Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xxxiiij. Capittel.

1. Hy bewijst, dat God rechtueerdich zy, dewijle hy een Richter der werelt, ende een gheweldich Uerwalter of Regeerder aller dinghen zy.

A.1

ENde Elihu antwoordde, ende sprack:

2

Hoort ghy wijsen myne reden, ende ghy verstandighe merckt op my.

3

^a Want de oore proeuet de reden, ende den mont smaeckt de spijse.

a Hiob. 12.b.11.

4

^b Latet ons een oordeel wtkiesen, dat wy bekennen tusschen ons, wat goet zy.

b 1.Para. 14.c.29.

5

Want Hiob heeft gheseydt: ^c Ick ben rechtueerdich, ende God weyghert my mijn recht.

c Hiob. 13.b.18. ende 16.b.17. ende 33.a.9.

6

Ick moet lieghen, hoe wel ick recht hebbe: ick ben ghequelt met ^d mynen pijlen, hoe wel ick niets verschuldet hebbe.

d Dat zijn Gods pijlen, die in my steken.

7

Wie is een sodanighe als Hiob, die daer spotterie drinckt, als water:

8

Ende op den wege gaet met den quaetdoenders, ende wandelt met den Godloosen lieden?

9

Want hy heeft gheseydt: Wanneer yemandt alreede vroom is, so en gheldt hy doch niet by God.

B.10

Daerom hoort my toe ghy wijse lieden: dat zy verre, dat God soude Godloos zijn, ende de Almachtighe onrechtueerdich:

11

^e Maer hy vergheldet den mensche daer na als hy verdient heeft, ende treffet eenen yeghelicken na synen doen.

e Psalm. 28.a.4. ende 62.b.13. Ierem, 25.b.14. Roman. 2.a.6. Apocal. 2.c.23.

12

^f Sonder twijffel, God en verdoemt niemanden met onrechte, ende de Almachtige en buycht het recht niet.

f Roman. 3.a.4.

13

Wie heeft, dat op Aerden is, verordineert? ende wie heeft den gantschen Aertbodem ghesettet?

14

So hy hem dies soude onderwinden, ^g so soude hy aller gheest ende adem tot hem vergaderen.

g Psalm. 104.c.29. ende 145.b.15.

15

Alle het vleesch soude alles met malcanderen vergaen, ^h ende de mensche soude weder tot asschen worden.

h Psalm. 146.a.4.

16

Hebstu nu verstandt, soo hoort dat, ende merckt op de stemme myner reden.

17

Soude eener daerom ^i† het recht dwinghen, dat hy het hatet? ende dat du stout bist, soudestu daerom den rechtueerdighen verdoemen?

i† and. een Heerscher zijn, dat hy het recht hate?

18

Soude eener ten Koninck segghen: Du loose man? ende tot den Vorsten: Ghy Godloosen?

19

^k Die doch niet aensiet de persoonen der Vorsten, ende en kent den heerlicken niet meer, dan den armen: want sy zijn al te mael syner handen werck.

k Deute. 10.b.17. 2.Para. 19.a.7. Sapient. 6.a.8. Syrach 35.b.16. Roman. 2.b.11. Actuum 10.d.34. Galat. 2.a.6.

C.20

Hem nu moeten de lieden steruen, ende te middernacht verschricken ende vergaen: de Machtighen werden krachteloos wech ghenomen.

21

^l Want zijn ooghen sien op eens yeghelicken wech, ende hy siet op alle hare ganghen.

l Hiob. 31.a.4. Prouer. 5.c.21. Psalm. 33.b.13.

22

Daer en is gheen duysternisse noch donckerheydt, dat hem daer de misdadighe mochte verberghen.

23

^m Want het en wert niemanden toegelaten, dat hy met God rechte.

m Roman. 9.c.20

24

Hy brengt der stouten veel om, diemen niet tellen en kan, ⁿ ende settet sommighe andere in haer stede.

n Danie. 2.c.21.

25

^o Daerom dat hy kent hare wercken, ende keertse om des nachts, dat sy ^p verslaghen werden.

o Danie. 5.d.30.

p Of, in twee geslaghen.

26

Hy werpt de Godloosen op eenen hoop, daermen het gheerne siet.

27

Daerom dat sy van hem gheweken zijn, ende en verstonden syner weghen gheene.

28

Dat het schreyen der armen, moeste voor hem komen, ende hy het schreyen der ellendighen hoorde.

29

^q Wanneer hy vrede gheeft, wie wil verdoemen? ende wanneer hy het aenschijn verbercht, wie wil hem sien onder den volcken ende lieden?

q Roman. 8.d.31. Esaie 50.a.8.

D.30

^r† Ende laet ouer hen regeren eenen huychelaer, het volck ^s te dringhen.

r† And. Dat de huychelaer niet en regere, dat het volck niet in den strick en valle.

s Dat is: Hy laet eenen Tyran regeren, die het volc met opsettingen, schatten ende schenden vanghet ende quellet.

31

Ick moet voor God spreken, ende en kant niet laten.

32

Hebbe ick het niet ghetreffet, so leere het du my beter: hebbe ick onrecht ghehandelt, ick en wilt niet meer doen.

33

Men verwachtet des antwoordts van dy: want du verworpest alle dinck, ende du hebst het aenghegheuen, ende niet ick: Weetstu nu wat, so segghet op.

34

Wijse lieden laet ick my segghen, ende een wijs man hoort my.

35

Doch Hiob spreect met onuerstandicheyt, ende syne woorden en zijn niet kloeck.

36

Mijn vader, laet Hiob versocht worden tot aen het eynde, ^t† daerom, dat hy hem tot onrechtueerdighen lieden keert.

t† And. datmen antwoorde gheue den onrechtu. etc.

37

Hy heeft ouer syne sonden, noch daertoe gelastert: ^u† daerom laet hem tusschen ons geslagen

u† And. hantkloppet onder ons, ende maect der woorden vele teghen God.

[fol. 176v]

worden, ende daerna veel teghen God met synen woorden twisten.