Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Stelt hem tweerley erghernisse voor: zijn ellende, ende der Godloose voorspoet, ende sterckt hem teghen beyde. 5. bidt daer na, dat hem God voor der Godloosen sekerheyt beware, 9. ende van sonden ende der sonden straffe verlosse. | |
2ICk hebbe my voorgesettet, ick wil my hoeden, dat ick niet en sondige met myner tonghen: ick wil mynen mont Ga naar margenootb toomen, dewijle ick den Godloosen also voor my sien moet. | |
3Ick ben verstommet ende stille gheworden, ende Ga naar margenootc swijghe der vreuchden, ende moet mijn leet in my eten. | |
4Mijn herte is ontbrant in mynen lijue, ende wanneer ick daer aen ghedencke, worde ick ontfunckt, ick spreke met myner tonghen. | |
5Ga naar margenootd Dannoch Heere Ga naar margenoote leert my doch, dat het een eynde met my hebben moet, ende dat mijn leuen een merckteecken heeft, ende ick daeruan moet. | |
6Ga naar margenootf Siet, myne dagen zijn eener hant breedt by dy, ende mijn leuen is als niets voor dy: hoe gantsch niets zijn alle menschen, die doch so seker leuen. Sela. | |
7Sy gaen daerhenen als een schaduwe, ende maken hen veel onnutter onrusten: Ga naar margenootg sy vergaderen, ende en weten niet wie het krijghen sal. | |
8Nu Heere, wes sal ick my troosten? ick hope op dy. | |
9Verlost my van alle myner sonden, ende laet my niet den sotten eenen spot worden. | |
11Wendt dyne plage van my: want ick ben versmacht voor de straffe dyner handt. | |
12Wanneer du eenen castijdest om der sonden wille, so wort syne schoonheyt verteert als van motten: Ga naar margenooti ach hoe gantsch niets zijn doch alle menschen. Sela. | |
13Hoort mijn ghebet Heere, ende verneemt mijn schreyen, ende en swijcht niet ouer myne tranen: Ga naar margenootk want ick ben beyde dijn pelgrim ende dijn borgher, als alle myne vaders. | |
14Laet af van my, dat ick my verquicke, eer ick dan henen vare, ende niet meer hier en zy. |
|