Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Den lxiiij. Psalm.

1. Een sonderlinghe schoon ghebet, teghen de fenijnighe aenslaghen der vyanden, die de vromen ende de Kercke altijt in der werelt hebben.

A.1

Eenen Psalm Dauids, voor te singhen.

2

HOort God myne stemme in myner klage, behoedt mijn leuen voor den grousamen vyandt.

3

Verbercht my voor de vergaderinge der boosen, voor den hoop der quaetdoenders.

4

^a Die hare tongen scherpen als een sweert: die met haren vergiftighen woorden ooghen, als met pijlen.

a Psalm. 57.a.5.

5

^b Dat sy heymelicken schieten den vromen: haestich schieten sy op hem, sonder alle schuwen.

b Psalm. 11.a.3.

6

Sy zijn koen met haren boosen aenslaghen, ende segghen: ^c hoe sy stricken legghen willen, ende spreken: Wie kanse ^d sien.

c 1.Sam. 18.b.17.c.21.

d Of, God sietse selfs niet.

7

Sy dichten schalckheyt, ^e† ende houdent heymelick: zijn verslaghen, ende hebben listighe schalcks stucken.

e† And. In sulcker betrachtinge ghebruycken sy allen vlijt, een yegelick inwendich in der diepte zijns herten.

8

Doch God salse haestich schieten, dat het hen ^f wee doen sal.

f Dat is, Dat sy het voelen sullen.

9

Haer eyghen tonghe salse vellen, dat harer bespotten sal, wiese siet.

B.10

Ende alle menschen die het sien, sullen segghen: Dat heeft God ghedaen: ende mercken, dat het zijn werck is.

11

De rechtueerdighen sullen hen des Heeren verblijden, ende op hem vertrouwen, ende alle vrome herten, sullen hen des beroemen.