Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Eenen schoonen Psalm onder der Persoone der Kercken des ouden Testaments, welcker, so sy hare sonden ende Gods toorne daer ouer voelet, verlanghet met ghetreure ende suchten, na het Rijcke Christi, dat der sonden vergheuinghe ende verlossinghe van den doodt den menschen brenghen soude. 8. Roemet hooch de goedicheyt Gods, die de allendighen alleweghe hoort, ende hem harer met barmherticheyt aenneemt. | |
A.1Een ghebet des ellendighen, wanneer hy bedroeft is, ende syne klage voor den Heere wtgiet. | |
3Verbercht dijn aensicht niet voor my, in der noot Ga naar margenootb neycht dyne ooren tot my: wanneer ick dy aenroepe, so verhoort my haestelick. | |
4Want myne daghen zijn vergaen, Ga naar margenootc als eenen roock, ende myne beenen zijn verbrandt, als eenen brandt. | |
5Mijn herte is gheslaghen ende verdorret als gras, dat ick oock verghete mijn broodt te eten. | |
7Ick ben gelijc Ga naar margenoote† als een Roerdomp in der woestijne, ick ben ghelijck als eenen steenwl in den verstoorden steden. | |
9Daechlicks schenden my myne vyanden, ende die my bespotten, sweeren by my. | |
B.10Want ick ete asschen als broot, ende vermenghe mynen dranck met weenen. | |
11Voor Ga naar margenootg† dynen dreyghen ende toorne, dat du my opgeheuen ende te gronde ghestooten hebst. | |
12Myne Ga naar margenooth daghen zijn Ga naar margenooti† vergaen als een schaduwe, ende ick verdorre als gras. | |
13Ende du Heere blijfst eewichlick, ende dyne ghedachtenisse voort ende voort. | |
14Du woudest dy doch opmaken, ende ouer Zion ontfermen: want het is tijt, dat du harer ghenadich zijst, ende Ga naar margenootk de vre is ghekomen. | |
15Ga naar margenootl Want dyne knechten Ga naar margenootm† wouden geerne, dat sy ghebouwet worde, ende saghen gheerne, dat hare steenen ende kalck, toegherichtet worde. | |
16Dat de Heydenen den Name des Heeren vreesen, ende alle Koninghen op Aerden, dyne eere. | |
17Dat de Heere Zion bouwet, ende verschijnet in syner eere. | |
18Hy wendet hem ten ghebede der verlatenen, ende versmadet haer ghebedt niet. | |
19Dat werde Ga naar margenootn gheschreuen op de nakomelinghen, ende het volck, dat gheschapen sal worden, sal den Heere louen. | |
C.20Want hy schouwet van syner Heyliger hoochde, ende de Heere siet van den Hemel op Aerden, | |
21Dat hy het suchten des gheuangenen hoore, ende los make de kinderen des doodts. | |
22Op dat sy tot Zion predicken den Name des Heeren, ende synen lof te Ierusalem. | |
23Wanneer de volcken te samen komen, ende de Koninckrijcken, den Heere te dienen. | |
24Hy verootmoedicht op den wege myne kracht, hy verkortet myne daghen. | |
25Ick segghe, Mijn God, neemt my niet wech Ga naar margenooto in der helfte myner daghen: dyne Iaren dueren voort ende voort. | |
16[26]Ga naar margenootp Du hebst voor henen de Aerde gefondeert, ende de Hemelen zijn dyner handen werck. | |
17[27]Ga naar margenootq Sy sullen vergaen, doch du blijfst: sy sullen alle verouden, als een gewaedt: sy werden verandert, als een kleedt, wanneer duse veranderen salt. | |
28Du daerenteghen blijfst als du bist, ende dyne Iaren nemen gheen eynde. | |
29Ga naar margenootr De kinderen dyner knechten sullen blijuen, ende haer zaedt sal voor dy ghedijen. |
|