Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Een ghebet tegen de sonde ende boose consciencie: ende wort hier een kostelicke leere ende voorbeelt ghegeuen, datmen inden aengrijp des toorns Gods ende zijns gherichts, met vaster hope aen syne barmherticheyt sal houden, ende hem tot vlijtighe ghebeden begheuen. | |
2HEere, Ga naar margenootb straft my niet in dynen toorne, ende castijdt my niet in dyner grimmicheyt. | |
3Want dyne pijlen steken in my, ende dyne hant drucket my. | |
4Daer en is niet ghesondts aen mynen lijue, voor dynen dreyghen, ende daer en is gheenen vrede in mijn ghebeenten, voor myne sonden. | |
5Want myne sonden gaen ouer mijn hooft, als eenen swaren last zijn sy my te swaer geworden. | |
[Folio 184v]
| |
6Myne wonden stincken ende vloeyen van etter, om myner dwaesheyt wille. | |
7Ick gae krom ende seer gebucket, den gantschen dach gae ick treurich. | |
8Want myne Ga naar margenootc† lendenen verdorren gantsch, ende daer en is niets ghesondes aen mynen lijue. | |
9Het is met my gantsch anders geworden, ende ben seer ontween ghestooten: ick huyle van onruste mijns herten. | |
B.10Heere voor dy is alle mijn begeeren, ende mijn suchten is dy niet verborghen. | |
11Mijn herte beeft, mijn kracht heeft my verlaten, ende Ga naar margenootd het licht myner ooghen en is niet by my. | |
12Ga naar margenoote Myne beminden ende vrienden staen teghen my, ende sien mijn plaghe, ende myne naesten, treden verre af. | |
13Ende die na mijnder zielen staen, stellen my na: ende die my quaet willen, spreken hoe sy schade doen willen, ende gaen met enckel list omme. | |
14Ick doch moet zijn als eenen doouen, ende niet hooren, ende als een stomme, die synen mont niet op en doet. | |
15Ende moet zijn, als een die niet en hoort, ende die gheen wederreden in synen mont en heeft. | |
17Want ick dencke, dat sy doch haer niet ouer my en verblijden: wanneer mynen voet slibberde, souden sy hen hooch roemen teghen my. | |
18Want ick ben tot lijden ghemaeckt, ende mijn smerte is ghestadelick voor my. | |
19Want ick doe myne misdaet kondt, ende sorghe voor myne sonden. | |
C.20Doch myne vyanden leuen, ende zijn machtich: Ga naar margenootg die my sonder schuldt haten, zijn groot. | |
21Ga naar margenooth Ende die my quaet doen voor het goede, setten hen tegen my, daerom dat ick ouer het goede houde. | |
22Verlaet my niet, Heere mijn God: weest niet verre van my. | |
23Haest dy, my by te staen, Heere, mijn hulpe. |
|