Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Psalm. xxxv.

1. Een ghebet teghen die, die de vromen sonder alle schult, haten ende quellen, ende willen gelijck wel voor vrienden aenghesien zijn. Sodanighe lieden zijn ghemeynlick in der heeren houen te vinden.

A.1

Eenen Psalm Dauids. HEere, twist met mynen twisters: strijdt teghen myne wederstrijders.

2

Grijpt den schildt ende de wapen, ende maeckt dy op my te helpen.

3

Treckt heruoor de spere, ende beschut my teghen myne veruolghers: spreect tot myner zielen: Ick ben dijn hulpe.

4

Sy moeten hen schamen, ende ghehoont worden, die na myner zielen staen: sy moeten te rugghe keeren ende te schanden worden, die my quaet willen.

5

^a Sy moeten worden als kaf voor den winde, ende de Enghel des Heeren stootse wech.

a Psalm. 83.b.14.

6

Haren wech moet duyster ende slibberich worden, ende de Enghel des Heeren veruolghese.

7

Want sy hebben sonder oorsake gestelt haer nette, my te verderuen, ende hebben sonder oorsake, myner zielen kuylen ghegrauen.

8

Hy moet onuersiens oueruallen worden: ^b ende zijn nette dat hy ghestelt heeft, moet hem vanghen ende moet daerin oueruallen worden.

b Syrac. 27.c.29. Prouerb. 26.c.27.

9

Doch mijn ziele moet haer verblijden des Heeren, ende vrolick zijn op zijn hulpe.

B.10

Alle myne beenen moeten segghen: Heere, wie is dy ghelijck? du die den ellendighen verlossest van dien, die hem te sterck is, ende den ellendighen ende armen, van synen roouers.

11

Daer traden ^c wreuelighe ghetuygen op: die tijghen my, dies ick niet schuldich ben.

c Dat is, stoute geweltdadighe.

12

^d Sy doen my quaet voor goet, my in ^e hertenleedt te brenghen.

d Psalm. 109.a.4.

e Sterilitatem anime mee, id est, als moeste mijn ziele verlaten ende veracht zijn, als een weduwe oft onuruchtbare. andere duydent beroouinge des leuens.

13

Ick daertenteghen, wanneer sy kranck waren, tooch eenen sack aen: dede my wee met vasten, ende ^f† badt van herten.

f† And. Dat ick badt, woude ick, het quame ouer my.

14

Ick hielt my, als ware het mijn vriendt ende broeder: ick ghinck treurich als eener die leedt draecht, ouer syner moeder.

15

^g Sy daerentegen verblijdden haer ouer mijn schade: ende vergaderden hen: de ^h hinckende vergaderen hen teghen my, sonder myne ^i† schuldt: sy scheuren ende houden niet op:

g Prouer. 17.a.5. Iob. 31.c.23.

h Dat is, die den boom op beyden schouderen dragen dienen Gode, ende dienen doch oock den duyuel. 1.Reg. 18.c.21.

i† And. weten

16

Met dien die daer huychelen ende ^k† spotten om des buycx wille, bijten sy hare tanden te samen ouer my.

k† And. onnutten spot drijuen.

17

Heere, hoe langhe wiltu toesien? verlost doch mijn ziele van haren bulderen, ende myne eensame, van den ionghen leeuwen.

18

^l Ick wil dy dancken in der grooter Gemeynten, ende onder velen volcken wil ick dy roemen.

l Psalm. 22.c.23.

19

Laet hen niet ouer my verblijden, die my onbilllich vyant zijn, ^m noch met den ooghen spotten, die my sonder oorsake haten.

m Ioan. 15.c.25.

C.20

Want sy dencken ^n† schade te doen: ende soecken valsche saken teghen de ^o stille inden lande.

n† And. gheenen vrede.

o Dat is, die geerne vrede hadden.

21

Ende sperren haren mont wijdt op teghen my, ende spreken: Daer, daer: dat sien wy gheerne.

22

Heere, du siest het, swijcht niet: Heere, weest niet verre van my.

23

Ontwecke dy, ende waeckt op tot mynen rechte, ende myner sake, mijn God ende Heere.

24

Heere mijn God, richtet my na dyner gherechticheyt, dat sy hen ouer my niet en verblijden.

25

Laetse niet seggen in hare herten: Daer, daer: dat wouden wy: laetse niet seggen: Wy hebben hem verslonden.

26

^p Sy moeten hen schamen ende te schanden worden, ^q alle die hen mijns quaets verblijden: sy moeten met schande ende schaemte gekleedt worden, die hen teghen my roemen.

p Psalm. 40.b.15. ende. 70.a.3. ende. 71.b.13.

q Prouer. 17.a.5. Iob 31.c.29.

27

Roemen ende verblijden moeten hen, die my gunnen, dat ick recht behoude: ende altoos segghen: De Heere moet hooch gheloeft zijn, die synen knechte wel wil.

28

Ende mijn tonghe sal spreken van dyner gerechticheyt, ende dy daghelicx prijsen.