Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Gelijck als in den tween vorleden Psalmen, God eyghentlicken ghedancket wert, voor de weldaden, den volcke Israels bewesen, also werden hier veruatet allerley weldaden, daer God den nootdurftighen, gheuanghenen, krancken, dien die daer zijn in vare des Zees, in hongher, in dierte, ende van Tyrannen gheplaecht werden etc. mede helpet: ende is derhaluen een ghemeyne dancksegginghe. Ende merckt dat hy duydtlicken seyt, dat oock dien van Gode gheholpen wert, die om harer sonden wille ghestraft, God mit vertrouwen om hulpe bidden. | |
A.1DAncket den Heere, Ga naar margenoot+ want hy is vriendtlick, ende syne goedertierenheyt duert eewichlick. | |
2Segghet, ghy die verlost zijt door den Heere, die hy wt der noodt verlost heeft. | |
3Ende die hy wt den landen te samen ghebracht heeft, van Oosten, van Westen, van Noorden, ende van der Zee. | |
4Die dolende ghinghen in der woestijne in eenen onghebaenden wech, Ga naar margenoot+ Ga naar margenoot+ ende vonden gheene stadt, daer sy woonen konden, | |
5Hongherich ende dorstich, ende hare ziele versmachtede. | |
6Ende sy riepen tot den Heere in harer noodt, ende hy verlostese wt haren angsten. | |
7Ende leyddese in eenen rechtighen wech, dat sy ghinghen tot der stadt, daer sy woonen konden. | |
8Die sullen den Heere dancken voor syne goedertierenheyt, ende voor syne wonderen, die hy aen den menschen kinderen doet. | |
9Ga naar margenoota Dat hy versadicht de dorstighe ziele, ende vullet de hongherighe ziele met goede. | |
B.10Die daer sitten moesten in der duysternisse ende donckeren, Ga naar margenoot+ Ga naar margenoot+ gheuanghen in dwanghe ende ijseren. | |
11Daerom dat sy Gods Ga naar margenootb† geboden onghehoorsaem gheweest waren, ende de Wet des Hoochsten gheschendet hadden. | |
12Daerom moeste haer herte met ongheluck gheplaecht worden, dat sy daer lagen, ende niemandt halp hen. | |
13Ende sy riepen tot den Heere in harer noodt: hy halp hen wt haren angsten. | |
14Ende voerdese wt der duysternisse ende donckerheyt, ende verschuerde hare banden. | |
15Die sullen den Heere dancken voor syne goedertierenheyt, ende voor syne wonderen, die hy aen den menschen kinderen doet. | |
16Dat hy in stucken breect metalen deuren, ende slaet ontwee ijsere grendelen. | |
17De sotten die gheplaecht waren om harer ouertredinghe wille, Ga naar margenoot+ Ga naar margenoot+ ende om harer sonden wille. | |
18Dat hen walchde voor alle spijse, ende werden doodt kranck. | |
19Ende sy riepen tot den Heere in harer noodt, ende hy halp hen wt haren angsten. | |
C.20Ga naar margenootc Hy sandt zijn woordt, ende maecktese ghesondt, ende verlostese, dat sy niet en storuen. | |
21Die sullen den Heere dancken voor syne goedertierenheyt, ende voor syne wonderen, die hy aen den menschen kinderen doet. | |
23Die met schepen op de Zee varen, ende drijuen haren handel in grooten wateren. Ga naar margenoot+ Ga naar margenoot+ | |
24Die des Heeren werck ondersocht hebben, ende syne wonderen in der Zee. | |
26Ende sy voeren op na den Hemel, ende voeren in den afgrondt, dat hare ziele voor angst vertzaechde. | |
27Dat sy tuymelden ende swanckten, als een droncken man, ende wisten ghenen raedt meer. | |
38[28]Ga naar margenootf Ende sy riepen tot den Heere in harer noodt, ende hy voerdese wt haren angsten. | |
D.30Ende sy worden vrolic, dat het stille gheworden was, Ga naar margenooth ende hy hen te lande brachte, na haer wenschen. | |
31Die Ga naar margenooti sullen den Heere dancken voor syne goedertierenheyt, ende voor syne wonderen, die hy aen den menschen kinderen doet. | |
32Ende hem in der Gemeynte prijsen, ende by den ouderen roemen. | |
33Die, welcker hare beke verdrooghet, Ga naar margenoot+ Ga naar margenoot+ ende de waterspronghen verloopen waren, | |
34Dat een vruthtbaer landt niets droech, om der boosheyt wille, dier, die daerin woonden. | |
35Ende hy Ga naar margenootk dat drooghe landt wederom waterrijck maeckte, ende in dorren lande waterspronghen. | |
36Ende de hongherighen daer henen ghesettet heeft, dat sy eene stadt bereydeden, daer sy woonen konden. | |
37Ende acker besaeyen, ende wijnbergen planten mochten, ende de iaerlicke vruchten kreghen. | |
39Die, Ga naar margenoot+ Ga naar margenoot+ welcke nederghedruckt ende gheswackt waren, van den boosen, diese ghedwonghen ende ghedronghen hadden. | |
E.40Doe verachtinghe op de Vorsten gheschuddet was, dat alle landt dwalende ende woeste stont. | |
41Ende hy den armen beschuttede voor ellende, ende zijn gheslachte, als een kudde schapen vermeerderde. | |
42Ga naar margenootm Sulcken sullen de vromen sien, ende hen verheughen, ende aller boosheyt sal den mondt ghestoppet worden. | |
43Wie is wijs, ende Ga naar margenootn behoudt dit? so sullen sy mercken, hoe vele weldaden de Heere betoont. |
|