Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

[fol. 188v]

Den lxvj. Psalm.

1. Een dancksegghinghe, dat God zijn volck ende Kercke, hoewel hyse met cruyce beladet, dannoch niet en verlaet, maer gheweldichlick te syner tijt verlost, ghelijck als hyse verlost heeft in de roode Zee, voor den Tyran Pharao.

A.1

Een Psalmliedt, voor te singhen.

2

IVycht ^a Gode, alle landen. Lofsinghet ter eeren synen Name, roemt hem heerlicken.

a Psalm. 110.a.1. Apoca. 15.a.3.

3

Spreeckt tot God: Hoe wonderlick zijn dyne wercken? het sal dynen vyanden ^b faelgheren, voor dyner grooter macht.

b Dat is, Dat sy teghen dy voornemen.

4

Alle landt bidde dy aen, ende lofsinghe dy, lofsinghe dynen Name: Sela.

5

Koemt herwaerts, ende siet aen de wercken Gods, die so wonderlick is met synen doen, onder den menschen kinderen.

6

^c Hy verandert de Zee uit drooghe, dat men te voete ouer het water gaet: des verheughen wy ons in hem.

c Exod. 14.c.21. Iosu 3.b.16.

7

Hy heerschet met zijn gewelt eewichlick, ^d syne oogen aenschouwen op de volcken: de afualligen sullen hen niet ^e verhoogen konnen. Sela.

d Psalm. 33.b.13. Hiob. 28.c.25. 2.Par. 16.a 9. 2.Mach 9.a.5. Syrach. 23.c.27.

e Dat is, sy sullen niet ouerwinnen noch bouen blijuen, hoe hooch sy oock hen verheffen.

8

Louet ghy volcken onsen God, latet synen roem wijdt luydtbaer worden.

9

Die onse zielen int leuen behoedt, ende laet onse voeten niet slibberen.

B.10

Want God du hebst ons ^f versocht, ende geloutert, als het siluer gheloutert wordt.

f Deut. 8.a.2. 2.Para 32.d.31. Sap. 3.a.5. Syrach. 2.a.5. Prouerb. 17.a.3. 2.Pet. 1.a.6.

11

Du hebst ons laten in ^g† den torren werpen, du hebst op onse lendenen eenen last gheleyt.

g† And. stricke.

12

Du hebst menschen laten ouer onsen hoofde komen: ^h wy zijn in vyer ende water ghekomen, doch du hebst ons wtgheuoert ende verquickt.

h Iesa. 43.a.2. Daniel. 3.c.23.

13

Daerom wil ick met brandoffer gaen in dijn huys, ⁱ ende dy myne gheloften betalen.

i Eccle. 5.a.3. Deut. 23.c.21.

14

Also ick myne lippen hebbe opghedaen, ende mynen mondt ghesproken heeft in myner noot.

15

Ich wil dy vette brandofferen doen, van ghebrandde rammen: ick wil dy offeren runderen met bocken: Sela.

16

Koemt herwaerts, hooret toe, alle die ghy God vreeset: ick wil vertellen, wat hy aen myner zielen ghedaen heeft.

17

Tot hem riep ick met mynen monde, ende prees hem met myner tonghen.

18

So ick wat onrechts voor hadde in myner herten, so soude de Heere niet hooren.

19

Daerom verhoort my God, ende merckt op mijn smeecken.

20

Geloeft zy God, die mijn gebet niet en verwerpt, noch syne goedertierenheyt van my wendet.