Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xxxiij. Capittel.

1. Elihu verthoont den Hiob, waer hy in ghesondicht hebbe, 15. Item, hoe God de menschen der sonde haluen straffet, 23. ende hen, so sy hen int ghebet tot hem keeren, wederom in ghenade aenneemt.

A.1

HOort doch Hiob myne reden, ende merct op alle myne woorden.

2

Siet, ick doe mynen mont op, ende mijn tonghe spreeckt in mynen monde.

3

^a Mijn herte sal recht spreken, ende myne lippen sullen het reyn verstandt segghen.

a Prouer. 8.a.7.

4

De Gheest Gods heeft my ghemaect, ^b ende den adem des Almachtigen, heeft my het leuen ghegheuen.

b Gene. 2.a.7.

5

Kanstu, so antwoordt my: schickt dy teghen my, ende sette dy hier.

6

^c Siet, ick ben Gods euen so wel als du: ende van leem ben ick oock ghemaeckt.

c Gene. 2.a.7.

7

Doch du en doruest voor my niet verschricken, ende mijn hant en sal dy niet swaer zijn.

8

Du hebst ghesproken voor mynen ooren, de stemme dyner reden moest ick hooren.

9

^d Ick ben reyn, ende sonder misdaet, onschuldich, ende en hebbe gheen sonde.

d Hiob, 11.a.4. ende 16.b.17. ende 34.a.5.

B.10

Siet, du hebst een sake teghen my geuonden, daerom houdt hy my voor synen vyandt.

11

^e Hy heeft mynen voet in den stock gheleyt, ende heeft alle myne weghen bewaert.

e Hiob. 13.c.27.

12

Siet, euen daer wt besluyte ick tegen dy, dat du niet rechtueerdich en bist: want God is meer dan een mensche.

13

Waerom wiltu met hem twisten, dat hy dy gheen rekenschap en gheeft, van allen synen doen?

[fol. 176r]

14

Want wanneer God eenmael wat besluyt, so en bedenckt hy het niet eerst daer na.

15

^{* f} In den droome des ghesichts in der nacht, wanneer den slaep op de lieden valt, wanneer sy slapen op het bedde.

* De mensche raetslaet na synen doen, laet het hem berouwen, ende trachtet na veranderinghe: and de Heldt en leyt in Israel niet, ende en laet hem niet berouwen. 1.Sa. 15.c.29.

f Gene. 20.a.6. ende 28.b.12 ende 31.c.24 Danielis 2.a.1. Matth. 2.b.13.

16

Dan opent hy de ooren der lieden, ende verschricktse, ende onderwijstse.

17

Dat hy den mensche van synen voornemen wende, ende bescherme hem voor hooueerdie.

18

Ende verschoont syner zielen voor den verderuen, ende zijn leuens, dat het niet int sweert en valle.

29

Hy straffet hem met smerten op zijn bedde, ende alle syne beenen strenghelick.

C.20

Ende richtet hem zijn leuen also toe, dat hem voor der spijse grouwelt, ende zijn ziele, dat sy gheenen lust te eten en heeft.

21

Sijn vleesch verdwijnt, ^g dat hy niet wel sien en mach, ende syne beenen werden ^h verslagen, datmense niet gheerne en siet.

g Of, Dat hem het gesichte vergaet, dat hy noch siet, noch hoort.

h Of, in twee geslaghen, and. ontblootet, die men [te voren] niet en sach.

22

Dat zijn ziele naket ten verderue, ende zijn leuen tot den dooden.

23

So dan een Enghel, een van duysenden met hem sprake, te verkondighen den mensche, hoe hy recht soude doen.

24

So sal hy hem ghenadich zijn, ende seggen: Hy sal verlosset worden, dat hy niet onderwaerts en vare int verderuen: want ick hebbe een versoeninghe gheuonden.

25

ⁱ Sijn vleesch groene weder, als in der iuecht, ende laet hem weder ionck worden.

i Psalm. 103.a.5.

26

Hy sal God bidden, die sal hem ghenade bewijsen, ende sal zijn aensicht sien laten met vreuchden, ^k ende sal den mensche na syner gherechticheyt verghelden.

k Psalm. 18.c.25.

27

Hy sal ^l† voor den lieden bekennen, ende segghen: Ick woude gesondicht, ende het recht verkeert hebben: doch het en hadde my niet nutte gheweest.

l† and. op andere lieden mercken,

28

Hy heeft mijn ziele verlost, dat sy niet voere in het verderuen, maer mijn leuen het licht sien soude.

29

Siet, dat alles, doet God ^m dry oft vier mael met eenen yeghelicken.

m Dat is, dickmael,

D.30

Dat hy zijn ziele wederom hale wt den voederuen, ende verlichtet hem met den lichte der leuendighen.

31

Merckt op Hiob, ende hoort my toe, ende swijcht, dat ick spreke.

32

Hebstu dannoch wat te seggen, so antwoordet my: segghet op, bistu rechtueerdich, ick wilt gheerne hooren.

33

Hebstu oock niet, so hoort my toe, ende swijcht, ick wil dy wijsheyt leeren.