen, ende laett ons der liefden pleghen.

19

Want de man is niet te huys, hy is eenen verren wech ghetoghen.

C.20

Hy heeft den gheltsack met hem ghenomen: hy sal eerst op het Feest weder te huys komen.

21

^k Sy ouerredede hem met vele woorden, ende kreech hem met haren glatten monde.

k Eccle. 7.c.26.

22

Hy volchde haer in korten na, gelijck als een osse ter slachtbanck geuoert wort, ende also ten boeyen, daermen de sotten mede tuchtighet.

23

Tot dat sy hem met den pijle, de leuer van malcanderen kloof: als een vogel ten stricke hem snellet, ende en weet niet dat het hem het leuen gheldt.

24

So luystert my nu, myne kinderen, ende merct op de reden mijns mondts.

25

Laet dijn herte niet wijcken op haren wech, ende laet dy niet verleyden, op harer bane.

26

Want sy heeft vele verwondet ende gheuellet, ende allerley machtighe, zijn van haer verworghet.

27

Haer huysen zijn wegen ter Hellen, daermen onderwaerts vaert in des doodts kamer.