Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xxix. Capittel.

1. Hiob vertelt synen voorgaenden welstant ende onschult, oock de goede daden die hy ghedaen heeft.

A.1

ENde Hiob hief noch eens syne spreucken op, ende sprack:

2

O dat ick ware gelijck als in den voorledenen maenden, in den daghen doe my God bewaerde.

3

Doe zijn licht bouen mynen hoofde scheen, ende ick by synen lichte in duysteren ghinck.

4

Als ick was in der tijt myner ionckheyt, doe Gods heymelicheyt bouen myner hutten was.

5

Doe de Almachtige noch met my was, ende myne kinderen rontom my.

6

Doe ick myne treden wiesch in ^a boter, ende de rootzsteenen my olyevloedt goten.

a dat is: Doe ick alles dincx oueruloedelicken ghenoech, ende alle dinck vet ende volop hadde.

7

Doe ick ter poorten wtghinck in der stadt, ende liet my mynen stoel op der straten bereyden.

8

Doe my de ionghers saghen, ende hen verstaken, ende de ouden voor my opst onden.

9

Doe de Ouersten ophielden te spreken, ende leyden haer hant op haren mont.

B.10

Doe hem de stemme der Vorsten verberch, ende haer tonghe aen haren ^b raken kleefde.

b Dat is, het ghehemelte des monts

11

Want welcker oore my hoorde, die prees my salich, ende welcker ooghe my sach, die roemde my.

12

^c Want ick verlossede den armen die daer riep, ende den weesen die gheenen helper en hadden.

c Prouer. 21.b.13. 2.Para. 11.b.18.

13

De seghen dies, die verderuen soude, quam op my: ende ick verblijdde het herte der weduwen.

14

^d Gherechticheyt was mijn kleet, dat ick aentrock ghelijck als eenen rock, ende mijn recht was myne vorstelicke beschuttinghe.

d Esaie. 59.b.17. Sapient. 5.b.19. Ephes. 6.b.14. 1.Thessal. 5.a.8.

15

Ick was des blinden ooge, ende des lammen voeten.

16

Ick was een vader der armen, ende welcke saecke ick niet en wiste, die ^e ondersocht ick.

e Of, ondergronte

17

Ick brack de backtanden des onrechtueerdighen, ^f ende trock den roof wt synen tanden.

f Genes. 14.b.15.

18

Ick dachte: Ick wil in mynen neste steruen, ende myner daghen veel maken, als des zandts.

19

Mijn ^g† zaet ghinck op aent water, ende den dauwe bleef ouer mynen ^h† oogst.

g† and. wortel

h† and. tacken.

C.20

Myne heerlicheyt vernieude haer doorgaens aen my, ende mynen ⁱ boghe beterde hem in myner handt.

i Dat is, myne macht nam doorgaens toe.

21

Men hoorde my toe, ende swegen, ende wachteden op mynen raet.

22

Na mynen woorden en sprack niemant meer,

[fol. 175r]

ende myne reden druppede op hen.

23

Sy wachteden op my, ghelijck als op den reghen, ende sperden haren mont op, ghelijck als na den auontreghen.

24

^k Wanneer ick met hen lacchede, so en ^l† werden sy niet te koene daer op, ende het licht mijns aenghesichts, en maeckte my niet ^m kleynder.

k Dat is: vriendelick ende vrolick met hen was, so en werden sy daer om niet koene, my te verachten.

l† and. geloofden sy het niet,

m Of, verwerpelicker.

25

Wanneer ick tot haren geselschap woude komen, so moeste ick bouen aen sitten: ende woonde als een Koninck onder den krijchsknechten, ⁿ doe ick troostede, die daer leet droeghen.

n Syrach 7.d.37.