Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat iij. Capittel.

1. Segen dier, die hen Gods ende zijns woorts aennemen, 5. op hem steunen, 9. hem eeren, 11. ende syne tuchtinghe met ghedult dragen, 13. De wijsheyt wort hooch gepresen, 27. liefde teghen den naesten, geuordert. 31. ende vermijdinghe der boosen gheboden.

A.1

MIin kindt, ⁺ en vergheet mijns Wets niet, ende dijn herte beware myne gheboden.

+ Een vaderlicke vermaninge tot Gods woort. Deuter. 11.b.18.

2

^a Want sy sullen dy een lanck leuen ende goede Iaren, ende vrede brenghen.

a Deuter. 8.a.1. ende 30.b.15.

3

Ghenade ende trouwe en sullen dy niet verlaten: hangtse aen dynen halse, ^b ende schrijftse in de tafelen dijns herten:

b Prouerb. 7.a.3.

4

So saltu gonst ende ^c kloeckheyt vinden, die God ende den menschen behaecht.

c Dat is, Du salt een fijn vernuftich mensche worden, dien alle dinc wel staet ende afgaet, wat du aengrijpest.

5

^d Verlaet dy op den Heere van gantscher herten, ende en verlaett dy niet op dijn verstandt:

d Exod. 20.a.3.

6

Maer ghedenckt aen hem in alle dyne weghen, so sal hy dy recht leyden.

7

^e Laet dy niet wijs duncken, maer vreest den Heere, ende wijckt vanden boosen.

e Iesa. 5.c.21 ende 26.a.4. Roma. 12.b.16.

8

Dat sal dynen nauel ghesondt zijn, ende dyne ghebeenten verquicken.

9

^f Eert den Heere van dynen goede, ende van den eerstelinghen alles dijns inkomens:

f Deutero. 26.a.2. Maleac. 3.b.10. Tob. 4.a.7. Luc. 14.b.13.

B.10

So sullen dyne schueren vol worden, ende dyne wijnperssen van moste ouerloopen.

11

^g Mijn kindt, en verworpt de ^h tucht des Heeren niet, ende en weest niet onuerduldich ouer syner straffe.

g Hiob. 5.b.17. Tob. 12.b.14. Hebr. 12.b.c. Apocal. 3.b.19.

h Of, castijdinge, onderwijsinghe.

12

Want wien de Heere lief heeft, dien straft hy, ende heeft een welbehaghen aen hem, als een vader aenden sone.

13

Wel dien mensche, ⁺ die wijsheyt vindet, ende dien mensche, die verstandt bekoemt.

+ Een lof der wijsheyt, dat is, Gods woorts.

14

Want het is beter om haer te hanteren, als om siluer, ende hare vrucht is beter, dan gout.

15

ⁱ Sy is edelder dan peerlen, ende alles wat du wenschen kanst, en is haer niet te verghelijcken.

i Prouerb. 8.b.11. Psalm. 19.b.11. Sapien. 8.a.5. Iob. 28.b.19.

16

Een lanck leuen is tot haerder rechterhandt: tot haerder slincker handt, is rijckdom ende eere.

17

Hare weghen zijn lieffelicke weghen, ende alle hare paden, zijn vrede.

18

^k Sy is eenen boom des leuens, allen diese aengrijpen, ende salich zijn, diese houden.

k Gene. 2.b.17. Ioan. 17.a.3.

19

^l Want de Heere heeft de Aerde door wijsheydt ghefondeert, ende door synen raet, de Hemelen bereydet.

l Gene. 1.a.1.

C.20

Door syne ^m wijsheydt zijn de diepten ghedeylt, ⁺ ende de wolcken met dauwe druppende ghemaeckt.

m Of, woort

+ Een lof der wijsheyt, dat is, Gods woorts.

[fol. 204r]

21

Mijn kint, en laetse van dynen ooghen niet wijcken, so saltu gelucksalich ende kloeck worden.

22

Dat sal dyner zielen leuen zijn, ende dynen mont sal gunstrijck zijn.

23

Dan saltu seker wandelen op dynen wech, dat hem dynen voet niet stooten en sal.

24

Legstu dy, so saltu dy niet vreesen, maer soete slapen.

25

ⁿ Dat du dy niet vreesen en doruest, voor haestighe verschrickinghe, noch voor den storm der Godloosen, wanneer hy koemt.

n Prouer. 1.c.26.

26

^o Want de Heere ^p† is dijn toeuersicht: hy bewaert dynen voet, dat hy niet gheuanghen en wort.

o Psalm. 16.a.7. ende. 17.a.5. ende. 91.a.9. ende. 121.a.4.

p† An. staet dy aen der zijden:

27

^q Weyghert dy niet, den nootdurftighen wat goets te doen, so dyne hant van God heeft, sulcx te doen.

q Deut. 15.a.7. Syrach. 7.d.35. ende. 12.a.8. Prouerb. 25.c.21.

28

En spreeckt niet tot dynen vriendt: Gaet henen, ende koemt weder, morghen wil ickt gheuen: so du het doch nu wel hebst.

29

^r† Onderstaet niet quaets tegen dynen vrient, die op trouwe by dy woont.

r† And. Trachtet

D.30

^s Twistet niet met yemanden, sonder oorsake, so hy dy gheen leedt ghedaen heeft.

s Prouerb. 25.a.8

31

^t Yuert niet eenen ^u wreueligen mensche na, ende en verkiest syner weghen gheene.

t Psalm. 37.a.1. Prouerb. 1.b.10.

u Dat is, Urecken, geweltdoeningen.

32

^x Want de Heere heeft eenen grouwel aen den afuallighen, ende syne heymelickheyt is by den oprechtighen.

x Psalm. 125.a.5. Ierem. 17.b.13. Syrach. 2.b.16.

33

Inden huyse des Godloosen is den vloeck des Heeren, daerenteghen het huys des rechtueerdighen, wort gheseghent.

34

Hy sal de bespotters bespotten: ⁺ daerenteghen ^p den ellendighen sal hy ghenade gheuen:

+ Dwasen, bespotters, dat is, loose lieden, die God niet en achten, noch zijn woort.

p 1.Petri. 5.a.5.

35

De wijse sullen eere beeruen: daerenteghen wanneer de dwasen hooch komen, so worden sy doch te schanden.