Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Uermaent, men sal de wijsheyt met haren vruchten ende weghen, vlijtich soecken, 14. de Godloosen mijden. 23. ende des lijfs leden voor erch bewaren ende hoeden. | |
A.1HOort Ga naar margenoota myne kinderen, de tucht ws vaders: Ga naar margenoot+ merckt op, dat ghy leert ende kloeck wordet. | |
3Want ick was mijns vaders sone, een teerlinck ende een eenich voor myner moeder. | |
4Ende hy leerde my, ende sprack: Ga naar margenootc Laet dijn herte, myne woorden aennemen: houdt mijn ghebot, so saltu leuen. | |
5Neemt aen de wijsheyt, neemt aen verstandt: verghetet niet, ende en wijckt niet vander reden mijns monts. | |
6Verlaetse niet, so sal sy dy bewaren: hebtse lief, so sal sy dy behoeden. | |
7Want der wijsheyt beghinsel is, wannermen Ga naar margenootd† se gheerne hoort, ende de kloeckheyt lieuer heeft, als alle goederen. | |
8Achtetse hooch, Ga naar margenoot+ so sal sy dy verhoogen, ende sal dy tot eeren maken, ist dat duse omuangest. | |
9Sy sal dijn hooft schoon Ga naar margenoote vercieren, ende sal dy vercieren met eener schooner kroonen. | |
B.10So hoort mijn kint, ende neemt aen myne reden: so Ga naar margenootf sullen dyner goede Iaren vele worden. | |
11Ick wil dy op den wech der wijsheyt voeren: ick wil dy op de rechte bane leyden. | |
12Dat, wanneer du gaest, dynen ganck dy niet suer en worde, ende wanneer du loopest, dat du dy niet aenstootest. | |
13Vatet de tucht, laet daer niet van af, bewaertse: want sy is dijn leuen. | |
15Laet hem varen, ende en gaet daer niet inne: wijckt van hem, ende gaet voorby. | |
16Ga naar margenooth Want sy en slapen niet, sy en hebben dan quaet ghedaen: ende sy en rusten niet, sy en hebben dan schade ghedaen. | |
17Want sy gheneeren hen vanden Godloosen broode, ende drincken vanden wijn des Ga naar margenooti wreuels. | |
18Ga naar margenootk Doch der rechtueerdighen padt, schijnt als een licht, dat daer voort gaet, ende lichtet tot op den vollen dach. | |
19Ga naar margenootl Der Godloosen wech daerenteghen, is als donckerheyt, ende en weten niet, waer sy vallen sullen. | |
C.20Mijn sone, merckt op myne woorden, ende neycht dyne ooren tot myner reden. | |
22Want sy zijn het leuen, dien, diese vinden, ende ghesondt haren gantschen lijue. | |
23Bewaert dijn herte met allen vlijt: want daer wt gaet het leuen. | |
24Doet van dy den verkeerden mont, ende laet den laster mont verre van dy zijn. | |
25Laet dyne ooghen stracx voor hen sien, ende dyne ooghenleden recht voor dy henen sien. | |
27Ga naar margenooto Wijckt niet ter rechter, noch ter slincker hant: wendt dynen voet vanden quaden. |
|