Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xxxv. Capittel.

1. De mensche is hem vroom of onvroom, niet God, 12. des sondaers gheschrey tot God, blijft onverhoort.

A.1

ENde Elihu antwoordde, ende sprack:

2

Houdtstu dat voor recht, dat du sprekest: Ick ben rechtueerdigher dan God?

3

Want du sprekest: Wie gheldt by dy wat? ^a wat helpt het, wanneer ick my sonder sonde make?

a Hiob 9.d.30.

4

Ick wil dy antwoorden een woordt, ende dynen vrienden met dy.

5

Merct na den Hemel, ende siet toe, ende siet aen de wolcken, dat sy dy te hooghe zijn.

6

Sondighestu, wat kanstu met hem maken? ende of dyner misdaet veel is, wat kanstu hem doen?

7

^b Ende of du rechtueerdich bist, wat kanstu hem gheuen? oft wat sal hy van dynen handen nemen?

b Psalm. 40.a.7. Heb. 10.a.5. Psalm. 50.a.8.

8

Eenen mensche als du bist, mach dyne boosheyt wel wat doen, ende dyne gerechticheyt eenen menschen kinde.

9

Deselue mogen schreyen, wanneer hen veel gheweldt gheschiet, ende roepen ouer den arm der Grooten.

B.10

Die daer niet na en vraghen, waer is God mijn Schepper? die ^c het ghesanck maeckt in der nacht,

c Dat is, der voghelen sanck: oft gheestelicken, dat men hen loeft in leet ende ongheual: als oock den Psalm seyt: Et nocte canticum eius.

11

Die ons gheleerder maeckt, als het vee op Aerden, ende wijser, dan de voghelen onder den Hemel.

12

Doch sy sullen daer oock schreyen, ouer den hoochmoet der boosen, ende hy en salse niet verhooren.

13

Want God en sal de ijdelheyt niet verhooren, ende de Almachtighe en sal het niet aensien.

14

Daertoe spreeckstu: Du en salt hem niet sien: doch daer is een gherichte voor hem, verwacht syner slechts.

15

Oft synen toorn so haest niet te huys en soect, ende hem dies so haest niet aenneemt, dat daer so vele lasteren zijn.

16

Daerom heeft Hiob synen mont ijdelick opghedaen, ende gheeft woorden voor met onuerstande.