Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xxxviiij. Capittel.

1. Gods goedicheydt ende wonderwercken aen den onredelicken dieren.

A.1

KAnstu der Leeuwinnen haren roof te iaghen gheuen, ende de ionghe Leeuwen versadighen?

2

Dat sy hen legeren in harer stede, ende rusten in de kuylen daer sy loeren.

3

^a Wie bereydet der rauen de spyse, wanneer hare ionghen tot God roepen, ende vlieghen dwalende, wanneer sy niet te eten hebben.

a Psalm.147.a.9

[fol. 177v]

4

^* Weetstu den tijt, wanneer de ^b† Gemsen op de rotzsteenen baren, oft hebstu ghemerct wanneer de Hinden swangher gaen?

* Ca. 39. Munst. Pagi. ende anderen.

b† And. Steengeyten

5

Hebstu hare maenden getelt, wanneer sy vol werden, oft weetstu den tijt wanneer sy baren?

6

Sy buygen hen wanneer sy baren, ende scheuren hen van malcanderen, ende laten wt hare Ionghen.

7

Hare Ionghen worden vet, ende wassen int koorn, ende gaen wt, ende en komen niet weder tot hen.

8

Wie heeft het ^c† wilde so vrij laten gaen? wie heeft de banden des wildts opghelosset?

c† An. den woutezel

9

Dien ick het velt ten huyse ghegeuen hebbe,ende de woestijne ter wooninghe.

B.10

Het belachet het rumoer der stadt, het pochen des drijuers en hoort het niet.

11

Het siet na de berghen daer de weyde is, ende soeckt waer het groen is.

12

Meynstu, dat ^d een Eenhoren sal dy dienen, ende sal blijuen aen dyner kribben?

d Nume. 23.c.23. ende 24.a.8. Psalm. 22.c.22.

13

Kanstu hem het iock aenknoopen de voren te maken, dat het achter dy ploeghe in den leechten?

14

Machstu dy op dat verlaten, dat het so sterck is? saltu het laten dy arbeyden?

15

Machstu hem betrouwen, dat het dijn zaedt wederbrenghe, ende in dyne scheure vergadere?

16

^e† De vederen des Pauwen zijn schooner dan de vleughelen ende vederen des Oyuars.

e† And. Hebstu den Pauwe, so lustlicke vederen, oft den Oyuar, [and. Struysuoghel] syne vleugelen ende vederen gegheuen?

17

Die syne eyeren op der Aerden laet, ende laetse op de heete Aerde wtbroeyen.

18

Hy vergheet het, dat sy mochten vertreden worden, ende een wildt dier haer verbreken.

19

Hy wort so hardt teghen syne ionghen, euen als waren sy niet syne: hy en achtet dies niet, dat hy om niet arbeydet.

C.20

Want God heeft hem de wijsheyt genomen, ende en heeft hem gheen verstandt ghegheuen.

21

Te dier tijdt wanneer hy hooch vliecht, verhoocht hy hem, ende belachet beyde peert ende man.

22

Kanstu den peerde kracht gheuen, oft synen hals vercieren met synen gheschreye?

23

Kanstu het verschricken als de sprinchanen? ^f dat is prijs syner neusen, wat verschrickelic is.

f Dat is, het is slechs dies te koener ende moediger, ende snuyft ende brieschet, ghelijck als beroemde het hem dies, waer schriclic dinck, als strijt ende krijch voorhanden is.

24

Het trampet op der Aerden, ende is vrijmoedich met kracht, ende treckt wt den geharneschten teghen.

25

Het bespottet de vreese, ende en verschrict niet, ende en vliedt voor den sweerde niet.

26

Wanneer oock alreede den koker teghen dat klinckt, ende beyde de speer ende schildt blickt.

27

Het beeft ende woedet, ende scharret in der Aerden, ende en achtet niet der trompetten geluydt.

28

Wanneer de trompette seer klinct, so spreect het, Iuyh: ende rieket den strijdt van verre, het schreyen der Vorsten ende iuychen.

29

Vliecht den Hauick door dijn verstandt, ende breydet syne vleughelen na den Suyden?

D.30

Vliecht den Arndt so hooch wt dynen beuele, dat hy synen nest in de hoochte maeckt?

31

In den rotzsteenen woont hy, ende blijft op den steenklippen, aen den rotzsteenen ende inde vaste plaetsen.

32

Van daer siet hy na de spijse, ende syne oogen sien verre.

33

Syne Ionghen suypen bloet: ^g ende waer een aes is, daer is hy.

g Matth. 24.c.28.

34

Ende de Heere antwoordde Hiob, ende sprac:

35

^h Wie met den Almachtigen twisten wil, sal die het hem niet ouerbrenghen? ende wie God straffet, sal die niet antwoorden?

h Ca. 40. Munst. Sal yemant met God den Almachtigen twisten, dien hy straffet: ende wien God etc.

36

Hiob daerenteghen antwoordde den Heere, ende sprack:

37

Siet, ick ben te lichtueerdich gheweest, wat sal ick antwoorden? ⁱ Ick wil myne hant op mynen mondt leghen.

i Mich. 7.b.16.

38

Ick hebbe eenmael ghesproken, daerom en wil ick niet meer antwoorden: ick en wilt hier na niet meer doen.