Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xxx. Capittel.

1. Beklaecht hem dat hy van den onwetenden ende kleynen verachtet zy, 16. ende van God met vloecken ouerschuddet.

A.1

NV daerenteghen lacchen myner, die iongher zijn dan ick, welcker vaders ick verachtet hadde, te setten onder myne schaephonden.

2

Welcker vermoghen ick voor niets hieldt, die ten ouderdom niet komen en konden.

3

Die van hongher ende kommer eensaem vloden in de woestijne, ^a† nieuwelicken verdoruen, ende ellendich gheworden.

a† an. in een duyster, onreyn ende gantsch woeste plaetse.

4

Die daer ^b† netelen wtplucten rontom de bosschen, ende Ieneuer wortel was haer spijse.

b† and. papelen af braken rontom de struycken henen etc. spijse. Wanneer sy dan wtghedreuen werden, wert daer een gheschrey, hen na, als na eenen dief.

5

Ende wanneer sy die wttrocken, iuychten sy daer ouer, ghelijck als een dief.

6

Aen den grousamen beken woonden sy, in de holen der Aerden ende steenreten.

7

Tusschen den bosschen riepen sy, ende onder den ^c† distelen vergaderden sy hen.

c† an. braembesienhaghen.

8

De kinderen der loosen ende verachteden lieden, die de ^d kleynste in den lande waren.

d Of, smalste, verworpenste

9

^e Nu ben ick haer ^f† snarenspel gheworden, ende moet haer fabelken zijn.

e Psalm. 69.b.13. Thren 3.g.62. Hesek. 33.d.32.

f† and, liedt

B.10

Sy hebben eenen grouwel aen my, ende maken hen verre van my, ende en verschoonen niet, voor mynen aenghesichte wt te spouwen.

11

^g Sy hebben myne seelen wtgespannen, ende my te niete gemaect, ende het myne ^h afghethoomt.

g De Chaldeen

h Dat is, my myner heerschappije berooft.

12

Ter rechter zijden, daer ick groende, hebben sy hen teghen my gesettet, ende hebben mynen voet wtghestooten, ende hebben eenen wech ouer my ghemaeckt, my te verderuen.

13

Sy hebben myne paden ghebroken: het was hen also licht my te beschadighen, dat sy daer gheener hulpe toe en behoefden.

14

Sy zijn daer in ghekomen, ghelijck als door een wijde scheure, ende zijn sonder ordeninghe daer in gheuallen.

15

Verschrickinge heeft hen teghen my gekeert, ende heeft veruolcht gelijck als den windt, myne heerlicheyt, ende als een loopende wolcke, mynen ghelucksalighen standt.

16

Nu dan ghiet haer wt mijn ziele ouer my, ende my heeft vergrepen den ellendighen tijt.

17

Des nachts werden myne ghebeenten doorgheboort allent haluen, ende ^i† die my iagen, en legghen hen niet slapen.

i† an. myne flincke aderen [of senuwen,]

18

Door de veelheydt der kracht, werde ick anders ende anders ^k ghekleedt, ende men gordet my daer mede, ghelijck als met den hole mijnsrocx.

k Dat is: Menigherley ongheluc wert my aenghetogen geweldichlicken, dat ick my dies niet beweeren en kan: ende gordet my, dat ick daer niet wtkomen en kan, ende moet het aen hebben, ghelijc als eenen rock aen den hals.

19

Men heeft my in den dreck ghetreden, ende ghelijck gheachtet den stof ende der asschen.

C.20

^l Schreye ick tot dy, so en antwoordestu my niet: trede ick hier voor, so en hebstu gheen achtinghe op my.

l Matth. 15.c.22. Thren. 3.a.8.

21

Du bist my verandert in eenen grouwelicken, ende bewijsest dynen haet aen my, met der stercheyt dyner hant.

22

Du heffest my op, ende laetst my op den windt varen, ende versmeltest my krachtelicken.

23

Want ^m ick weet het, du salt my den doot ouerleueren, daer is het bestemde huys aller leuendigen.

m Hebr. 9.c.27.

24

ⁿ Doch en sal hy de handt niet wtstrecken int beenhuys, ende sy en sullen niet schreyen van synen verderuen.

n Dat is: In den beenhuyse sal ick ymmers ruste hebben.

25

Ick weende ymmers ^o† in der harder tijdt, ende myner siele iammerde der armen.

o† and. ouer dien, die harder dagen hadde.

26

Ick verwachtede des goeden, ende nu koemt het boose: ^p ick hoepte op het licht, ende nu koemt de duysternisse.

p Esaie 59.a.9.

27

Myne inghewanden sieden, ende en houden niet op, my heeft oueruallen den ellendigen tijt.

28

Ick ga swart daer henen, ende my en brandet doch gheen Sonne niet: ick sta op in der Ghemeynte ende schreye.

29

Ick ben een broeder der slanghen, ende een gheselle der struyssen.

D.30

Mijn huyt ouer my is swart geworden, ende myne beenders zijn verdorret van hitte.

31

Mijn harpe is een klaghe gheworden, ende mijn fluyte een weenen.