Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Den lxxvij. Psalm.

1. Een leere ende sonderlinghe vertroostinghe, hoe hen truerighe herten oprichten sullen, die met swaren ghedachten ende anderen bekommernissen onderdruckt worden: Namelicken, dat sy hen voor aen ten ghebede, ende daer na tot ernstigher nadenckinghe der wonderwercken Gods begheuen. Die sulcx niet doen, ende de ooghen alleene op het teghenwoordighe leedt vesten, dien ist vergheefs, dat sy smerte met smerte soecken te verdrijuen.

A.1

Eenen Psalm Assaph, voor Ieduthun, voor te singhen.

2

ICk ^a roepe met myner stemmen tot God, tot God schreye ick, ende hy verhoort my.

a Psalm. 142.a.2.

3

In der tijt myner noot soecke ick den Heere, mijn ^b† hant is des nachts wtghestreckt, ende en laet niet af, want mijn ziele en wil haer niet troosten laten.

b† And. smerte verbreydet haer des nachts, ende etc.

4

Wanneer ick bedroeft ben, so ghedencke ick aen God: wanneer mijn herte in angste is, so spreke ick. Sela.

5

Mijn ooghen houdtstu dat sy waken: ick ben so amechtich, dat ick niet spreken en kan.

6

Ick ghedencke der ouden tijt, der voorleden Iaren.

7

^c Ick dencke des nachts aen mijn snarenspel, ende spreke met myner herten: mynen gheest moet ^d† nasoecken.

c Psal. 143.a.5.

d† And. vernemen, of, ondersoecken.

8

Sal dan de Heere eewichlick verstooten, ende gheen ghenade meer betoonen?

9

Is het dan gantsch ende gaer wt met syner goedertierenheyt? ende heeft de ^e† toesegghinghe een eynde?

e† And. het woort [des troostes] Psalm. 74.a.9.

B.10

Heeft dan God vergeten ghenadich te zijn, ende syne barmherticheyt voor toorne besloten? Sela.

11

Doch so sprack ick: Ick moet dat lijden: de rechterhant des Hoochsten ^f kan alle dinck veranderen.

f Dat is, Ic mach my ter doodt toe daerom bekommeren, ick en kan het dannoch niet veranderen.

12

Daerom gedencke ick aen de daden des Heeren, ia ick ghedencke aen dyne voorleden wonderwercken.

13

Ende spreke van alle dyne wercken, ende segghe van dynen doen.

14

God dynen wech is ^g heylich: waer is so een machtich God, als du God bist?

g Dat is, Is verborgen: als wanneer God het leuen geeft in den doot, ende na by is, wanneer hy verre is: dwelck het vernuft niet en begrijpt: het is te heylich ende verborghen.

15

^h Du bist God, die wonderwercken doet, du hebst dyne macht bewesen onder den volcken.

h Psalm. 136.a.4.

16

ⁱ Du hebst dijn volck verlost gheweldichlick, de kinderen Iacobs ende Iosephs. Sela.

i Exod. 14.d.30.

17

De wateren saghen dy God, de wateren saghen dy, ende angsteden hen, ende de diepten dauerden.

18

De dicke wolcken goten water, de wolcken donderden, ende de stralen voeren daerhenen.

19

Het donderde inden Hemel, dyne blixemen lichteden op den Aertbodem, het Aerdtrijcke verruerde hem, ende beefde daer van.

C.20

Dynen wech was in de Zee, ende dynen padt in groote wateren, ende men en speurde doch dynen voet niet.

21

^k Du voerdest dijn volck, als een kudde schapen, door Mose ende Aaron.

k Exo. 14.b.19.