Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Den lxxxv Pcalm.

1. Is niet onghelijcken inhoudts met den voorleden: want het is een ghebet, dat Religie ende gemeyne stant behouden werden. Uooraen biddet hy voor het woordt ende synen vruchten in den volcke. Daerna voor ghemeynen welstandt in den lande ende vruchten des velts. Sommighe maken hier eene bediedinghe op het Rijcke Christi ofte Euangelium: ende also moetmen in hoogheren verstande nemen, dat hier van acker oft lande geseyt wert.

A.1

Een Psalm der kinderen Korah, voor te singen.

2

HEere, du bist voormaels ghenadich geweest dynen lande, ende hebst de gheuanghenen Iacobs verlost.

3

^a Die du de misdaedt voormaels vergheuen hebst dynen volcke, ende alle hare sonden bedecket. Sela.

a Psalm. 32.a.1.

4

Die du voormaels alle dynen toorne hebst wech ghenomen, ende dy ghewendet van der grimmicheyt dijns toorns.

5

^b† Troost ons, God onse ^c Heylandt, ende laet af van dyner onghenade ouer ons.

b† And. brengt ons weder.

c Dat is, Heylgeuer, Salichmaker.

6

Wiltu dan eewichlick ouer ons toornen? ende dynen toorne gaen laten altoos voort ende voort?

7

^d Wiltu dan ons niet weder verquicken? dat hen dijn volck ouer dy verheughen moghe.

d Psalm. 79.a.5. Iesai. 64.c.22.

8

Heere, vertoont ons dyne ghenade, ende helpt ons.

9

Och dat ick hooren mochte, dat God de Heere spreeckt, dat hy vrede toeseyde synen volcke, ende synen Heylighen, op dat sy niet ^e op een dwaesheyt komen.

e Dat is, Dat sy niet ten laetsten en vertzaghen, ofte ongeduldich werden, ende God lasteren.

B.10

Doch is ymmers zijn hulpe na dien, die hem vreesen, dat in onsen lande ^f eere woone.

f Dat is, Dat het loflic toega, ende de lieden vroom teghen eenander zijn, door goeden standt der religie ende burgherlicken leuen allenthaluen.

11

Dat goedicheyt ende trouwe, hen onder malcanderen ontmoeten, gherechticheyt ende vrede hen kussen.

12

Dat trouwe op Aerden wasse, ende de gherechticheyt van den Hemel schouwe.

[fol. 192v]

13

Dat ons oock de Heere goet doe, op dat onse landt syne vruchten gheue.

14

Dat dannoch gerechticheyt voor hem blijue, ende in swanghe gae.