Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Den Cv. Psalm.

1. Een dancksegginghe voor de weldaden, den volcke Israels bewesen, 42. die hy op Gods barmherticheyt brenghet, ende op de toesegginge den Uaderen ghedaen: gelijck als oock Mose, Deut. 29. de selue in ghelijcker wijse optellet.

A.1

DAncket ^a den Heere, ende predicket synen Name, verkondickt zijn doen onder den volcken.

a 1.Para. 16.a.2. Iesa. 12.a.4.

2

Singhet van hem ende loeft hem, spreeckt van alle syne wonderen.

3

Roemt synen Heylighen Name: het herte der ghener die den Heere soecken, verheughe hem.

4

Vraghet na den Heere ende na syner macht, soeckt zijn aensicht alleweghen.

5

Ghedenckt syner wonderwercken, die hy gedaen heeft, syner wonderen ende ^b† synes woorts.

b† And. Der Gherichte zijns monts

6

Ghy het zaedt Abrahams zijns knechts, ghy kinderen Iacobs zijns wtuerkoren.

7

Hy is de Heere onse Godt, hy richtet in der gantscher wereldt.

8

Hy dencket eewichlick aen zijn Verbont, des woorts dat hy toegheseyt heeft, op vele duysent voort ende voort.

9

^c Dat hy ghemaeckt heeft Abraham, ^d ende des eedts met Isaac.

c Gene. 12.a.2. ende 17.a.2. ende 22.b.16. Luc. 1.h.72. Hebr. 6.b.17.

d Gene. 26.a.3.

B.10

^e Ende settede dat selue Iacob tot eenen rechte, ende Israel ten eewighen verbonde,

e Gene. 28.b.13.

11

Ende sprack: Dy wil ick het landt Canaan geuen, het lott ws Erues.

12

Doe sy weynich ende ^f gheringhe waren, ende vreemdelinghen daerinne.

f Dat is, verachtet, slecht, verworpen.

13

Ende sy toghen van volcke tot volcke, van eene Koninckrijcke tot den anderen volcke.

14

Hy liet gheenen mensche hen schade doen, ^g ende strafte Koninghen om harent wille.

g Gene. 12.b.15. ende 20.a.3. 1.Para. 16.c.22.

15

^h Tastet myne Ghesalueden niet aen, ende doet mynen Propheten gheen leedt.

h 2.Sam. 1.b.14.

16

ⁱ Ende liet eenen dieren tijt int landt komen, ende ontooch allen voorraet des broots.

i Gene. 41.f.54.

17

^k Hy sandt eenen man voor hen henen, Ioseph wert ten knechte verkocht.

k Gene. 37.c.28.

18

^l Sy dwonghen syne voeten in stocken, ^m† zijn lijf moeste in ijseren ligghen.

l Gene. 39.c.20.

m† And. ijser doorghinck syne ziele. Luc. 2.d.35.

19

Tot dat zijn woordt quam, ende hem de reden des Heeren doorlouterde.

C.20

ⁿ Doe sandt de Koninc henen, ende liet hem los geuen, de Heere ouer de volcken hiet hem wt laten

n Gene. 41.b.14.

21

^o Hy settede hem ten heere ouer zijn huys, ten heerscher ouer alle syne goederen.

o Gene 41.e.40.

22

Dat hy syne Vorsten ^p† onderwese na syner wijse, ende synen oudtsten wijsheyt leerde.

p† And. gheuanghen leyde na synen wille.

[fol. 196r]

23

^q Ende Israel tooch in Egypten, ende Iacob wert een vreemdelinck in den lande Ham.

q Gene. 46.a.6.

24

^r Ende hy liet zijn volck seer wassen, ende maectese machtigher als hare vyanden.

r Exod. 1.a.7. Act. 7.b.17.

25

^s Hy verkeerde gener herte, dat sy synen volcke gram werden, ende dachten syne knechten met list te dempen.

s Exod. 1.a.8.b.16. Act. 7.b.18.

26

^t Hy sandt synen knecht Mosen, Aaron dien hy hadde verkoren.

t Exod. 3.b.10. ende 4.b.15.d.30.

27

^u Die selue deden syne teeckenen onder hen, ende syne wonderen in den lande Ham.

u Exod. 7.a.9.

28

^x Hy liet duysternisse komen, ende maeckte het duyster, ende ^y waren niet onghehoorsaem synen woorden.

x Exod. 10.c.22. Sapien. 17.a.2.

y Dat is, Mose ende Aaron.

29

^z Hy veranderde hare wateren in bloedt, ende doodde hare visschen.

z Exod. 7.c.20.

D.30

^a Haer landt wrimmelde vorschen wt, in den kameren harer Koninghen.

a Exod. 8.a.6.

31

^b Hy sprack: doe quamen boose wormen, luysen in allen haren landtpalen.

b Exod. 8.c.24.

32

^c Hy gaf hen haghel ten reghen, vyerulammen in haren lande.

c Exod. 9.c.23.

33

Ende sloech hare wijnstocken eude vijghenboomen, ende brack de boomen in haren lantpalen.

34

^d Hy sprack: doe quamen sprinckhanen, ende keuers sonder ghetal.

d Exo. 10.a.4.b.13

35

Ende sy vraten alle het gras in haren lande, ende vraten de vruchten op haren velde.

36

^e Ende sloech alle eerste gheboorte in Egypten ^f alle eerste eruen.

e Exod. 12.c.29. ende 13.b.15.

f Heb. Eerstelinge harer sterckte.

37

^g Ende hy voerdese wt met siluer ende goude, ende onder haren stammen was geen krancke.

g Exod. 12.d.35. ende 13.b.17.

38

Egypten werdt vrolic, dat sy wttogen: want hare vreese was op hen gheuallen.

39

^h Hy breydde een wolcke wt ten decksel, ende vyer des nachts te lichten.

h Exod. 13.c.21. Psalm. 78.b.14.

E.40

ⁱ Sy baden: doe liet hy quackelen komen, ende hy versadichdese met Hemelsbroodt.

i Exod. 16.b.13.

41

^k Hy opende den rotzsteen: doe vloten wateren daer wt, dat beken liepen in der dorren woestijne.

k Exod. 17.a.6. Num. 20.b.11. Psalm. 78.c.20. Sapien. 11.a.4. 1.Corinth 10.a.4.

42

^l Want hy dachte aen zijn Heylich woordt, Abraham synen knechte ghesproken.

l Gene. 22.b.16.

43

^m Also voerde hy zijn volc wt met vreuchden, ende syne wtuerkoren met ⁿ hertenlust.

m Iosu. 3.b.17.

n Of, vrolicheyt.

44

^o Ende gaf hen de landen der Heydenen, dat sy de goeden der volcken innamen:

o Gene. 15.b.18. Deut. 7.a.1.

45

Op dat sy houden souden syne rechten, ende syne Wetten bewaren: Haleluia.