Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Psalm. xl.

1. Desen Psalm is eygen den persoone Christi: veruatet door aen een dancksegghinge voor zijn verlossinghe. 7. daer na een prophecie van de afwerpinghe des Wets, ende wtkondinghe des Euangelij, ende der weldaet Christi: namelicken, dat hy de Wet hebbe veruult, ende nu zijn verdienste, door het Euangelium syner Kercken aenbiedt ende schenckt. 14. aent eynde is een ghebet Christi, met der wereldt sonden beladen, ende voor haer in synen lijue voldoende.

A.1

Eenen Psalm Dauids voor te singhen.

2

ICk verbeydde des Heeren, ende Hy neychde hem tot my, ende hoorde mijn schreyen.

3

^a Ende tooch my wt der grousamen kuylen, ende wt den slijcke: ende settede myne voeten op eenen rotsteen, dat ick ghewisse treden kan.

a Psalm. 18.b.17.

4

Ende heeft my een nieuwe liedt in mynen mont ghegeuen, te louen onsen God. Dat sullen vele sien, ende den Heere vreesen, ende op hem hopen.

5

^b Wel dien, die zijn hope set op den Heere, ende hem niet en wendet tot den hooueerdighen, ende die met leughenen omgaen.

b Ierem. 17.a.7. Psalm. 2.b.12.

6

Heere mijn God, groot zijn dyne wonderen ende dyne gedachten, die du aen ons bewijsest: dy is niets ghelijck: ick wilse verkondigen ende daeruan segghen, hoewel sy niet te vertellen en zijn.

7

^c Offer ende spijsoffer en behaghen dy niet, doch de ooren hebstu my opghedaen: du en wilt noch brandtoffer noch sondtoffer.

c Iesaie. 1.b.11. Ierem. 6 c 20. ende. 7.c.20. Heb. 10.a.5. Philip. 2.a.7.

8

Doe sprac ick: Siet, ick kome: int boec is van my gheschreuen.

9

Dynen wille, mijn God doe ick gheerne, ^d ende dijn Wet hebbe ick in mynen herten.

d Ierem. 31.d.33.

B.10

^e Ick wil prediken de gherechticheyt inder grooter Ghemeynten: siet, ick en wil my mynen mont niet stoppen laten, Heere, dat weetstu.

e Psalm. 22.c.23. ende 35.b.18.

11

^f Dyne gherechticheyt en verborghe ick niet in myner herten: van dyner waerheyt ende van dijn Heyl spreke ick: ick en verhele dyne ^g goetheyt ende trouwe niet, in der grooter Gemeynten.

f Matth. 12.d.34.

g Of, goedertierenheyt

12

^h Du dannoch Heere, woudest doch dyne barmherticheyt, van my niet wenden: laet dyne goedicheyt ende trouwe my allewegen behoeden.

h Matth. 12.d.35.

13

Want my heeft omuanghen lijden sonder ghetal: myne sonden hebben my aengegrepen, dat ick niet ⁱ sien en kan: harer is meer als hayr op mynen hoofde, ende mijn herte heeft my verlaten.

i Dat is, Dat my het ghesichte vergaet van grooten wee.

14

^k Latet dy gheuallen Heere, dat du my verlossest: haest dy Heere my te helpen. ⁺

k Psalm. 70.a.1.

+ Vloeck der Synagoge.

15

Schamen moeten hen ende tot schanden worden, die my na myner zielen staen, dat syse ombrenghen, ^l te rugge moeten sy vallen, ende tot schanden worden, die my quaet gonnen.

l Iob. 31.c.29. Prouerb. 17.a.5. Psalm. 70.a.3.

16

Sy moeten in harer schande verschricken, die ouer my roepen: ⁺ Daer, daer.

+ Seghen der Kercke.

17

Het moeten hen verblijden ende vrolick zijn, alle die na dy vragen: ende die dijn Heyl beminnen, ^m moeten segghen allewegen, De Heere zy hooch gheloeft.

m Psal. 35.c.27. ende. 70.a.8.

[fol. 185r]

18

Want ick ben arm ende ellendich: de Heere dannoch ⁿ sorghet voor my: du bist mijn helper ende verlosser: mijn God en vertoeuet niet.

n 1.Pet. 5.a.7.